Πέθανε μετά από μακρά ασθένεια η Κατερίνα Ιατροπούλου, σε ηλικία 74 ετών. Υπήρξε ακτιβίστρια και συνήγορος πολλών φυλακισμένων ή υποδίκων, κυρίως της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Σε πολλούς είναι γνωστή για τις δικαστικές μάχες που έδωσε, αλλά στους περισσότερους επειδή το 1982 παντρεύτηκε τον Ραλφ Πόλε, του οποίου προηγουμένως υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στην δίκη για την έκδοσή του ή μη στη Γερμανία.
Η Κατερίνα Ιατροπούλου, γεννήθηκε στην Τρίπολη και ο πατέρας της ήταν διευθυντής Τράπεζας, και η ίδια μικρούλα νόμιζε ότι η τράπεζα ήταν δική τους, όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή της.
Σπούδασε Νομική δίνοντας εξετάσεις σχεδόν κρυφά και εγκαταστάθηκε στα Άνω Πατήσια αρχικά, ενώ έμαθε τα Προπύλαια διαδηλώνοντας με τη Νεολαία Λαμπράκη. Όπως έλεγε η ίδια όπου υπήρχε ζωή και κίνηση ανθρώπων και ιδεών, εκεί θα την έβρισκες.
Τον Ιούνιο του 1968 συλλαμβάνεται από την Χούντα και οδηγείται στο κολαστήριο της Ασφάλειας της οδού Μπουμπουλίνας 18, όπου στεγαζόταν η Υποδιεύθυνση Γενικής Ασφαλείας (κατεδαφισμένη σήμερα) στην οποία έδρασαν οι βασανιστές της χούντας.
Σε συνέντευξή της είχε αναφέρει ότι «λίγοι παλέψαμε τη χούντα. Εγώ εντάχθηκα στο Πατριωτικό Μέτωπο ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ “Ρήγα Φεραίου” και κάποιων ακόμα υποτυπωδών αντιστασιακών πυρήνων. Συγκεντρώναμε πληροφορίες και έντυπα, έκανα τη διανομή. Η εν γένει εμφάνισή μου βοηθούσε να περνώ απαρατήρητη, ώσπου τον Ιούνιο του '68, δίχως να πολυκαταλάβω πώς, βρίσκομαι δαρμένη στην απομόνωση της Μπουμπουλίνας».
Έμεινε εκεί 25 μέρες. Επιστρέφοντας στο σπίτι, οι γονείς της συμφώνησαν με την εντολή του διοικητή Λάμπρου, να την ελέγχουν ασφυκτικά, αναφέροντας κάθε της κίνηση. Εκείνη, όμως, κατάφερε να διαφύγει και εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο.
Το 1976 έχει επιστρέψει ήδη στην Ελλάδα και ξεκίνησε τη δικηγορία. Μετακόμισε στα Εξάρχεια και είχε το γραφείο της στην οδό Ναυαρίνου.
Το 1982 γνωρίστηκε με τον Γερμανό Ρολφ Πόλε, ο οποίος είχε διαφύγει στην Ελλάδα όταν αφέθηκε ελεύθερος μετά από ομηρία πολιτικού του CDU καθώς είχε καταδικαστεί το 1974 δύο χρόνια μετά την προφυλάκισή του, σε εξήμισι χρόνια φυλακή για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, κατοχή όπλων και υποστήριξη της Φραξιάς Κόκκινος Στρατός (RAF). Ο ίδιος ο Πόλε αρνιόταν κατηγορηματικά ότι ήταν υποστηρικτής της RAF.
Όταν του ζητήθηκε από τον δικαστή να παράσχει πληροφορίες για τον εαυτό του, διάβασε τους στίχους του τραγουδιού «Mein Name ist Mensch» («Το όνομά μου είναι Άνθρωπος»). Να σημειωθεί ότι με τον ίδιο τίτλο και υπότιτλο «Η κομμένη συνέντευξη», εκδόθηκε βιβλίο του Ρολφ Πόλε από τις εκδόσεις «Μαύρη Λίστα», στην Αθήνα, το 1999.
Ο Πόλε συνελήφθη στην Ελλάδα το 1976, όπου αρχικά το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών απέρριψε το αίτημα για την έκδοσή του στην Γερμανία. Η μεγαλύτερη γερμανική εφημερίδα, η «Bild» τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «πιο επικίνδυνο Γερμανό τρομοκράτη». Τελικά εκδόθηκε στη Γερμανία με απόφαση του Αρείου Πάγου και το 1982 αφέθηκε ελεύθερος μετά από έξι χρόνια φυλάκισης. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως καθηγητής Γερμανικών και μεταφραστής. Παντρεύτηκε με την Κατερίνα Ιατροπούλου η οποία ήταν μέλος της ομάδας υπεράσπισής του όταν ήταν να εκδοθεί στην Γερμανία.
Ο Πόλε πέθανε το 2004 από μακροχρόνια νόσο.
Το 1982, επίσης, άρχισε να εκδίδει το περιοδικό «της Φυλακής» για τα...
- Κυριάκος Βασιλειάδης
- Ελλαδικά Κοινωνικά Κινήματα
Κυριάκος Βασιλειάδης
Απόσπασμα: “Από το ΚΡΑΚ στο ΡΗΓΜΑ - Οι αναρχικοί στα σκληρά χρόνια της μεταπολίτευσης 1974-’79”
“ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΗ (Κ4Α) ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟ…
Το τελευταίο καιρό, διάφορα φασιστοειδή τσογλάνια, επισκέπτονταν κρυφά τα βράδια το βιβλιοπωλείο ΡΗΓΜΑ και προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού προς τους ανθρώπους του, με απειλητικά σημειώματα και αναγραφή φασιστικών συνθημάτων. Την επομένη ημέρα μετά από τη τελευταία "επίσκεψη" που έκαναν, γίνεται συζήτηση με πολλούς συντρόφους στο βιβλιοπωλείο. Στη κουβέντα που κάνουμε πως θα αντιδράσουμε, αποφασίζουμε να στείλουμε μια δημόσια καταγγελία προς τις εφημερίδες, που τοιχοκολλείται έξω από το βιβλιοπωλείο και να...
- Φαίδωνας Λεφορίδης
- Ελλαδικά Κοινωνικά Κινήματα
Σαν μερικές ημέρες πριν, στις 4 Οκτωβρίου του 1974, ξεσπά απεργία στο εργοστάσιο της "Νational Can" στην Ελευσίνα, όταν απολύθηκε ο πρωτοπόρος εργάτης Δημουλέας, μετα απο συνέλευση 500 εργαζομένων για τις άθλιες συνθήκες εργασίας και τα εξουθενωτικά ωράρια.
Παρά τις συνεχείς πιέσεις της εργοδοσίας, οι απεργοί δεν έκαναν πίσω και έναν μήνα μετά (10-11/11/1974) ο προσωρινός υπουργός Απασχόλησης Μαλατέστας δεσμέυτηκε για επαναπρόσληψη του εργάτη Δημουλέα.
Ήταν η πρώτη μεγάλη απεργία μετά την πτώση της Χούντας αλλά και η πρώτη απεργία της Μεταπολίτευσης με κοινή συμμετοχή Ελλήνων -μεταναστών. Στο εργοστάσιο δούλευαν 100 μετανάστες από το Πακιστάν, που συμμετείχαν μαζικά στην...
- Visit to the grave of revolutionary Agis Stinas in his village Spartilas
- Η Ζωή στα Μετόπισθεν - Οι σχέσεις Μουσουλμάνων-Ελληνορθόδοξων, 1917-1922
- Γιάννης Καρύτσας, Καπνεργάτες Αγρίνιο (1926-1930) - Η επικίνδυνη τάξη και ο βρυχώμενος αστικός λέων, Εκδόσεις Άρδην
- Ψέματα και αλήθειες και σκάνδαλα για τον Μεταξά και την 4η Αυγούστου
- 24 Ιούλη 1909: Η ίδρυση της Φεντερασιόν
- Δάφνη Βαγιανού (1946 - 2022) - Μια σπουδαία υπερασπίστρια των αδικημένων και αγωνιζομένων
- Το ’21 ως μια χαμένη ευκαιρία πανβαλκανικής εξέγερσης
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
