Ο Gerard Ali Khanifar ήταν Γάλλος αναρχικός αραβικής-βορειοαφρικανικής καταγωγής. Γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 1950 και πέθανε στις 21 Φλεβάρη 1997.
Φοίτησε στα σχολεία που συγκρότησε η εταιρία Michelin για τους εργάτες της. Εξαιτίας της βορειοαφρικανικής του καταγωγής, η σχολική του ζωή κύλησε μέσα σε αρκετές δυσκολίες και ο ίδιος σημαδεύτηκε για πάντα από τη ρατσιστική συμπεριφορά απέναντί του. Μετά το σχολείο, άρχισε να εργάζεται στη Michelin, ανάμεσα στους «sans grades» (τους ανειδίκευτους εργάτες).
Αναρχικός έγινε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Μάη του 1968 στα οποία και συμμετείχε ενεργά μέσα από τις επιτροπές εργατών-φοιτητών. Το ενδιαφέρον και οι ιδέες του για μια αποτελεσματική οργάνωση, τον οδήγησαν στο να γίνει μέλος της Organisation Revolutionnaire Anarchiste (ORA – Οργάνωση Επαναστατών Αναρχικών).
Για τις δραστηριότητές του αλληλεγγύης στους Ισπανούς και Πορτογάλους αναρχικούς στον αγώνα τους ενάντια στις δικτατορίες Φράνκο και Σαλαζάρ αντίστοιχα, συνελήφθη και φυλακίστηκε αρκετές φορές. Η αδιαπραγμάτευτη στάση και μαχητικότητά του τον έφεραν στη «μαύρη λίστα» πολλών εργοδοτών. Ήταν αυτοδίδακτος και είχε τελειώσει μόνο το βασικό σχολείο, αλλά το 1993 πήρε ένα δίπλωμα από τη Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Σχολή Κοινωνικών Επιστημών) για την εργασία του πάνω στον Μπακούνιν με τίτλο «Σύγχρονη μελέτη του Μπακούνιν». Συνέχισε τις εργασίες του αυτές και ανέλαβε μια μελέτη (ντοκτορά) με θέμα τη ζωή και τις δραστηριότητες των Γάλλων αναρχικών. Έγραψε, επίσης, μια ακόμα εργασία με θέμα τις ιδέες του Μπακούνιν, ενώ συνεισέφερε και στο Βιογραφικό Λεξικό του Εργατικού Κινήματος που συντάχθηκε με την ευθύνη του αναρχικού ιστορικού Jean Maitron.
Ήταν ο μόνος που παραπέμφθηκε σε δίκη επειδή αρνήθηκε να πάρει μέρος στην απογραφή. Οι δραστηριότητές του στο εργατικό κίνημα γίνονταν και στο διεθνές επίπεδο (αλληλεγγύη στους Βρετανούς ανθρακωρύχους το 1984-1985) και στο εσωτερικό της Γαλλίας (συμμετοχή στην απεργία των οδηγών φορτηγών και στους αγώνες των ανέργων και των έκτακτων εργαζομένων στα θέατρα).
Θεωρητικός και ακτιβιστής, βοήθησε στη συγκρότηση της ομάδας «Σπάρτακος» της Αναρχικής Ομοσπονδίας στο Clermont Ferrand το 1994. Για τους φίλους και συντρόφους του, υπήρξε ένας αρκετά φιλικός και θερμός σύντροφος, πάντα δραστηριοποιημένος.
* Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 46 του περιοδικού «Organise» της (πρώην) βρετανικής Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας, τώρα Αναρχικής Ομοσπονδίας. Ελληνική μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 15 Δεκέμβρη 2006.
...Του Manuel Baptista (προσωπικές απόψεις)
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο λόγος και η φρασεολογία μας είναι άσκοπη για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Αλλά αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να μεταρρυθμίσουμε βαθιά τις θεμελιώδεις απόψεις μας σχετικά με το σοσιαλισμό, την επανάσταση, την ταξική πάλη και άλλα ανάλογα ζητήματα. Αντίθετα, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου οι ιδέες μας, οι διαισθήσεις μας ή η επιστημονική μας ανάλυση έχουν αποδειχθεί οι επαρκέστερες. Ωστόσο, έχουν περιφρονηθεί από το μεγαλύτερο μέρος της εξουσιαστικής αριστεράς, ή, αλλιώς, έχουν αγνοηθεί ή και αν υιοθετούνται δεν γίνεται καμία αναφορά στους πραγματικούς συντάκτες.
Αυτό σημαίνει ότι, ναι...
Ο Erich Muehsam γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1878 σε μια ευκατάστατη εβραϊκή οικογένεια. Σύντομα, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Luebeck στη βόρεια Γερμανία, όπου ο πατέρας του εργάστηκε ως φαρμακοποιός (το φαρμακείο αυτό υπάρχει μέχρι σήμερα). Ο Erich Muehsam μισούσε το σχολείο όπου τον έστειλαν, γιατί ήταν γνωστό για την αυταρχική του πειθαρχία και την αδυσώπητη χρήση σωματικής τιμωρίας. Ο Erich έκανε αρκετές και περιπετειώδεις «κοπάνες», ακριβώς επειδή η επαναστατική του φύση διαφώνησε συχνά με το σχολικό αυτό καθεστώς.
Το 1896 έγραψε ένα ανώνυμο άρθρο για τη σοσιαλιστική εφημερίδα «Luebecker Volsboten», καταγγέλλοντας έναν από τους πιο βάναυσους δασκάλους του σχολείου...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018