Το 6ο εθνικό συνέδριο της Federazione dei Comunisti Anarchici (FdCA) συνήλθε στην Κρεμόνα της Ιταλίας στις 19 και 20 Ιουνίου 2004. Ακολουθεί το τελικό ντοκουμέντο το οποίο ψηφίστηκε ομόφωνα από το Συνέδριο.
Η FdCA, εκμεταλλευόμενη αυτήν την ευκαιρία, επιθυμεί να ευχαριστήσει την Organisation Socialiste Libertaire (Οργάνωση Ελευθεριακών Σοσιαλιστών, από την Ελβετία) της οποίας εκπρόσωποι χαιρέτισαν το Συνέδριο, την Organizacion Libertaria Cimarron (Ελευθεριακή Οργάνωση Cimarron από την Ουρουγουάη) καθώς και την Workers Solidarity Alliance (Συμμαχία Εργατικής Αλληλεγγύης, αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση από τη Νέα Υόρκη) για τα θερμά μηνύματα υποστήριξής τους μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Το τελικό ντοκουμέντο του Συνεδρίου καθώς και άλλα υλικά της FdCA είναι ήδη διαθέσιμα στα ιταλικά στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας (http://www.fdca.it) και θα καταβληθεί προσπάθεια θα παρασχεθούν σύντομα σε άλλες γλώσσες.
Το γραφείο διεθνών σχέσεων FdCA
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
1. Η Federazione dei Comunisti Anarchici (FdCA - Ομοσπονδία Κομμουνιστών Αναρχικών), είναι ειδική οργάνωση των κομμουνιστικών αναρχικών μαχητών της Ιταλίας. Η πολιτική δράση της είναι βασισμένη και κατευθύνεται προς και για τις εκμεταλλευόμενες τάξεις στην κοινωνία και χαρακτηρίζεται από:
Ταξική διάσταση. Η FdCA, με τη δράση της μέσα στους κοινωνικούς αγώνες, συμπαρατάσσεται στο πλευρό εκείνων που αγωνίζονται και με τους αγώνες τους αυτούς, μέσα σε μια υλιστική ανάλυση των σχέσεων της εκμετάλλευσης και της δύναμης.
Άμεση δράση. Η FdCA θεωρεί ότι τη ταξική δύναμη καθώς και η επιλογή για αγώνα έχουν τις ρίζες τους μέσα στις οργανώσεις βάσης, μέσα στη συλλογική ταξική συνείδηση που εκφράζεται από εκείνους που αγωνίζονται.
Αυτο-οργάνωση. Για την FdCA είναι ουσιαστικό ότι εκείνοι που αγωνίζονται και οι αγώνες τους πρέπει να είναι αυτόνομοι. Πρέπει να εξασφαλίσουμε το γεγονός ότι οποιαδήποτε ενδιαφέροντα που δεν αποτελούν μέρος της βασικής συλλογικής συνείδησης δεν επηρεάζουν την κατεύθυνση του κάθε αγώνα ή δεν θα προσπαθούν να επιβάλουν κάποιους ηγέτες σε αυτούς τους αγώνες.
2. Ο ρόλος της Federazione dei Comunisti Anarchici, ως επαναστατικής κομμουνιστικής πολιτικής οργάνωσης αναρχικών είναι, επομένως:
Να αποτελεί το σύνδεσμο μεταξύ της τάξης και της ταξικής συνείδησης.
Να επηρεάζει τα μαχητικά στοιχεία που συμμετέχουν στους αγώνες, στη συνεχή αναζήτηση για την ενότητα και την ομοιογένεια που είναι απαραίτητα εργαλεία εάν πρόκειται να δούμε έναν εναλλακτικό τύπο πολιτικής, να εισαγάγουμε τις εναλλακτικές στρατηγικές, να ζήσουμε την αλλαγή αυτή και να ζήσουμε, επίσης, στην ίδια την αλλαγή.
Να δράσει ως σύνδεσμος μεταξύ του αναρχικού προγράμματος και εκείνων που συμμετέχουν στον ταξικό πόλεμο, ως μια από τις λειτουργίες των αναρχικών κομμουνιστών, της ιστορικής μνήμης των ιστορικών ταξικών ενδιαφερόντων του προλεταριάτου, για να εργαστούν ώστε να αποτελέσει ο αναρχισμός το κέντρο των ταξικών αγώνων και των παραγόντων αυτών των αγώνων, για να «καταδείξουν» ότι το έργο των αναρχικών συμβαδίζει με τους αγώνες για ισότητα και ελευθερία.
Να δράσει ως σύνδεσμος μεταξύ της επαναστατικής αναρχικής εξελικτικής διαδικασίας και των βαθμιαίων κατακτήσεων: α) για να συνεχίσει να κερδίζει όλο και μεγαλύτερες ελευθερίες και αυτονομία μέσα στην κοινωνία β) με αντι-καπιταλιστικούς και αντι-εξουσιαστικούς στόχους.
3. Η Federazione dei Comunisti Anarchici, επομένως, σκοπεύει να αναπτύξει την πολιτική δράση της για:
Το δικαίωμα σε μια κοινωνική εναλλακτική λύση και στον πειραματισμό.
Τον αγώνα για...
Κριτική-παρουσίαση του βιβλίου του Ιταλού ιστορικού Nunzio Pernicone με τίτλο «Carlo Tresca: Portrait of a Rebel» (εκδόσεις Palgrave MacMillan, επανέκδοση AK Press 2010)
Ο Carlo Tresca είναι ένας από εκείνους τους επαναστάτες εργαζόμενους των οποίων μνήμη αξίζει να τιμάται και η άριστη βιογραφία του Nunzio Pernicone εκπληρώνει ακριβώς αυτόν το σκοπό. Ο Pernicone έγραψε, βέβαια, λίγο πιο παλαιότερα μια άριστη ιστορία του ιταλικού αναρχικού κινήματος (στα αγγλικά ο τίτλος είναι «Italian Anarchism: 1864-1892», εκδόθηκε από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Princeton το 1993), αλλά και αυτή η εργασία του παρουσιάζει ισάξιο ενδιαφέρον για τους αναρχικούς. Ο...
I. Λέγεται ότι ο Rothschild είπε, βλέποντας την περιουσία του να απειλείται από την επανάσταση του 1849, το εξής: «Είμαι αρκετά πρόθυμος να παραδεχθώ», ότι η περιουσία μου έχει συσσωρευτεί σε βάρος των άλλων, αλλά αν ήταν να μοιραστεί μεταξύ των εκατομμυρίων της Ευρώπης αύριο, το μερίδιο του καθενός, αν μου το ζητούσε, θα ανέρχονταν μόνο σε πέντε σελίνια».
Αφού έδωσε τη δέουσα δημοσιότητα στη δήλωσή του, ο εκατομμυριούχος μας προχώρησε, ως είθισται, στην ήσυχη βόλτα του στους δρόμους της Φρανκφούρτης. Τρεις ή τέσσερις περαστικοί τού ζήτησαν πέντε σελίνια, που τους τα έδωσε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Το στρατήγημά του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018