Ένα ιστορικό κείμενο για το Πολυτεχνείο του 1998 (Το τέλος της μεταπολίτευσης)
Προλογικό σημείωμα
Δημοσιεύω αυτό το ντοκουμέντο για δυο λόγους (εκτός από τον επετειακό): α)για να καταγραφεί ότι οι αναρχικοί ήταν από τους πρώτους που έθεσαν το ζήτημα του τέλους της μεταπολίτευσης, και β) για να παραδειγματιστούν οι νεότεροι ριζοσπάστες, εξεγερτικοί, κλπ, από τον συγκροτημένο και προταγματικό λόγο των αναρχικών εκείνης της περιόδου. Να διευκρινίσω δε, ότι στις ομάδες που υπογράφουν αυτό το φυλλάδιο εκείνη την εποχή, δεν ήταν κανείς πάνω από 28 χρονών και ότι ήμασταν μοιρασμένοι φοιτητές και εργάτες.
Το φυλλάδιο αυτό μοιράστηκε προπαραμονή και παραμονή της πορείας του πολυτεχνείου του 1988, σε 5000 αντίτυπα.
Ας περιγράψω πολύ περιληπτικά το πολιτικο - κοινωνικό κλίμα της εποχής για να βγει ένα συμπέρασμα από τους πιο νέους.
Νοέμβρης του 1988, το ΠΑΣΟΚ διανύει τη δεύτερη τετραετία στην κυβέρνηση. Ο τρίτος δρόμος προς το σοσιαλισμό που επικαλέστηκε παραπαίει μαζί με τον ηγέτη του (Α. Παπανδρέου με σοβαρά προβλήματα υγείας).Η αριστερή πτέρυγα μέσα στο ΠΑΣΟΚ έχει χάσει την παλιά της αίγλη. Ήδη η λεγόμενη εκσυγχρονιστική πτέρυγα (νεοφιλελεύθερη τάση) αρχίζει να δρομολογεί τις διαδικασίες μέσα στο ΠΑΣΟΚ.
Ο αχυράνθρωπος Κοσκωτάς έρχεται να καλύψει ένα κενό, σε συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ, διότι η κυβέρνηση βάλλεται από όλα τα μέσα και από αυτούς που τη στήριξαν την προηγούμενη περίοδο (ΝΕΑ, Ελευθεροτυπία). Δίνεται εντολή στον Κοσκωτά να δημιουργήσει στο χώρο των ΜΜΕ, εφημερίδα και τηλεόραση, φιλικά προσκείμενες στην κυβέρνηση και στο ΠΑΣΟΚ. Μέσα από την τράπεζά του (Τράπεζα Κρήτης) δρομολογούνται κάποια ποσά γι΄ αυτό το σκοπό.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα καθυστερεί και αντιστέκεται να μπει στο μονεταριστικό νεοφιλελεύθερο πλαίσιο που προωθείται με επικεφαλείς τη Θάτσερ και το Ρήγκαν (κάτι, βέβαια, που θα κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη λίγο μετά και οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ λίγο αργότερα, βλ. Σημίτη). Οι πιέσεις από το εξωτερικό είναι αφόρητες και μ΄ αυτές συμπλέουν το συγκρότημα Λαμπράκη και η Ελευθεροτυπία.
Η αριστερά με τον ενιαίο συνασπισμό που δημιουργεί, ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτερικού, κτλ, ήδη δρομολογεί διαδικασίες και κλίμα συγκυβέρνησης. Κάτι που αργότερα γίνεται πράξη δύο φορές, τον Ιούνιο του ΄89 συγκυβέρνηση ΝΔ, Ενιαίου Συνασπισμού με πρωθυπουργό τον Τζανετάκη και λίγους μήνες μετά με την οικουμενική κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ, Ενιαίος Συνασπισμός) με πρωθυπουργό το Ζολώτα.
Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά, εκτός από την πλειοψηφία της που έχει απορροφηθεί από το ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης, αλληθωρίζει μεταξύ λαικο μετωπικών συγκροτήσεων με αριστερές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και δυσαρεστημένους κομμουνιστές, ενώ δημαγωγεί με ψευτοεξεγερτισμούς για να προσελκύσει την νεολαία. Να επισημάνουμε ότι κάποιες τροτσκιστικές και άλλες μαρξιστογενείς τάσεις επέλεξαν να μείνουν έξω από αυτό το παιχνίδι, καταγγέλλοντάς το.
Έμεναν μόνο οι αναρχικοί, όχι συγκροτημένοι φυσικά, ως η μόνη και πραγματική αντι-πολίτευση.
Για την αντιγραφή Γ. Μεριζιώτης
http://eleftheriakos.blogspot.com/
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜIΖΕΡIΑΣ
ΚΑΙ Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Δεκαπέντε χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί σήμερα την...
«Θα βάλουμε μπροστά την μαύρη και την κόκκινη σημαία»
Τελευταίος αποχαιρετισμός στον Βασίλη Καραπλή
Μια μαυροκόκκινη σημαία τύλιγε το φέρετρο με τη σορό του Βασίλη Καραπλή σήμερα το μεσημέρι στο νεκροταφείο της Καισαριανής. Ανοιχτό το φέρετρο, γαλήνια η μορφή του 68χρονου αναρχικού αγωνιστή, βαθιά η οδύνη και η συγκίνηση στα πρόσωπα των συντρόφων και φίλων του που πήγαν να τον αποχαιρετήσουν.
Ο Βασίλης Καραπλής ήταν μια σπάνια, μια μοναδική περίπτωση αναρχικού αγωνιστή, πολύ μακριά από τα στερεότυπα και σε ιδεολογική αντιπαράθεση με τον «ένοπλο αριστερισμό» όπως είπε ένας σύντροφός του. Αν και υπέφερε από πολιομελίτιδα, ήταν παρών τόσο στους αντιδικτατορικούς αγώνες όσο και...
Το κείμενο αυτό αποτελεί τμήμα του ανέκδοτου ημερολογίου του αναρχικού αγωνιστή Γιάννη Ταμτάκου και αναφέρεται στην εξέγερση του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Το συγκεκριμένο απόσπασμα δημοσιεύτηκε το 1995 στην εφημερίδα «Άλφα», με φωτογραφίες από το αρχείο Ζιούτου και δημοσιεύτηκαν από τον «Ιό της Κυριακής» το 1995 επίσης.
Τα αιματηρά γεγονότα του Μάη του 1936 στην Θεσσαλονίκη ξέσπασαν αυθόρμητα, με αφορμή την απεργία του καπνεργοστασίου «Κομέρσιαλ». Οι εργάτες είχαν υποβάλει τα αιτήματά τους στον εργοδότη και όταν αυτός τα απέρριψε, κατέλαβαν το εργοστάσιο, κλείστηκαν μέσα σε αυτό και με πανό και μαύρες σημαίες στα παράθυρα ζητούσαν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018