Την άνοιξη του 2003, το The New Formulation δημοσίευσε μια συνέντευξη με τον Fernando López σχετικά με την Resistencia Libertaria (RL), μια παράνομη αναρχική οργάνωση που ιδρύθηκε λίγο πριν ο στρατός της Αργεντινής καταλάβει την εξουσία το 1976 (1).
Η οργάνωση αυτή ασκούσε μαχητική αντιπολίτευση στους χώρους της εργασίας, των φοιτητών και των γειτονιών, ενώ διέθετε και στρατιωτική πτέρυγα με την οποία χρηματοδοτούσε και υπερασπιζόταν τον εαυτό της. Η ομάδα συνετρίβη το 1978 και το 80% των περισσότερων από τα 100 μέλη της χάθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους θαλάμους βασανιστηρίων της δικτατορίας. Ο López ήταν ενεργό μέλος της RL και η συνέντευξή μας μαζί του ήταν η πρώτη δημοσιευμένη αναφορά στην ιστορία της RL σε οποιαδήποτε γλώσσα.
Λίγο μετά την έκδοση αυτού του τεύχους η New Formulation έλαβε μια επιστολή από τη María Esther Tello. Γράφοντας από τη Γαλλία, μας ενημέρωσε ότι υπήρξε μέλος της RL και ήταν η μητέρα τριών ακτιβιστών που αναφέρει ο Lopez: των αγαπημένων αδελφών Tello, οι οποίοι ήταν από τους πιο ενεργούς αγωνιστές της RL και τώρα, όπως τόσοι άλλοι, «εξαφανίστηκαν».
Η επιστολή της προωθήθηκε στους Αργεντινούς συντρόφους, η συνέντευξή μας έγινε διαθέσιμη στα ισπανικά, και ο Tello επισκέφθηκε την Αργεντινή το φθινόπωρο του 2003. Εκεί έγιναν συζητήσεις για την RL που είχαν καθυστερήσει εδώ και καιρό και άρχισαν να ανανεώνονται παλιοί δεσμοί μεταξύ συντρόφων που είχαν χρόνια να δουν ο ένας τον άλλον. Ήταν τιμή μου να ξέρω ότι η New Formulation είχε συμβάλει σε αυτή τη διαδικασία.
Η ιστορία της RL, και όλες οι απώλειες που συνδέονται με αυτήν, δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστούν. Δημοσιεύουμε την ακόλουθη μαρτυρία από τον Tello ως μια μικρή προσπάθεια να βοηθήσουμε να διασφαλιστεί ότι δεν θα συμβεί αυτό.
Chuck Morse
*
Οι πρώτες μου επαφές με τον ελευθεριακό ακτιβισμό
Γεννήθηκα στη La Plata και το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής μου ζωής εκτυλίχθηκε εκεί. Εργάστηκα στη δημόσια εκπαίδευση, ως δασκάλα σε αγροτικά σχολεία καθώς και σε σχολεία σε εργατικές και μεσοαστικές γειτονιές. Υπήρξα επίσης επιθεωρήτρια σχολείων σε αγροτικές και αστικές περιοχές και κοινωνική λειτουργός του Τμήματος Πανεπιστημιακής Επέκτασης. Αυτό σημαίνει ότι ήμουν πάντα συνδεδεμένη με τους μειονεκτούντες ή προλεταριακούς τομείς της χώρας μου.
Ήμουν πολύ νέα όταν μπήκα στον αναρχικό ακτιβισμό. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, άρχισα να συνδέομαι με μια αναρχική ομάδα που ονομαζόταν «Voluntad» (Θέληση), μαζί με κάποιον που αργότερα έγινε ο σύζυγός μου και πατέρας των τριών εξαφανισμένων γιων μου. Η ομάδα αυτή αποτελούνταν από δώδεκα συντρόφους που, ως επί το πλείστον, ήταν φοιτητές ή επαγγελματίες. Ήταν αφιερωμένη στη διανομή της προπαγάνδας που προερχόταν από τη FORA (2) ή ό,τι είχε απομείνει από αυτήν, στη [δημιουργία] παράνομων τοιχογραφιών ( pintadas murales ) και σε θεωρητικές συζητήσεις βασισμένες στην κλασική βιβλιογραφία. Το υλικό μας προερχόταν από το «Editorial Reconstruir», το «La Protesta», το «Acción Directa» ή το «La Antorcha».
Η πιο αξιοσέβαστη φυσιογνωμία μας ήταν ο Rodolfo González Pacheco στο εξοχικό του οποίου γνώρισα τον Emilio Uriondo, έναν αναρχικό απαλλοτριωτή που ανήκε στην ομάδα του Ascaso και της Rosigna (3).
Εκείνη την εποχή, αλλά...
Nick Heath*
Ο Giovanni Bidoli γεννήθηκε στο Banne της περιοχής Τεργέστης στην Ιταλία στις 26 Απριλίου 1902. Αναγκασμένος να αναζητήσει εργασία εκτός Ιταλίας, μετακόμισε στο Παρίσι μεταξύ 1922 και 1924.
Το 1924 εντάχθηκε στην Unione Sportiva Metallurgica, την οποία η αστυνομία θεωρούσε «βιτρίνα ανατρεπτικής δραστηριότητας των εργατών». Απολύθηκε από τη δουλειά του ως σιδηροδρομικός εργάτης.
Διατηρούσε αλληλογραφία με τον αναρχικό Alpinolo Bucciarelli, ο οποίος διέμενε τότε στη Γαλλία, καθώς και με τον Giuseppe Zuder, έναν μεταλλεργάτη και κομμουνιστή συνδικαλιστή περιορισμένο στην Ustica, ο οποίος θεωρούνταν «συνδεδεμένος με τους αναρχικούς» καθώς ήταν σύντροφος της αναρχικής Giovanna Montani.
Στα τέλη...
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1973 γεννήθηκε στην Κρακοβία ο Rafa Górski. Συγγραφέας, μεταφραστής, ιστορικός. Το 1991 έγινε μέλος του τμήματος της Κρακοβίας της Federacj Anarchistyczn (Αναρική Ομοσπονδία).
Πολλές φορές συνελήφθη και φυλακίστηκε.
Μεταξύ 2000 και 2004 επιμελείτο το περιοδικό “A-tak” (Γράμμα Α), συνεργάστηκε με πολλές πολωνικές αναρχικές εκδόσεις και έγραψε για θέματα σχετικά με τον αναρχισμό, την αυτονομία, την αυτοδιαχείριση.
Διαγνωσμένος με καρκίνο από το 2006, “έφυγε” στις 4 Ιουλίου 2010 στην Κρακοβία.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...- Marcelino Massana: Φυσιογνωμία της αντίστασης στο καθεστώς του Φράνκο
- Η Αργεντινή αναρχική αγωνίστρια και ποιήτρια, Iris Pavon (ή Alejandrina Serrat)
- Οι απεργίες των ανθρακωρύχων στην Αστούριας στις αρχές Οκτωβρίου του 1934
- Μια σύντομη βιογραφία του Ιταλού αναρχικού Argante Salucci (1868-1896)
- Η Κοινωνία της Ισότητας: Μια προκαταρκτική αρχειακή ανασυγκρότηση του κινεζικού αμερικανικού αναρχικού κινήματος
- Ο αναρχικός σκιτσογράφος και λιθογράφος Manuel Alfonso Ortells
- Ο αναρχικός David Koven
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
