Mutiny - Black Flag Sydney
Σημείωση: Αυτό το κείμενο γράφτηκε αρχικά κατόπιν αιτήματος των συντρόφων μας της Union Communiste Libertaire (UCL) στη Γαλλία. Μια μετάφραση αυτού του άρθρου στα γαλλικά ελπίζουμε ότι θα δημοσιευτεί σύντομα. Προορίζεται να αποτελέσει συνέχεια ενός άρθρου της UCL με τίτλο "1788: Les générations volées de l'Australie coloniale", το οποίο ασχολείται με τις λεπτομέρειες του πρώιμου αποικισμού και της κλεμμένης γενιάς. Ως εκ τούτου, το κείμενό μας δεν αναφέρεται λεπτομερώς σε αυτά τα δύο πράγματα, και απευθύνεται περισσότερο στο παγκόσμιο αντί για το εγχώριο κοινό που ήδη γνωρίζει τους ιθαγενείς αγώνες. Σε αυτό το κείμενο περιλαμβάνονται συζητήσεις με άτομα που έχουν πεθάνει.
Οι αγώνες των αυτόχθονων λαών στην Αυστραλία προκαλούν έντονη ανησυχία στους αντικαπιταλιστές, όχι μόνο επειδή οι πρώτοι είναι θύματα ρατσισμού, αλλά επειδή αυτός ο ρατσισμός τους έχει ως αποτέλεσμα το να μεταβληθούν σε ένα από τα πιο σοβαρά και άμεσα εκμεταλλευόμενα τμήματα της εργατικής τάξης στην Αυστραλία. Η συμμετοχή σε αυτούς τους αγώνες είναι διπλά σημαντική, καθώς μπορεί να πάρει δύο κατευθύνσεις: από τη μια, προς τον ρεφορμισμό και τη δημιουργία ενός στρώματος αυτόχθονων πολιτικών και αστικής τάξης για να πνίξει τον αγώνα, ή, από την άλλη, προς μια εμβάθυνση της ταξικής πάλης και μια γενίκευση αυτών των αγώνων που έχουν τη δυνατότητα να εμπνεύσουν την υπόλοιπη εργατική τάξη για να αγωνιστεί.
Η δημιουργία της αυτόχθονης εργατικής τάξης
Ο αυστραλιανός καπιταλισμός στηρίζεται στη γενοκτονία σε βάρος των αυτόχθονων λαών. Απαλλοτριώνοντας τεράστιες εκτάσεις γηγενούς γης και παραδίδοντάς τις σε εποίκους, η βρετανική αυτοκρατορία δημιούργησε μια τάξη αυτόχθονων ανθρώπων που ζούσαν στο τελευταίο σκαλί της αποικιακής κοινωνίας. Ο θεσμός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας επιβλήθηκε στις αυτόχθονες κοινωνίες που βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στην κοινή ιδιοκτησία. Αυτό συνεπάγεται την αντικατάσταση των αυτόχθονων πνευματιστικών δοξασιών (spiritualities) με τη χριστιανική πίστη, την αντικατάσταση των αυτόχθονων νομικών συστημάτων με τη βρετανική νομοθεσία, την αντικατάσταση των πολλών γηγενών γλωσσών με την αγγλική, τη διάλυση των αυτόχθονων οικογενειών και η αντικατάστασή τους με το ευρωπαϊκό οικογενειακό μοντέλο. Όταν η Αυστραλία εξασφάλισε την ανεξαρτησία της, η ευθύνη γι' αυτά τα καθήκοντα μεταβιβάστηκε επισήμως στην αυστραλιανή κυβέρνηση, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Φυσικά, πρέπει, επίσης, να καταστεί σαφές ότι οι αποικιακές αρχές προσπάθησαν μεν να επιβάλουν αυτά τα πράγματα, όμως δεν το πέτυχαν πλήρως και έτσι οι αυτόχθονες κοινωνίες διατηρούν τη συνέχεια με τις προ-αποικιακές τους μορφές με διάφορους σημαντικούς τρόπους.
Οι εκτοπισμένοι αυτόχθονες αποτέλεσαν βασικό μέρος της εργατικής τάξης στις αγροτικές περιοχές για πολλά χρόνια. Για δεκαετίες κρατούνταν πραγματικά και έντεχνα σε απόσταση από την εξειδικευμένη εργατική τάξη και αναγκάστηκαν να κάνουν τις πιο ταπεινωτικές δουλειές ή να επιβιώσουν χωρίς δουλειά. Ακόμη και τα παιδιά αναγκάστηκαν ουσιαστικά να εργαστούν ως οικιακοί υπάλληλοι και ως γεωργικά χέρια. Σε ένα πλαίσιο «προστατευτισμού», οι αυστραλιανές Πολιτείες και Περιοχές (1) έλεγξαν άμεσα την Αυτόχθονες θέσεις εργασίας, με κυβερνητικούς «προστάτες» να καθορίζουν πού θα εργάζονταν οι αυτόχθονες, ποιοι θα εργάζονταν, πού τους επιτρέπεται να ταξιδεύουν και με ποιον θα μπορούσαν να κοινωνικοποιηθούν.
Οι προστάτες ανέλαβαν επίσης τον έλεγχο των οικονομικών τους: σε ορισμένες Πολιτείες οι εργοδότες πλήρωσαν στους προστάτες τους...
Η Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης (FAU) έχει δώσει πολλά στην ιστορία των ελευθεριακών ρευμάτων στη Λατινική Αμερική, ιδίως την αντίληψή της για τη ειδική αναρχική και επαναστατική οργάνωση, την έκκλησή της για μια θεωρητική σύνθεση της ελευθεριακής θεωρίας, για μια ενημέρωση του αναρχισμού, με τις νέες κοινωνικο-ιστορικές πραγματικότητες και τις συνθήκες της εποχής της, την πρότασή της για την αλληλεπίδραση των διαφόρων οργανωτικών στοιχείων για την ενίσχυση του προλεταριακού πόλου της ταξικής πάλης και τις σημαντικές αγωνιστικές της προσπάθειες που επανατοποθέτησαν την α-κρατική επιλογή ως αποτελεσματικής επαναστατικής πιθανότητας στην Ουρουγουάη και την Ήπειρο.
Η FAU δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 1956, μετά...
Σαν σήμερα, 28 Αυγούστου 1921, ο Νέστορ Μαχνό διέσχισε οριστικά τα ουκρανικά σύνορα με κατεύθυνση το εξωτερικό και με ασφάλεια.
Από τον Νοέμβριο του προηγούμενου χρόνου (1920), μόλις επήλθε η πλήρης ήττα του Βράνγκελ -κάτι που πρέπει να χρεωθεί σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν στη δράση των Μαχνοβιτών- ο Κόκκινος Στρατός άρχισε μια εντελώς άνιση επίθεση ενάντια στα στρατεύματα του Μαχνό που είχαν εξαντληθεί από τις μάχες εναντίον του Βράνγκελ.
Τον Νοέμβριο του 1920, ο Κόκκινος Στρατός είχε ήδη αναπτυχθεί και επιβληθεί στην Ουκρανία για να συντρίψει την ελευθερία όλων των εργαζομένων και των αναρχικών ειδικότερα.
Μέχρι τον Μάιο του 1921...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018