Σαν αυτές τις μέρες, 85 χρόνια πριν, συνέβη η δολοφονία του Sebastian Oliva στη Jerez.
Ο Sebastian Oliva ήταν δάσκαλος στο τοπικό σχολείο, διευθυντής της εφημερίδας «La Voz del Peasant» («Η Φωνή των Αγροτών»), πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργατών Γης, ενεργό μέλος των FAI και CNT.
Πόσοι δεν είχαν καν την ευκαιρία να πολεμήσουν για τις ιδέες τους ή να υπερασπιστούν τη ζωή τους;
Ογδονταπέντε χρόνια πέρασαν από την άνανδρη αυτή δολοφονία και αυτές τόσων αθώων και έντιμων ανθρώπων.
Η Carmen García Oliva, εγγονή του Sebastian και κόρη της Maria, αναγκάστηκε να αφηγηθεί στο προξενείο της Δημοκρατίας της Αργεντινής στο Cadiz, την εξαναγκαστική εξαφάνιση του παππού της, με σκοπό να επισυνάψει την υπόθεσή του στη δικαιοσύνη της Αργεντινής. Είναι ένα από τα εγκλήματα που, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, θεωρούνται εγκλήνατα «κατά της ανθρωπότητας», και τα οποία δεν εξιστορούνται απλώς.
Ο Sebastian Oliva είπε κάποτε: «Η ιστορία, όπως τα ποτάμια, δεν πηγαίνει ποτέ πίσω και μπροστά πάντα, πάντα πηγαίνουν μπροστά».
Η πρόοδός σας, όπως η πορεία των ποταμών, μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο ελικοειδής, λίγο-πολύ αργή, αλλά πάντα αδιάκοπη, αναζητώντας συνεχώς νέα μονοπάτια και έναν ευρύτερο ορίζοντα.
Η εγγονή του Pepi
*Από ιστορικό κείμενο του Diego Caro Cancela στο https: //www.academia.edu Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
