Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

10 Ιουνίου 2012

Οι Σάκο και Bαντσέτι έφτασαν στις HΠA από την Ιταλία ξεχωριστά το 1908. Γνωρίστηκαν μεταξύ τους εννέα χρόνια μετά, στην αναρχική ομάδα του Λουίτζι Γκαλεάνι. Συνελήφθησαν το 1920 σε ενέδρα της αστυνομίας για δύο δολοφονίες σε μια ληστεία ενός εργοστασίου παπουτσιών στο Σάουθ Mπρέιντρι και κρίθηκαν ένοχοι το 1921. Στις 23 Αυγούστου του 1927 θανατώθηκαν σε ηλεκτρική καρέκλα στη φυλακή του Tσάρλσταουν, λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

Αυτή είναι πάνω κάτω η περιγραφή του Pίτσαρντ Πόλενμπεργκ στην εισαγωγή του στην πιο πρόσφατη έκδοση της Αλληλογραφίας των Σάκο και Bαντσέτι το 1997. Λίγες σελίδες παρακάτω, αναφέρει την ιστορία της γνωστής φράσης του Bαντσέτι: «The last moment belongs to us – that agony is our triumph». (Μια απόδοση της πολύσημης αυτής φράσης θα ήταν: «Σε μας ανήκει η τελική στιγμή. Η δική τους ανησυχία είναι ο δικός μας θρίαμβος».) Τη φράση αυτή την είπε ο Bαντσέτι στον εικοσιεννιάχρονο δημοσιογράφο Φίλιπ Στονγκ που είχε πάει να επισκεφτεί τους δύο κρατούμενους στις φυλακές του Nτένταμ τον Μάιο του 1927.

Στην πρώτη έκδοση της Αλληλογραφίας, η φράση αυτή προβλήθηκε ως «η δήλωση του Bαντσέτι μόλις του ανακοινώθηκε η ποινή του». Ωστόσο, η ποινή είχε γνωστοποιηθεί ήδη από τις 9 Απριλίου. Τη φράση αυτήν την είπε, όπως επιμένει ο ίδιος ο Στονγκ, με ηρεμία και χωρίς κανέναν στόμφο στον δημοσιογράφο σχεδόν για να τον παρηγορήσει βλέποντας τη στεναχώρια του, όπως «οι μεγάλοι άντρες χαμογελούν με κατανόηση μπρος στα προβλήματα ενός μικρού παιδιού». Tο κείμενο του Πόλενμπεργκ έφτασε μάλιστα σε μια ιστορική συγκυρία όπου ήταν πια δυνατό να γίνει μια ανακεφαλαίωση των διαπλεκόμενων ιστοριών γύρω από την υπόθεση Σάκο και Bαντσέτι.

Η πρώτη αφορά στα χρόνια της καταδίωξης του αναρχικού κινδύνου από το 1903 – και κατόπιν το κυνήγι των μαγισσών κάθε αντιφρονούντα και ριζοσπάστη με την είσοδο των HΠA στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο κλοιός γύρω από τον Σάκο και τον Bαντσέτι στενεύει με την απαγόρευση της εφημερίδας με την οποία σχετίζονταν κι οι δυο ιταλοί αναρχικοί, που σύντομα θα συνοδευτεί από την απέλαση των εκδοτών της.

Η δεύτερη ιστορική στιγμή διήρκεσε επτά χρόνια, από την προφυλάκιση μέχρι την εκτέλεση του Σάκο και του Bαντσέτι. Από τη μια περιλαμβάνει ένα μεγαλειώδες δημόσιο έπος, διεθνές, πρωτοφανές σε ένταση και αγωνιστικότητα. Από την αρχή, συνδικάτα εργατών και πολιτικές ομάδες από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού δεν θα πάψουν να εκδηλώνουν την αλληλεγγύη τους με έντονη δράση και συντονισμένη την καρδιά τους στην υπόθεση. Το 1927, Παρίσι, Λονδίνο, πόλη του Μεξικού, Μπουένος Άιρες θα σείονται από τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για να αποτρέψουν την εκτέλεση των δύο αγωνιστών.

Από την άλλη, η επταετία αυτή περιλαμβάνει και πολλά αφηγήματα ιδιωτικά, όσων είδαν και άκουσαν από κοντά στη φυλακή τον Σάκο και τον Bαντσέτι.

Μια τρίτη φάση ξεκινά μετά την εκτέλεση. Εκατοντάδες έργα και χιλιάδες συζητήσεις εμπνεύστηκαν από την ήττα που φάνταζε σαν νίκη. Η εκτέλεση των δύο αγωνιστών δεν έγινε αισθητή μόνο ως μια αποτυχία των ενστάσεων, ή ως ματαίωση της ενθουσιώδους καμπάνιας υπεράσπισης, μα ως ένας θρίαμβος του ήθους και της παγκόσμιας αλληλεγγύης.

Μια τέταρτη στιγμή –μάλλον παρενθετική αλλά σημαδιακή για...

Περισσότερα …