Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τη σφαγή πολιτών!
Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει κανένας χειρότερος εχθρός των ανθρώπων από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και την κυβέρνησή του. Εντούτοις, δεν είναι μόνοι: αρκετά κράτη ανέχονται τα σιωνιστικά πολεμικά εγκλήματα στην αποκαλούμενη αυτή εκστρατεία τους της «απελευθέρωσης των Ισραηλινών φυλακισμένων».
Οι δυνάμεις που εξουσιάζουν τα ΜΜΕ, όπως πάντα παρουσιάζουν το κράτος του Ισραήλ ως θύμα που αναγκάζεται να υπερασπίσει τον εαυτό του από τη Hezbollah και τη Hamas. Η άποψη αυτή δεν είναι το αποτέλεσμα οποιασδήποτε συμπάθειας προς τον ισραηλινό πολιτικό πληθυσμό. Είναι, μάλλον, συμπάθεια προς τη σιωνιστική εξουσία, η οποία επιζητεί να κάνει το άλμα προς τα εμπρός σε έναν πλήρη πόλεμο, όπως το 1982.
Ο λόγος είναι ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τη διεθνή νομιμοποίηση της κυβέρνησης της Παλαιστινιακής Αρχής, εμμένοντας στο να μη θέτουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θέματα αρχής, όπως τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη από το 1967 και τον εξοστρακισμό των Παλαιστινίων, με την επακόλουθη απαλλοτρίωση των σπιτιών και της γης τους στα χρόνια μετά από το 1948 και έκτοτε κατά τη διάρκεια κάθε κρίσης ή πολέμου, κάτι που οδήγησε στο σχηματισμό της παλαιστινιακής «διασποράς».
Σύμφωνα με την επίσημη αραβική θέση, απαιτείται, επίσης, ότι για να υπάρξει πλήρης και μόνιμη ειρήνη στην περιοχή, πρέπει το Ισραήλ να δεχτεί να επιστρέψει τα εδάφη που κατέλαβε το 1967, μαζί, βέβαια, με όλες τις εποικίσεις, και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της επιστροφής ή της αποζημίωσης για εκείνες τις περιπτώσεις όπου η επιστροφή δεν είναι πλέον δυνατή για τους ενδιαφερόμενους Παλαιστίνιους και τους απογόνους τους, οι οποίοι διώχθηκαν ή αναγκάστηκαν σε εξορία ως αποτέλεσμα των διώξεων στις οποίες υποβλήθηκαν. Δεδομένου ότι ο Ολμέρτ είναι, σύμφωνα με τους διπλωματικούς όρους, όλο και περισσότερο απομονωμένος, η μόνη πιθανή διέξοδος γι’ αυτόν και τη σιωνιστική του συμμορία (εκτός από την προφανή, δηλαδή την τήρηση από το ισραηλινό κράτος του διεθνούς Δικαίου και τη συμμόρφωσή του με τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε) είναι να προκαλέσει έναν πόλεμο που, στη συνέχεια, μπορεί να κάνει το φίλο του Μπους, να αντιδράσει, τρέχοντας προς ενίσχυση του απειλούμενου συμμάχου του, αλλά και εξουδετερώνοντας, επίσης, εκείνους - στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό του Ισραήλ - που υποστηρίζουν μια λύση ειρήνης κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Η αποκάλυψη της ψευδο-απάντησης, με στρατιωτικούς όρους, δήθεν για να «απελευθερώσει» ομήρους (κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας στρατιωτικά μέσα, αλλά μόνο μέσω διαπραγματεύσεων, εάν κάποιος μιλά σοβαρά για τη διάσωση της ζωής τους), φέρνει απροκάλυπτα στην επιφάνεια το γεγονός ότι είναι μόνο μια πρόφαση για να θέσει σε κίνηση σχέδια που έχουν ωριμάσει από καιρό με μυστικότητα στα στρατιωτικά επιτελεία. Οι επιθέσεις ενάντια στη Βηρυτό, την Τύρο και αλλού, έχουν επιφέρει μέχρι τώρα καταστροφές μόνο μεταξύ των πολιτών. Ο ισχυρισμός ενός Ισραηλινού διοικητή ότι η πολιτική και στρατιωτική δομή της Hezbollah έχει επηρεαστεί σημαντικά, είναι ένα από εκείνα τα ψέματα που καταλήγουν να γίνονται αλήθεια εάν επαναλαμβάνονται συχνά.
Οι πύραυλοι Katyusha δεν μπορούν να πυροδοτηθούν χωρίς άμεσο εντοπισμό των στόχων τους από τους αμερικανικούς κατασκοπευτικούς δορυφόρους, οι οποίοι διαβιβάζουν αμέσως έπειτα τα στοιχεία στο ισραηλινό...
Η Biblioteca Social Reconstruir (Βιβλιοθήκη «Κοινωνική Ανοικοδόμηση»), αποτελεί μια αναρχική όαση στην Πόλη του Μεξικού.
Η Biblioteca Social Reconstruir ιδρύθηκε το 1974 από τον Ricardo Mestre Ventura, έναν αναρχικό παλαίμαχο του ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Το 1984, άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό και από τότε έχει αποτελέσει ένα από τα κύρια – αν όχι το κυριότερο – αναρχικό σημείο αναφοράς στο Μεξικό, με μια συλλογή περίπου 4.000 βιβλίων του, από τα οποία τα 600 έχουν άμεση και συγκεκριμένη σχέση με τον αναρχισμό.
Τα πρώτα υλικά με τα οποία συγκροτήθηκε η συλλογή της Biblioteca Social Reconstruir ήταν τα αρχεία...
Προκήρυξη του WorkersSolidarityMovement
Μέλη του ιρλανδικού WorkersSolidarityMovement (Κίνημα Εργατικής Αλληλεγγύης) συμμετείχαν σε πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις στο Μπέλφαστ (όπως, φυσικά, στο Δουβλίνο, το Κορκ και άλλες πόλεις). Το κείμενο που ακολουθεί είναι προκήρυξη που μοίρασαν μέλη του WSM στο Μπέλφαστ.
Οι αναρχικές ιδέες αποτελούν ένα συνδυασμό κριτικής εναντίον της καπιταλιστικής κοινωνίας και ενός οράματος μιας νέας οργάνωσης της ανθρώπινης κοινωνίας. Ουσιαστικά, ο αναρχισμός είναι ένα σύστημα σοσιαλισμού που αντιτίθεται στον καπιταλισμό καθώς επίσης και στο κράτος και την ιεραρχία που επιβάλλει και ενισχύει τον καπιταλισμό.
Μια αναρχική κοινωνία δεν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018