Nick Cave. The first born is dead.
Αν οι θανατοποινίτες δεν έχουν ζωή, τότε ο Nick Cave έρχεται να επαναλάβει τη βιβλική ρήση "Ο Πρώτος που γεννιέται πεθαίνει", μόνο και μόνο για να αναιρεθεί η κοινοτυπία. Γιατί για τον Κέιβ ο χρόνος κυλάει μες στις φλέβες του με διαφορετική ταχύτητα από ό, τι θα θέλαμε, γιατί το κάθε λεπτό της ζωής του τον φέρνει όλο και κοντύτερα στον απόλυτο θάνατο, έναν θάνατο που σαν μουσικός τεράστιου βεληνεκούς καλείται (για τον εαυτό του, εμάς μας αφήνει στην ησυχία μας) να βιώσει -σχήμα οξύμωρο- όντας ζωντανός και πέρα από κάθε πρόβλεψη δημιουργικός και μεγαλοφυής.
Είναι ήδη πολύ αργά να κάνουμε εισαγωγή στους Bad Seeds και στον Κέιβ σε αυτήν την δεύτερη προσωπική του δουλειά. Την εποχή ακριβώς που ολοκληρωνόταν ο δίσκος είχαμε την τεράστια τύχη να τον ακούσουμε ζωντανό (κυριολεκτικά) στην Αθήνα. Είναι όμως και πολύ νωρίς για προβλέψεις όσον αφορά το μέλλον και τη μακροβιότητά του. Ξέρουμε πως οι χρησμοί δεν είναι ποτέ σωστοί, εφόσον την παθιασμένη ακρόαση ενός ευαίσθητου αυτιού θα αντικαταστήσει η μεγαλοσχημοσύνη του στείρου επαΐοντα -και τόσο άτυχου- επαγγελματία κριτικού. 'Οσο θα θέλαμε τη μουσική αλλά και ολόκληρη την τέχνη να συνεχίζει να μας δίνει φτερά, αλλό τόσο θα αρνιόμαστε να δεσμευόμαστε με ανθυγιεινές ρήσεις για όσους αγαπάμε. Για να παραφράσουμε ένα στίχο του Knocking on Joe, εμείς είμαστε ανίκανοι να τον πληγώσουμε.
Για όποιον αλλάζει το Δέντρο της Ζωής με το Δέντρο του Κρεμασμένου, για όποιον αισθάνεται καταζητούμενος σε όλες ίσως τις Πολιτείες του Κόσμου, το φτιάρι του νεκροθάφτη είναι άχρηστο. Ο Νικ Κέιβ τραγουδάει στο The first born is dead τα μπλουζ του 1985 με τέτοια επική μανία όσο κανείς άλλος συνομηλικός του.
Ιουλία Ραλλίδη
'Ηχος και Hi-Fi - 01.1986
ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...
Γράφει ο Κυριάκος Βασιλειάδης
Η Ιουλία Ραλλίδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949 και προερχόταν από αστική οικογένεια της εποχής. Έκανε βασικές σπουδές στο Αρσάκειο Ψυχικού και πανεπιστημιακές σπουδές στο Deree Pierce College (Aγ. Παρασκευής) με ειδίκευση στην Αγγλική και Αμερικάνικη Λογοτεχνία, στην Κοινωνιολογία και αποφοίτησε με πτυχίο Bachelor of Arts. Στη "Σχολή Σταυράκου" παρακολούθησε μαθήματα Κριτικής Κινηματογράφου, με δασκάλους τους Βασίλη Ραφαηλίδη, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, Παντελή Βούλγαρη κ.α. Απόκτησε επαγγελματική διδακτική εμπειρία, με διδασκαλία Αγγλικών στη σχολή του ΕΟΤ και σε κεντρικά φροντιστήρια των Αθηνών, με έμφαση στα πτυχία και τις κατατακτήριες εξετάσεις γλωσσομάθειας για εισαγωγή σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Στις αρχές της μεταπολίτευσης συμμετέχει στις μεταφράσεις με τις εκδόσεις Πολικό Αστέρι: Μάρραιη Μπούκτσιν Άκου Μαρξιστή! και άλλα κείμενα με μεταφραστές Σ. Ιωάννου-Νίκος Μπαλής-Ιουλία Ραλλίδη τον Δεκ. 1974, Ρόναλντ Ντ. Λαινγκ, Κόμποι, μετ. Νίκος Μπαλής-Ιουλία Ραλλίδη κυκλοφόρησε το 1976 σε 2.500 αντίτυπα!
Είχε μεταφραστική δραστηριότητα σε τίτλους Λογοτεχνίας, Κοινωνιολογίας και Ψυχολογίας στους εκδοτικούς οίκους: Καστανιώτης, Αίολος, Απόπειρα, Άγρα, Σέλας, Λάππα, Αιγόκερως, Πλέθρον, Υποδομή, Αλεξάνδρεια, Τσαγκαρουσιάνος κ.α. (από γαλλικά και αγγλικά): Ρόναλντ Ντ. Λαινγκ Η Πολιτική της Οικογένειας, Ντ. Κούπερ Ο Θάνατος της Οικογένειας, Έρνεστ Χέμινγουεη Αέναη Γιορτή, Τζακ Κέρουακ Big Sur, Πωλ Μπόουλς Ο Νέος που Ζούσε Μόνος, Βιογραφία της Μπίλλυ Χόλλιντεη, επανέκδοση της Βιογραφίας του Άντυ Γουώρχολ -2006, κοινωνιολογική...
Η ιδέα της ένωσης όλων των λαών της Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας δεν είναι κάτι πρόσφατο. Βασίζεται ίσως και σε μια ιστορική γνώση ότι αυτή η περιοχή ήταν για μεγάλες χρονικές περιόδους μέρος ενιαίων Αυτοκρατοριών. Εκ των οποίων τουλάχιστον δύο (Ανατολική Ρωμαϊκή, Οθωμανική) διάλεξαν για πρωτεύουσά τους το σημείο σύζευξης των δύο αυτών γεωγραφικών χώρων: τα στενά του Βοσπόρου.
Πολλοί ήταν αυτοί που στο παρελθόν οραματίστηκαν μια τέτοια ένωση. Τα πρόσωπα ή οργανώσεις που αναφέρονται στη συνέχεια μπορεί να διέφεραν στους στόχους και τη γενική τους ιδεολογία. Είχαν όμως όλοι γεννηθεί ή δράσει στην περιοχή της σημερινής Ελλάδας...
ΣΠΥΡΟΣ ΘΕΡΙΑΝΟΣ
Οκτώ, περίπου, μήνες μετά την ημέρα της πτώσης της «δικτατορίας των συνταγματαρχών» και την αποκατάσταση της δημοκρατίας και τέσσερις μήνες πριν την ψήφιση του Συντάγματος, λαμβάνει χώρα μία από τις μεγαλύτερες και πιο βίαιες κινητοποιήσεις της πρώιμης μεταπολίτευσης. Στις 7 Μαρτίου 1975, διακόσιοι, περίπου, ιδιοκτήτες ταξί ακινητοποιούν τα αυτοκίνητά τους σε μία αλάνα στην περιοχή του Αλίμου (πρόκειται για τον χώρο ενός παλιού στρατοπέδου στη σημερινή συμβολή των λεωφόρων Αλίμου και Ποσειδώνος, το οποίο εκείνη την εποχή διατηρεί ακόμα την περίφραξη και την πύλη του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018