Η Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης (FAU) έχει δώσει πολλά στην ιστορία των ελευθεριακών ρευμάτων στη Λατινική Αμερική, ιδίως την αντίληψή της για τη ειδική αναρχική και επαναστατική οργάνωση, την έκκλησή της για μια θεωρητική σύνθεση της ελευθεριακής θεωρίας, για μια ενημέρωση του αναρχισμού, με τις νέες κοινωνικο-ιστορικές πραγματικότητες και τις συνθήκες της εποχής της, την πρότασή της για την αλληλεπίδραση των διαφόρων οργανωτικών στοιχείων για την ενίσχυση του προλεταριακού πόλου της ταξικής πάλης και τις σημαντικές αγωνιστικές της προσπάθειες που επανατοποθέτησαν την α-κρατική επιλογή ως αποτελεσματικής επαναστατικής πιθανότητας στην Ουρουγουάη και την Ήπειρο.
Η FAU δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 1956, μετά από μια μακρά διαδικασία προσέγγισης μεταξύ των ελευθεριακών οργανώσεων και των ατόμων που δρούσαν στο φοιτητικό και εργατικό κίνημα και άλλους τομείς. Θεωρήθηκε κληρονόμος της παράδοσης που ξεκίνησε ο Μπακούνιν στο κίνημα της Α’ Διεθνούς, της οργανωτικής αντίληψης του Μαλατέστα, της ταξικής αντίληψης του αναρχοσυνδικαλισμού και της πρακτικής εφαρμογής της άμεσης δράσης. Ήδη στη δεκαετία του ’60 -την εποχή της χολέρας, σύμφωνα με τον Daniel Barret- η οργάνωση κατευθυνόταν προς τη δημιουργία μιας επαναστατικής οργάνωσης βαθιά ριζωμένης στην ταξική πάλη.
Έτσι η FAU θα δημιουργήσει, σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις, το 1968, ένα μαχητικό μαζικό μέτωπο που ονομάστηκε ROE (Αντίσταση Φοιτητών Εργατών), ενισχύοντας από το 1966 την εμφάνιση μιας μαχητικής τάσης στον συνδικαλιστικό τομέα, με τη συμμετοχή των συντεχνιών των εργατών στην ψυκτική βιομηχανία, στον τομέα των ανταλλακτικών αυτοκινήτων, στους γραφίστες και τους τραπεζοϋπάλληλους, κυρίως.
Επίσης, η FAU προώθησε τη σύγκληση του Λαϊκού Συνεδρίου, το οποίο ώθησε στην κατάρτιση ενός κοινού πανεθνικού σχεδίου αγώνα και στη δημιουργία της Εθνικής Συνέλευσης Εργαζομένων (CNT). Ομοίως, θα έχει εξέχουσα συμμετοχή στο συνεταιριστικό και το κίνημα των γειτονιών, μέσω φορέων όπως το Ateneo Cerro-Teja, αναπτύσσοντας μια ισχυρή πολιτική δράση χρησιμοποιώντας εφημερίδες, ενημερωτικά δελτία και περιοδικά όπως οι “Lucha Libertaria” (“Ελευθεριακός Αγώνας”, “Rojo y Negro” (“Κόκκινο και Μαύρο”) μεταξύ άλλων.
Ωστόσο, μια πτυχή της δράσης αυτής αποκτά ιδιαίτερη σημασία κατά την εκτίμηση της συμβολής της FAU στο κομμουνιστικό ελευθεριακό ρεύμα: η ένοπλη δραστηριότητά της. Πρώιμος θαυμαστής της Κουβανικής Επανάστασης, η FAU συμμετείχε, έχοντας βέβεια, μια κριτική άποψη για την Κούβα, στον Οργανισμό Αλληλεγγύης της Λατινικής Αμερικής (OLAS) και αργότερα προχώρησε σε απαλλοτριώσεις και άλλες ανάλογες δράσεις. Όλο αυτό θα οδηγήσει από το 1967 -δηλαδή κατά τη διάρκεια της παρανομίας της υπό πλήρη συνταγματική δικτατορία της κυβέρνησης Bordaberry- έως το 1971, στη δημιουργία της Λαϊκής Επαναστατικής Οργάνωσης 33 (OPR-33). Μεταξύ άλλων ενεργειών, που έμειναν στην ιστορία, ήταν η κλοπή μιας κρατικής σημαίας, μια από τις πρώτες και πιο εντυπωσιακές συμβολικές δράσεις ανάκτησης που πραγματοποιήθηκε από αντάρτικο πόλεων σε αυτήν την ήπειρο.
*Πηγή: Presentation Session No. 10. The Anarchist Movement, The FAU and Specification
Σχετικός σύνδεσμος: https://grupovialibre.org/.../ponencia-sesion-n-10-el.../
Απόδοση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
