Οι συνθήκες εργασίας στα σχολεία είναι οι συνθήκες μάθησης των μαθητών. Οι εκπαιδευτικοί -τόσο οι δάσκαλοι όσο και το προσωπικό υποστήριξης της εκπαίδευσης- βρίσκονται σε οριακό σημείο. Το σύστημα οδεύει ολοταχώς προς το να αφήσει μια γενιά παιδιών της εργατικής τάξης σε σημαντικά χειρότερη θέση από τους γονείς τους. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αναλάβουν τον έλεγχο της επίλυσης αυτού του προβλήματος από τα κάτω προς τα πάνω.
Αφήνοντας κατά μέρος την τραγελαφική βιομηχανία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ακόμη και το δημόσιο εκπαιδευτικό μας σύστημα αντανακλά τις χειρότερες πτυχές της ταξικής κοινωνίας. Τα πλούσια σχολεία στο κέντρο της πόλης διαθέτουν τους πόρους, τις εγκαταστάσεις και την επαγγελματική υποστήριξη για να προσελκύσουν και να διατηρήσουν έμπειρο εκπαιδευτικό προσωπικό. Την ίδια στιγμή, τα προάστια της εργατικής τάξης μένουν υποχρηματοδοτούμενα, πλημελώς υποστηριζόμενα και αναγκάζονται να ξοδεύουν όλο και περισσότερο από τον πενιχρό προϋπολογισμό τους προσπαθώντας να δώσουν κίνητρα στους εκπαιδευτικούς να αναλάβουν ολοένα και πιο απαιτητικούς ρόλους.
Η τελευταία συμφωνία σε επίπεδο Πολιτείας έθεσε ως προτεραιότητα τη μείωση του «φόρτου εργασίας» έναντι της αμοιβής. Ωστόσο, η κυβέρνηση απέτυχε να προσλάβει το απαραίτητο προσωπικό - αφήνοντας τα σχολεία με δύσκολη στελέχωση να λειτουργούν με δυναμικότητα προσωπικού που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει το 60%. Το στρεβλό αποτέλεσμα της προτεραιότητας της μείωσης του φόρτου εργασίας έναντι της αμοιβής είχε ως αποτέλεσμα τα πλήρως στελεχωμένα (επειδή παραδοσιακά ήταν ευκολότερο να στελεχωθούν) κυβερνητικά σχολεία να είναι σε θέση να εφαρμόσουν μια βασική βελτίωση των συνθηκών με σχετική ευκολία. Ωστόσο, αυτό έγινε εις βάρος των δύσκολα στελεχωμένων σχολείων και των εκπαιδευτικών τους, οι οποίοι έμειναν πνιγμένοι σε υπερβολικό και ανασφαλή φόρτο εργασίας.
Η πορεία προς τα εμπρός είναι σαφής. Απαιτείται ριζική αλλαγή των συνθηκών εργασίας στην εκπαίδευση. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλη μια κυβερνητική έρευνα - πρέπει να προέλθει από εμάς που βρισκόμαστε στο μέτωπο του ανθρακωρυχείου. Οι εκπαιδευτικοί είναι έμπειροι επαγγελματίες. Ξέρουμε πώς να εκπαιδεύσουμε την επόμενη γενιά, αλλά χρειαζόμαστε πρόσθετη υποστήριξη και σημαντική μείωση των περιττών συνεδριάσεων και των γραφειοκρατικών γραφειοκρατίας του Υπουργείου.
Για να επιτύχουμε την απαιτούμενη δυναμική που θα μεταμορφώσει πραγματικά τις συνθήκες εργασίας μας και, κατά συνέπεια, τις συνθήκες μάθησης των μαθητών στα σχολεία μας, χρειαζόμαστε ένα ισχυρό συνδικάτο.
Ενώ το παράρτημα της Αυστραλιανής Ένωσης Εκπαιδευτικών (AEU) στη Βικτώρια έχει χάσει μέλη, τα θεμέλια ενός μαχητικού συνδικάτου με 40.000 και πλέον μέλη εξακολουθούν να υπάρχουν. Πρέπει να ξαναχτίσουμε τη μαχητικότητα της βάσης και των μελών του AEU. Αυτό πρέπει να γίνει από τα κάτω - ξεκινώντας από τα παραρτήματα σε κάθε σχολείο. Η αυξημένη πυκνότητα, η αυξημένη μαχητικότητα και η αυξημένη οργάνωση θα αποτελέσουν τη βάση ενός μαχητικού κινήματος της εργατικής τάξης της εκπαίδευσης.
Για να πετύχει ένα επαναστατικό κίνημα της εργατικής τάξης χρειαζόμαστε μια ευρεία βάση της εργατικής τάξης που να ασχολείται με τα συνδικάτα της. Αν είστε εκπαιδευτικός και θέλετε να οικοδομήσετε ένα μαχητικό συνδικάτο επικοινωνήστε μαζί μας.
ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΝΙΚΑΜΕ
Melbourne Anarchist Communist Group
*Σχετικός σύνδεσμος: https://melbacg.au/our-schools-are-in-crisis/ Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
Cover Photo: NSW public school teachers during a strike in December, 2021, over staff shortages and salaries. Source: AAP / Mick Tsikas.
