“Η CNT πρέπει να μπει στη μάχη με τρόπο που να συνάδει με τις επαναστατικές αναρχικές αρχές της. Η στάση μας δεν μπορεί να είναι μια στάση περισυλλογής, αλλά μάλλον μια στάση ισχυρής και αποφασιστικής δράσης. Δεν είναι ώρα για θεωρητικολογίες, αλλά ώρα για δράση και καλή δράση, ώρα για ανεξάρτητη δράση του επαναστατικού προλεταριάτου…”. Αυτά έλεγαν στην CNT λίγο πριν ξεσπάσoυν οι απεργίες στην Αστούριας.
Γι’ αυτό στις αρχές Οκτωβρίου του 1934 οι απεργίες των ανθρακωρύχων στην Αστούρια μετατράπηκαν γρήγορα σε ένοπλη εξέγερση. Η πλειονότητα των επαναστατών της Αστουρίας ήταν η αναρχική CNT και το σοσιαλιστικό PSOE, με την CNT μόνη της να εκπροσωπεί 22.000 οργανωμένους εργάτες στην περιοχή.
Αρκετές από τις τοπικές ομάδες είχαν μακρά ιστορία επαναστατικών αγώνων, καθώς και πρόσβαση σε μεγάλες ποσότητες δυναμίτη στα ορυχεία, και γρήγορα πήραν τον έλεγχο πολλών χωριών. Η κυβέρνηση και ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της τάξης των αξιωματικών, ο Φρανσίσκο Φράνκο, αντέδρασαν εξίσου γρήγορα. Χρησιμοποιώντας την αεροπορία για να βομβαρδίζει τα χωριά, το ναυτικό για να βομβαρδίζει τις παραλιακές πόλεις και τους βίαιους αποικιοκράτες μαχητές της λεγεώνας των ξένων και τις ντόπιες μαροκινές μεραρχίες στο έδαφος, ολόκληρη η περιοχή ανακαταλήφθηκε μέσα σε δύο εβδομάδες.
Αυτό που ακολούθησε έδειξε μέχρι πού ήταν διατεθειμένη να φτάσει η άρχουσα τάξη για να υποτάξει οποιονδήποτε είχε ιδέες διαφορτετικές από τις δικές της. Οι φυλακισμένοι ανήλθαν στις 30.000 και τα πολιτικά κόμματα, τα γραφεία των συνδικάτων και οι αριστερές εφημερίδες έκλεισαν σε όλη τη χώρα. Σε δύο μόνο χωριά, εκατοντάδες ανθρακωρύχοι βρέθηκαν σφαγμένοι στον πάτο των φρεατίων. Σε όλη την περιοχή υπήρχαν αναφορές για μαζικές δολοφονίες, βιασμούς, ληστείες και συστηματικά βασανιστήρια από την αστυνομία και τις αποικιακές δυνάμεις.
Στην ιστορία του για την CNT, ο Jose Peirats περιγράφει τα γεγονότα αυτά ότι «θυμίζουν τις σκοτεινές μέρες της ισπανικής Ιεράς Εξέτασης, ενώ ταυτόχρονα προμηνύει τα αηδιαστικά εγκλήματα του Φρανκο-Φαλαγγισμού»..
Το “Πίσω από τις μάσκες των ανθρακωρύχων” είναι δοκίμιο του Raul Gallego Abellan σε βίντεο. Οι ανθρακωρύχοι από τις επαρχίες Αστούριας και Λεόν εμμένουν στις ριζοσπαστικές αναρχικές παραδόσεις καθώς υπερασπίζονται τις θέσεις εργασίας και τις κοινότητές τους ενάντια στα μέτρα λιτότητας της ισπανικής κυβέρνησης του 2012: https://www.youtube.com/watch?v=BtTXWJyVIpE
Για τις απεργίες του 1934 υπάρχει και το κείμενο “The Catalan CNT and the Asturias Uprising” εδώ: https://libcom.org/article/catalan-cnt-and-asturias-uprising
Στη φωτογραφία, Αναρχικοί ανθρακωρύχοι σε απεργία στο ανθρακωρυχείο Nespral y Cia
