...

Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος

30 Οκτωβρίου 2020

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• κοινωνικοί αγώνες
• εργατική τάξη
• συνδικαλισμός
• αναρχοσυνδικαλιστές

Ποίος ήτο ο Κόσιαβας. - Αφίνει την περιουσίαν του εις τα σοσιαλιστικά Κέντρα. - Ζητεί την πνευματικήν ανύψωσιν του λαού και την ελευθερίαν σκέψεως.

Στη Μακρυνίτσα του Πηλίου απέθανε προ μηνός ο εργάτης σοσιαλιστής Γ. Κόσιαβας, παλαιόν μέλος του σοσιαλιστικού Κέντρου Βόλου. Ο Κόσιαβας ήτο κατά το 1910 μεταξύ των εργατών, η ψυχή της πρώτης εν Βόλω σοσιαλιστικής δράσεως. Μελετημένος, ενθουσιώδης, γεμάτος αγάπη και θέλησιν, είχε μυήσει τότε τους περισσοτέρους εργάτας Βόλου εις τας σοσιαλιστικάς αρχάς. Κι όταν, αργότερον, ήλθεν εποχή όπου όλων στην Ελλάδα, η προς τον σοσιαλισμόν πίστις είχε κλονισθή, ο Κόσιαβας εξηκολούθει να μένη πιστός εις την ιδεολογίαν μας. Κατά την διάρκειαν του Ευρωπαϊκού πολέμου, οπότε είχε χειροτερεύση η αρρώστειά του, απεσύρθη εις Μακρυνίτσα, διαβάζοντας σοσιαλιστικά συγγράμματα και περιοδικά. Ήτο συνδρομητής των “Σοσιαλιστικών Φύλλων”. Επέρασε όλη του την ζωήν ως εργάτης σιγαροποιός, όπου έπαθεν το στήθος του, και μόνον περί το τέλος της ζωής του είχε την τύχη να πάρει μια μικρή κληρονομιά και να συντραβηχθή στο βουνό, βοηθώντας συγχρόνως όσο του το επέτρεπεν η υγεία του τους συντρόφους μας Βόλου στην δράσιν των.
Η κατωτέρω διαθήκη του της οποίας αντίγραφον περιήλθε εις χείρας μας, δείχνει όλη την ψυχοσύνθεσιν τιυ Κόσιαβα. Η “Κοινωνία” αισθάνεται ότι εκφράζει το αίσθημα ευγνωμοσύνης όλων των σοσιαλιστών της Ελλάδος προς τον πεθαμένο εκλεκτόν σύντροφόν μας, δημοσιεύουσα σήμερον τας τελευταίας σκέψεις και θελήσεις του.

Αριθμός 122 ΔΙΑΘΗΚΗ

Εν Μακρυνίτση της δεκάτην τετάρτην (14) Μαΐου του χιλιοστού εννεακοσιοστού δεκάτου εβδόμου (1917) έτους, ημέρα Κυριακή εν τη ενταύθα κατά την συνοικίαν Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου οικία και κατοικία του Γεωργίου Δ. Κόσιαβα, ένθα κληθείς προς σύνταξιν της παρούσης διαθήκης μετέβην ενώπιον εμού του Συμβολαιογράφου Βόλου Κωνσταντίνου Α. Κομπιλίρη κατοίκου εδρεύοντος εν Βόλω παρουσία των γνωστών μοι μαρτύρων Ζήση Ι. Τσιραγγέλου, παντοπώλου, Σωτηρίου Σ. Ψωμά βυρσοδέψου και Δημητρίου Φιλίππου Κερμελή, ξυλουργού, κατοίκου Μακρυνίτσης, πολιτών Ελλήνων ενηλίκων Χριστιανών, ενεφανίσθη ο προς εμέ και τους μάρτυρας γνωστός Γεώργιος Δημητρίου Κόσιαβας, πρώην σιγαροποιός ήδη άνευ επαγγέλματος, κάτοικος Μακρυνίτσης εξ ης κατάγεται και εδήλωσεν ότι επιθυμεί να συντάξη ενώπιόν μου ως συμβολαιογράφου την διαθήκη του και ότι ουδεμίας των αισθήσεών του στερείται. Πεισθείς περί της σοβαρότητος της διαθέσεώς του αύτης απεμάκρυνα εκ τους δωματίου της οικίας εν της οποίας μένει ο διαθέτης πάντας τους παρευρισκομένους και υπέδειξα εις τους μάρτυρας ότι δέον να ορκισθώσιν, ούτοι δε θέτοντες την δεξιάν αυτών χείρα επί του ιερού ευαγγελίου ορκίσθησαν ότι θα τηρήσωσι μυστικάς τας διατάξεις της διαθήκης μέχρι της δημοσιεύσεως αυτής και είτα εκάλεσα τον διαθέτην να εκφράση την τελευταίαν αυτού βούλησιν, ούτος δε εδήλωσεν προφορικώς τα εξής:
Εγκαθιστώ κληρονόμον μου την μητέρα μου Ζωγραφώ χήραν Δημητρίου Κόσιαβα εις ην θα περιέρχεται άπασα η περιουσία μου κινητή η ακίνητος εκ των εισοδημάτων της οποίας θα συντηρείται μόνον. Εν περιπτώσει καθ’ ην δεν επαρκώσι τα εισοδήματα προς συντήρισιν αυτής να δύναται να κάμη χρήσιν και των κεφαλαίων. Μετά δεν τον θάνατον της μητρός μου εγκαθιστώ κληρονόμον τον ανηψιόν μου Δημήτρ. Κωνστ. Παπαστεφάνου ή Βλάχον εις τον οποίον θα περιέρχεται το ήμισυ της περιουσίας μου άμα συμπληρώσει το εικοστόν πρώτον έτος της ηλικίας...

Περισσότερα …