Σαν σήμερα, 12 Αυγούστου 1911, ξεκίνησε μια απεργία εργαζομένων γυναικών και κοριτσιών στο νότιο Λονδίνο, η οποία πήρε γρήγορα μαζικό χαρακτήρα.
Εν μέσω ενός κύματος απεργιών, περισσότερο ανδρών μεταφορέων και λιμενεργατών σε όλη τη Βρετανία, μια ομάδα κυρίως μη συνδικαλισμένων γυναικών και κοριτσιών που εργάζονταν σε εργοστάσια, σταμάτησαν την εργασία τους και άρχισαν να διαδηλώνουν στους δρόμους, καλώντας και άλλες εργάτριες να συμμετάσχουν.
Τα εργοστάσια κρέμας, μαρμελάδας, μπισκότων, εργαλείων και σκηνών ήταν μεταξύ εκείνων που έκλεισαν, με περίπου 14.000 γυναίκες από περισσότερα από 20 διαφορετικά εργοστάσια να απεργούν μέσα σε λίγες μέρες.
Οι εργοδότες παραπονέθηκαν για «καθεστώς τρόμου» από τις εργάτριες και η κυβέρνηση απάντησε δίνοντας εντολή στο στρατό να σταθμεύσει στο κοντινό πάρκο Southwark.
Οι απεργοί έλαβαν βοήθεια από την National Federation of Women Workers (Εθνική Ομοσπονδία Εργαζομένων Γυναικών), η οποία συγκέντρωσε χρήματα και βοήθησε τις γυναίκες να διατυπώσουν συγκεκριμένα αιτήματα και να τα υποβάλουν στους εργοδότες.
Έτσι, από τον επόμενο μήνα, οι εταιρείες άρχισαν να υποχωρούν, καταργώντας την ομαδική εργασία και αυξάνοντας τις εργατικές αμοιβές στις περισσότερες από τις επιχειρήσεις όπου ξέσπασε απεργία.
Ενώ πολλοί άνδρες συνδικαλιστές είχαν απολύσει τις εργάτριες, όπως ο βουλευτής του Εργατικού Κόμματος και ηγέτης του συνδικάτου Will Thorne, που ισχυρίστηκε ότι οι γυναίκες «δεν γίνονται καλές συνδικαλίστριες», χιλιάδες γυναίκες εντάχθηκαν σε συνδικάτα κατά τη διάρκεια της απεργίας και οργανώθηκαν.
*Πηγή: Twitter: https://twitter.com/wrkclasshistory και Ben Henderson. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Κείμενο: Μάκης Σταύρου*
Με το κείμενο αυτό στοχεύουμε κυρίως στο να διερευνήσουμε πιθανές σχέσεις ανάμεσα στις έννοιες κοινότητα και κοινοτισμός, όπως διαμορφώνονται σε δύο διαφορετικές γεωγραφίες (Βαλκάνια και Λατινική Αμερική) την ίδια περίοδο, δηλαδή, τον 18ο και 19ο αιώνα. Βασικό κίνητρο για την προσπάθεια αυτή ήταν το γεγονός ότι στους αιώνες αυτούς εντείνεται και κορυφώνεται η δράση των εθνικών κινημάτων σε αυτές τις περιοχές, κάτω από συνθήκες αρκετά διαφορετικές που παρουσιάζουν όμως σημαντικές ομοιότητες, αφού οι κοινότητες, με όποιο περιεχόμενο και αν αντιλαμβάνεται κάποιος την έννοια, αποτελούσαν μέχρι τότε, βασικό κύτταρο της κοινωνικής και σε σημαντικό βαθμό και της...
Στις 22 Ιούλη 1936 το ξενοδοχείο Ritz στη Βαρκελώνη, με το όνομα El Palace, καταλήφθηκε από τους εργαζομένους του και κολλεκτιβοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των επαναστατικών γεγονότων μετά το ξέσπασμα του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.
Το ξενοδοχείο κατασχέθηκε από επιτροπές εργαζομένων των συνδικάτων CNT και UGT ως μέρος της κοινωνικοποίησης της ξενοδοχειακής βιομηχανίας. Οι εργάτες κατάργησαν την επιδεικτικότητα, μετονόμασαν το ξενοδοχείο σε Hotel Gastronómico No 1, παρείχαν γεύματα σε ντόπιες οικογένειες της εργατικής τάξης, μετέτρεψαν τα δωμάτια του ξενοδοχείου σε δωμάτια νοσοκομείων ενώ το υπόγειο μετατράπηκε σε καταφύγιο σε περίπτωση βομβαρδισμών.
Αργότερα,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018