Αυτή είναι η θέση που παίρνει η οργάνωσή μας σε σχέση με τα γεγονότα στη χώρα στις 30 Σεπτεμβρίου.
1. Η απόπειρα πραξικοπήματος (ή υπονοούμενης προσπάθειας, μιας και σύμφωνα με πρόσφατους προβληματισμούς θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε αυτο-πραξικόπημα, δεδομένου ότι ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή κατα την οποία η ψήφιση ορισμένων νομοθετημάτων έδωσε στους αντιπάλους του καθεστώτος Correa την ευκαιρία κοινωνικής εξέγερσης) έχει στην πραγματικότητα συμβάλει στην ενίσχυση της διαδικασίας που ακολουθεί η Συμμαχία του PAIS (του κόμματος του Correa) υπό το όνομα "Επανάσταση των Πολιτών», στην ίδια γραμμή με το λεγόμενο "Σοσιαλισμό" του 21ου αιώνα. Γιατί; Σε περίπτωση απουσίας ενός μαζικού, επαναστατικού σημείου αναφοράς της ταξικής πάλης, το προλεταριάτο του Εκουαδόρ θα συνεχίσει να στηρίζει και να υπερασπίζεται την αστική δημοκρατία ως την υποτιθέμενη εγγυήτρια της κοινωνικλης τάξης. Η οργάνωσή μας καλεί το λαό να προχωρήσει πέρα από την αστική δημοκρατία προς την οικοδόμηση της λαϊκής εξουσίας, ως εναλλακτικής λύσης από τα κάτω, προς την κατεύθυνση ενός πλήρους επαναστατικού μετασχηματισμού.
2. Το τμήμα που εξεγέρθηκε προσπάθησε να συγκαλύψει ό,τι συνέβη με την ένδειξη ότι προκλήθηκε αναταραχή από μια υποτιθέμενη συλλογική εξέγερση (ως διαμαρτυρία για τις δημόσιες υπηρεσίες), όταν η ουσία και η μορφή όσων συνέβησαν υπερβαίνουν την πολιτική σφαίρα και τοποθετούνται στην αντιπολίτευση και στη Δεξιά του Εκουαδόρ, υπό την ηγεσία - από τις 21 Γενάρη - του Πατριωτικού Κόμματος της Κοινωνίας και άλλων τμημάτων που απαρτίζουν αυτό το στρατόπεδο.
3. Σε αυτό το σενάριο, οι δυνάμεις της οπορτουνιστικής Αριστεράς χωρίζονται σε δύο πολύ σαφή στρατόπεδα: το πρώτο, με επικεφαλής τα στοιχεία εκείνα που υποστηρίζουν τον Correa με το σύνθημα της «ριζοσπαστικοποίησης των διαδικασιών” και το δεύτερο που συνεργάστηκε με τη Δεξιά και, κατά συνέπεια, με την προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας. Και τα δύο στρατόπεδα είναι ενταγμένα στην αντεπανάσταση και την πολιτική προδοσίας των μαζών, καθώς οι ευκαιριακές θέσεις τους και το γλείψιμό τους στην αντίδραση έχει μόνο ως αποτέλεσμα τη συνδιαλλαγή και τον περιορισμό της ανάπτυξης της ταξικής πάλης στη χώρα.
4. Μετά τα γεγονότα αυτά είναι αναπόφευκτο ότι η διαδικασία με την "Επανάσταση των Πολιτών” θα ενταθεί. Ταυτόχρονα, ενώ ο κατακερματισμός και η αποσύνθεση του λαϊκού κινήματος θα παρέχει τον ιδανικό συνδυασμό ώστε να επιβληθεί άμεσος έλεγχος στις εκμεταλλευόμενες μάζες, αυτοί οι οποίοι θα μείνουν χωρίς κόμμα θα μπορούν να θεωρούνται δικοί τους. Κάτι το οποίο αργότερα θα είναι μια τρομερή παγίδα που θα ακινητοποιήσει τον Λαό όταν θα βρεθεί αντιμέτωπος με εσωτερικές ή εξωτερικές επιθέσεις του ιμπεριαλισμού, ή ακόμα και με τη Δεξιά αντιπολίτευση.
Η οργάνωσή μας Hijos del Pueblo πιστεύει, συνεπώς, ότι αυτό το μάθημα θα πρέπει να επιτρέψει στην Αναρχική Κομμουνιστική τάση μας να αποσαφηνίσει και να συνάψει ουσιαστικούς δεσμούς με το προλεταριάτο του Εκουαδόρ, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο, μέσω της δημιουργίας ενός ταξικού κόμματος, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως μια στέρεα επαναστατική αιχμή δόρατος και ως το κανόνι των μαζών με ένα επαναστατικό πρόγραμμα, οι πιθανότητές μας για νίκη θα είναι περισσότερο βιώσιμες. Καλούμε όλους όσους αισθάνονται ότι αποτελούν μέρος της τάσης μας να ενισχύσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε...
Τις τελευταίες εβδομάδες τα σημάδια της οργής των λαών της Ευρώπης έχουν αυξηθεί: γενική απεργία στην Πορτογαλία, τεράστια απεργία στην Ισπανία στις 29 Σεπτέμβρη, διαδηλώσεις ιστορικών διαστάσεων στην Ιρλανδία, φοιτητικό κίνημα στην Αγγλία, ττεράστιες διαδηλώσεις στην Ιταλία από βιομηχανικούς εργάτες και φοιτητές και εντεινόμενο μαζικό κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και, ελπίζουμε, την απαρχή ενός διαρκούς κινήματος μετά τις κινητοποιήσεις ενάντια στις μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία. Αν και τα συνθήματα μπορεί να ποικίλλουν από τη μια χώρα στην άλλη, η εξέγερση έχει την ίδια προέλευση: την άρνηση των λαών να πληρώσουν για μια κρίση που...
ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ (απ' το ελληνικό αν και αρχή το αντίθετο της εξουσίας), είναι το όνομα που δίνεται σε μία αρχή ή θεωρία της ζωής και συμπεριφοράς σύμφωνα με την οποία η κοινωνία νοείται δίχως κυβέρνηση ~ σε μια τέτοια κοινωνία η αρμονία επιτυγχάνεται όχι μέσω της υποταγής στο νόμο ή της υπακοής σε οποιαδήποτε αρχή, αλλά με τις ελεύθερες συμφωνίες που συνάπτονται ανάμεσα στις διάφορες ομάδες, εδαφικές ή επαγγελματικές, οι οποίες συγκροτούνται ελεύθερα για χάρη της παραγωγής και της κατανάλωσης, καθώς επίσης και για την ικανοποίηση της άπειρης ποικιλίας των αναγκών κι επιθυμιών ενός πολιτισμένου όντος.
...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018