ngnm

Γενικά Άρθρα

06 Σεπτεμβρίου 2024

Συνέντευξη του Άνου Μουχάμαντ

Μετά από εβδομάδες διαδηλώσεων τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, κατά τη διάρκεια των οποίων οι δυνάμεις ασφαλείας σκότωσαν εκατοντάδες διαδηλωτές, η πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές Σέιχ Χασίνα παραιτήθηκε και εγκατέλειψε τη χώρα στις 5 Αυγούστου. Με αφορμή τη βαθιά δυσαρέσκεια για το ανισωτικό κυβερνητικό σύστημα ποσοστώσεων στην απασχόληση, το οποίο ρίχνει τους νέους στην επισφάλεια, οι φοιτητές πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις που τροφοδοτήθηκαν από ένα ζοφερό οικονομικό μέλλον που επιδεινώνεται από τον αυταρχισμό.

Σχηματίστηκε βέβαια νέα προσωρινή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον οικονομολόγο Μοχάμεντ Γιούνους, αλλά η κρίση δεν φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της. Για το ALR, ο Manoranjan Pegu μίλησε με τον Anu Muhammad, συγγραφέα και ακτιβιστή από το Μπαγκλαντές, για να κατανοήσει τι προκάλεσε την οργή των διαδηλωτών, γιατί το κίνημα διαμαρτυρίας είναι τόσο σημαντικό και πώς μπορούμε να το τοποθετήσουμε απέναντι στη νεοφιλελεύθερη αυταρχική ανάπτυξη της χώρας που οδήγησε σε όξυνση των ανισοτήτων και υπονόμευσε τις ευκαιρίες ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων και φοιτητών.

Asian Labour Review (ALR): Μιλήστε μας για τις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Μπαγκλαντές. Τι οδήγησε σε αυτές και τι ζητούσαν οι φοιτητές;
Anu Muhammad (AM): Αυτό που συμβαίνει στο Μπαγκλαντές αυτή τη στιγμή πραγματικά δεν έχει προηγούμενο. Σχεδόν 300 άνθρωποι σκοτώθηκαν από τις 15 μέχρι τις 24 Ιουλίου από την αστυνομία, ένοπλους τραμπούκους και άλλες δυνάμεις που συνδέονται με το κυβερνών κόμμα. Στις 4 Αυγούστου, άλλοι 100 σχεδόν άνθρωποι σκοτώθηκαν σε νέες συγκρούσεις. Δεν έχουμε δει τέτοιο επίπεδο βίας, τέτοιο αριθμό φόνων και τόση αιματοχυσία στο παρελθόν, από την εποχή του απελευθερωτικού πολέμου του 1971.

Βλέπουμε επίσης εξαιρετική αντίσταση και δημιουργικότητα από τον λαό. Ο θυμός, το πάθος και η θλίψη, σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα των νέων, έχουν οδηγήσει σε ένα κίνημα τέτοιο που είχαμε δεκαετίες να δούμε. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι πίσω από τις διαμαρτυρίες τους, όπως οι συνεχείς αυξήσεις των τιμών, οι κρίσεις στην απασχόληση, η καταστολή από το κράτος και τους άνδρες του κυβερνώντος κόμματος, η μαζική διαφθορά στη διαδικασία απασχόλησης, η καταστροφή των θεσμών στους οποίους μπορούν να στηριχθούν κ.λπ. Αλλά η κυβέρνηση τελικά δεν μπόρεσε να τους κατανοήσει. Και αυτή η ακατανοησία και η αυταρχική στάση της προηγούμενης κυβέρνησης την οδήγησαν να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Αυτή τη στιγμή στο Μπαγκλαντές βλέπουμε πώς η δυσανεξία, η συγκέντρωση εξουσίας και το θράσος μπορούν να οδηγήσουν μια χώρα στην καταστροφή.

Στην αρχή, το αίτημα των φοιτητών ήταν απλό: να υπάρξει αξιοκρατία και να καταργηθεί ένα αυθαίρετο σύστημα ποσοστώσεων όσον αφορά τις προσλήψεις στον δημόσιο τομέα. Το 1998, η Sheikh Hasina αντέδρασε με οργή και αυταρχικότητα απέναντι στα αιτήματα των φοιτητών ανακοινώνοντας την πλήρη κατάργηση της ποσόστωσης. Η απόφαση αυτή όμως δεν έστεκε νομικά, και ως αποτέλεσμα το δικαστήριο διέταξε την επαναφορά του παλαιού συστήματος ποσόστωσης τον Ιούνιο του 2023, με βάση το οποίο το 56% των κυβερνητικών θέσεων εργασίας παρέμενε υπό ποσόστωση. Κατά το σύστημα αυτό, το 30% των κυβερνητικών θέσεων εργασίας επιφυλάσσεται σε παιδιά και εγγόνια μαχητών της ελευθερίας (σημείωση: όσοι πολέμησαν για τον πόλεμο της ανεξαρτησίας του Μπαγκλαντές το 1971), το 10% για τις γυναίκες...

Περισσότερα …