Λεπτομέρειες

Κώστας Γαρδούνης

Γενικά Άρθρα

27 Φεβρουαρίου 2023

• κοινωνικοί αγώνες
• ιστορία
• κοινωνικά κινήματα
• Ελλάδα

Πρόκειται για την εισήγηση του Κώστα Γαρδούνη, μέλους της Ελευθεριακής Πορείας, στην παρουσίαση του βιβλίου “Γιατί η Μοναξιά μου θεωρείται ασφαλής χώρα. Αγώνες αιτούντων άσυλο και τοπικές αντιδράσεις στο συνοριακό καθεστώς της Χίου (2015-2016)” των Νίκου Σούζα, Ιουλίας Μέρμηγκα, Τζότζο Διακουμάκου. Η συγκεκριμένη βιβλιοπαρουσίαση-συζήτηση διοργανώθηκε από την ομάδα στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα στις 20-1-2023.

Έχουμε την ευκαιρία και τη χαρά σήμερα να παρουσιάσουμε το βιβλίο “Γιατί η Μοναξιά μου θεωρείται ασφαλής χώρα”. Αγώνες αιτούντων άσυλο και τοπικές αντιδράσεις στο συνοριακό καθεστώς της Χίου (2015-2016)» των Νίκου Σούζα, Ιουλίας Μέρμηγκα, Τζότζο Διακουμάκου. Κι έχουμε την ανάγκη να συζητήσουμε μαζί τους, να συζητήσουμε μαζί σας και να χρησιμοποιήσουμε σαν αφετηρία της συζήτησης τις παρεμβάσεις από την Ιουλία Μέρμηγκα εκ μέρους της συγγραφικής ομάδας, τον Ερβίν Σέχου, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλβανών Μεταναστών και Αλληλέγγυων, τον Γιώργο Τσιμούρη, ανθρωπολόγο, καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τον Ιάσονα Αποστολόπουλο, διασώστη στο καράβι Μάρε Ιόνιο. Εκ μέρους της Ελευθεριακής Πορείας, της διοργανώτριας ομάδας, να τους ευχαριστήσω δημόσια για την αποδοχή της πρόσκλησης όπως και εσάς που είστε εδώ για να κουβεντιάσουμε με αφετηρία αυτό το κείμενο. Το βιβλίο περιλαμβάνει την καταγραφή και τη μελέτη της συγκεκριμένης περιόδου στο νησί της Χίου σε σχέση με τις μαζικές αφίξεις μεταναστών και προσφύγων μέσα από την εμπειρία των συγγραφέων – πολιτικών υποκειμένων και ερευνητών, που δούλεψαν ή βρέθηκαν εκεί.

Κατ’ αρχάς μια σημείωση: στην επικρατούσα γλώσσα υπάρχει ένας διαχωρισμός μεταξύ α) προσφύγων: είναι τα υποκείμενα στα οποία έχει αναγνωριστεί επίσημα η ιδιότητα του/της πρόσφυγα β) αιτούντων/ουσών άσυλο: δεν τους έχει αναγνωριστεί η συγκεκριμένη ιδιότητα και αναμένουν τη σχετική απόφαση και γ) μεταναστών/στριών: πρόκειται για όσες και όσους είτε δεν έχουν καταθέσει αίτηση είτε έχουν λάβει απορριπτική απόφαση στο αίτημα ασύλου– θεωρείται ότι δεν δικαιούνται την παροχή του προσφυγικού καθεστώτος γιατί το κίνητρό τους δεν είναι η φυγή από κάποια συνθήκη πολέμου ή διώξεων αλλά λόγοι οικονομικοί, εν πολλοίς σχετιζόμενοι με την ανεύρεση εργασίας.

Πρόκειται προφανώς για μια διάκριση που εξαρτάται από τα μεταβαλλόμενα κριτήρια της εκάστοτε κυβέρνησης ή πολιτικής διαχείρισης, που διευρύνονται ή περιστέλλονται, δηλαδή διαμορφώνονται ανάλογα με τις κυβερνητικές επιδιώξεις στη βάση της εκάστοτε συγκυρίας. Από την πλευρά μας –θέλω να πιστεύω από την πλευρά αρκετών από εδώ μέσα– η μετανάστευση για οικονομικούς λόγους και η προσφυγιά είναι διαφορετικές στιγμές ή όψεις του πολέμου, που είναι διαρκής και ασταμάτητος ενάντια στους φτωχούς και στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου· πρόκειται για όψεις που διαπλέκονται τόσο στενά μεταξύ τους, ώστε πολιτικά δεν έχει νόημα να διαχωρίζονται. Χρησιμοποιώ, λοιπόν, τους όρους «μετανάστης/στρια» ή «πρόσφυγας» ως διαφορετικές λέξεις που εκφράζουν όμως την ίδια συνθήκη: τον ερχομό ανθρώπων που φτάνουν σε ευρωπαϊκό έδαφος αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.

Εν προκειμένω, το βιβλίο μάς δίνει δεδομένα για τι συνέβη ή συμβαίνει ακόμα στη μεθόριο μέσα από την καταγραφή μιας επιτόπιας εμπειρίας. Μας επιτρέπει να έχουμε μια εικόνα πιο συγκεκριμένη, πράγμα σημαντικό για να είναι οι λόγοι και οι παρεμβάσεις, που κινούνται σε χειραφετητική κατεύθυνση, πιο στοχευμένοι. Μας δίνει μια αφετηρία και μια αφορμή να πάμε ένα βήμα παραπέρα από τη γενική καταγγελία – σημαντική βέβαια,...

Περισσότερα …