- Your name
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΕΡΙΖΙΩΤΗ
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Πολλοί θα περιμένουν σε αυτή την μικρή (αποσπασματική) ιστοριογραφική μελέτη να αναφέρω ως σημεία-σταθμούς τα γεγονότα και κάποια επεισόδια που διαδραματίστηκαν εκείνη την εποχή. Ως προς αυτό, θα απογοητευτούν, γιατί αυτά που θεωρώ σημεία-σταθμούς αλλά και καμπής για το αναρχικό κίνημα εκείνης της περιόδου, είναι: α) την πρώτη πανελλαδική συνάντηση των αναρχικών στην Πάτρα, όπου βρέθηκαν, συναντήθηκαν και συζήτησαν οι αναρχικοί/ές, ήταν μια πολιτική πράξη που δημιούργησε σε πολλούς συντρόφους/σες μεγάλες προσδοκίες ως προς το μέλλον του κινήματος, β) τη δημιουργία της πρώτης πανελλαδικής οργάνωσης των αναρχικών, δηλαδή την Ένωση Αναρχικών, που την θεωρώ την πρώτη προσπάθεια οργανωτικής συγκρότησης ενός μέρους του κινήματος, καμπή θεωρώ την αποτυχία αυτής της οργάνωσης λόγω απειρίας και λαθών, που μας εμπόδισαν να θέσουμε ένα πλαίσιο ώστε να λειτουργήσει αυτή η οργάνωση με έναν υποδειγματικό αναρχικό τρόπο, τόσο στην μορφή όσο και στο περιεχόμενο, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά από λίγο χρονικό διάστημα να διασπαστεί και να διαλυθεί. Από τότε και μέχρι σήμερα δεν ξανά παρουσιάστηκε ένας σοβαρός τρόπος πανελλαδικής αναρχικής συγκρότησης, εκτός από ένα ή δυο μονοθεματικά συντονιστικά.
Τα περισσότερα που έχουν γραφεί γύρω από την σύγχρονη ιστορία του κινήματος βρίθουν από υποκειμενισμό και εικοτολογία . Ακόμη και μια πανεπιστημιακή μελέτη διδακτορική διατριβή που έχω διαβάσει βρίθει και αυτή από ανακρίβειες και ελλείψεις γιατί αναφέρεται περισσότερο στο πολιτιστικό μέρος του κινήματος και ελάχιστα στο πολιτικό.
Προτού συνεχίσω επιτρέψτε μου να επισημάνω τρία πράγματα, επειδή σε συζήτηση με κάποιους συντρόφους μου είπαν να γράψω ότι σήμερα σε σχέση με το παρελθόν τα πράγματα στον αναρχικό χώρο είναι πολύ καλύτερα, τους είπα ότι είμαι ενάντια στο να μεταφέρω στους νεότερους ματαιοδοξία όπως επίσης είμαι ενάντια στην ωραιοποίηση καταστάσεων, για τον λόγο του ότι δεν έχει γραφτεί κάτι περιεκτικό για την ιστορία του κινήματος τα τελευταία σχεδόν 40 χρόνια σύγχρονης παρουσίας του στην Ελλάδα και χρειάζεται να ενημερωθούν όσοι – όσες το θέλουν και για να δουν επιπλέον (αν τους ενδιαφέρει) και να συγκρίνουν το χθες με το σήμερα επιβεβαιώνοντας ή απορρίπτοντας την άποψη μου, ότι εκτός από την κινηματική ιστορικότητα τα προβλήματα και οι ανεπάρκειες του κινήματος εδώ και δεκαετίες παραμένουν τα ίδια και σαν τον ατέρμονα κοχλία που στριφογύριζε γύρω από τον εαυτό του, δεν έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος.
Επίσης δεν πρόκειται να εμπλακώ σε μια σχετικιστική συζήτηση αν μπορεί να γραφτεί με έναν “αντικειμενικό” τρόπο η ιστορία του α/α κινήματος της Ελλάδας, γιατί σύμφωνα με αυτή την ανιστόρητη λογική δεν θα γραφόταν τίποτα ιστορικό, κατ αυτόν τον τρόπο. “Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη” Μ.Κ, επίσης “… Ένα κίνημα που αγνοεί ή αποστρέφεται την κοινωνική ιστορία, αλλά και την ιστορικότητά του, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να βρίσκεται διαρκώς στο νησί των λωτοφάγων… » Γ.Μ
Αυτή η μικρή ιστοριογραφική μελέτη ξεκίνησε με αφορμή την συζήτηση που έχει ανοίξει εδώ με θέμα: Ερώτηση για την Ένωση Αναρχικών και συμμετείχα προς το τέλος της (με ψευδώνυμο δημοσίευσης G ) άλλα και επώνυμα) σε αυτή την συζήτηση ενημέρωσα ότι θα ανοίξω...
- Your name
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Πρόσφατα, ανάμεσα στα άλλα, διάβασα το κείμενο με τίτλο “Αναρχικά Έντυπα και Εφημερίδες στον ελλαδικό χώρο” στην αναρχική ηλεκτρονική σελίδα “Μπαλωθιά”: https://mpalothia.wordpress.com/2015/12/31/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5/.
Επειδή -ειδικά όσον αφορά το ιστορικό του μέρος-, το κείμενο είναι, κατά τη γνώμη μου, αρκετά πρόχειρο και η ανάλυση στην οποία προχωρά είναι αρκετά επιπόλαιη και επιφανειακή, θα ήθελα να παραθέσω δύο γραμμές, κυρίως για την αποκατάσταση της ιστορίας.
Γράφει ο συντάκτης του κειμένου (παρατίθεται με τη δική του ορθογραφία): “… θα μου επιτρέψετε μια μικρή ανάδρομη που ίσως εκπλήξει μερικούς που θεωρούν το αναρχικό κίνημα, σαν ένα «φρούτο» με παρελθόν λίγων δεκαετιών στον ελλαδικό χώρο.
Κάνοντας...
- Your name
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Ενάντια στη στράτευση των γυναικών.
Η ανθρωπότητα θα ευτυχήσει μόνο όταν ο τελευταίος στρατηγός κρεμαστεί με τα άντερα του τελευταίου φαλοκράτη.
Συντρόφισσες στην καθημερινή μιζέρια!
Συντρόφισσες, εμείς που επιβιώνουμε αντί να ζούμε μέσα στα κάτεργα της παραγωγής, στα νεκροταφεία της οικογενειακής αποτελμάτωσης, μέσα στους γλοιώδικα χαμογελαστούς τόπους της κατανάλωσης, κάτω από τη μπότα του συνδικαλιστή, του συζύγου, του παππά, του καθηγητή, του εραστή, του υπουργού, του μπάτσου, του γιατρού, του ψυχιάτρου, του καθοδηγητή.
Εμείς οι σταχανοβίστριες στη δουλειά μέσα κι έξω από το σπίτι,
Εμείς οι δούλες και παράλληλα ενισχυτικές μηχανές της αυτοπεποίθησης του άντρα,
Εμείς οι ειδικευμένες υπηρέτριες...
- Η πολιτική της μιζέριας και η μιζέρια της πολιτικής
- Τελευταίος αποχαιρετισμός στον Βασίλη Καραπλή
- 9 Μάη 1936, Θεσσαλονίκη - Από το ημερολόγιο... του μπαρμπα-Γιάννη
- Το παράδειγμα του Γιάννη Ταμτάκου
- 1983: Επιστολή Γιάννη Ταμτάκου στο περιοδικό «Ρήξη»
- Δημήτρης Καραμπίλιας, Κείμενα, μεταφράσεις, επιστολές
- Γιάννης Μαγκανάρας, Η φωνή των εργατών
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
