Jose Peirats

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

22 Οκτωβρίου 2016

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• αναρχικό κίνημα
• κοινωνικοί αγώνες
• Ισπανία,

Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από τον δεύτερο τόμο του βιβλίου του Jose Peirats «H CNT στην Ισπανική Επανάσταση»(κεφάλαιο τέταρτο:«Το θαύμα της βιομηχανίας πολέμου») . Το τρίτομο έργο του Peirats αποτελεί ίσως τη πληρέστερη και εκτενέστερη ιστορική καταγραφή της ιστορίας του αναρχοσυνδικαλιστικού και αναρχικού κινήματος στην Ισπανία κατά τα κρίσιμα χρόνια της Κοινωνικής Επανάστασης. Ο Jose Peirats υπήρξε αναρχικός, δημοσιογράφος και μετέπειτα ιστορικός του ισπανικού αναρχικού κινήματος . Ήταν μέλος της CNT στη Βαρκελώνη, συντάκτης της Solidaridad Obrera και μέλος της F.A.I. 

***

Το κίνημα της αναρχικής νεολαίας ιδρύθηκε σύντομα μετά τη γέννηση της Δεύτερης Δημοκρατίας. Ξεκίνησαν να οργανώνονται στη Μαδρίτη, για να διαδώσουν, δίχως αμφιβολία, το ελευθεριακό μήνυμα στο προπύργιο του πολιτικού σοσιαλισμού. Το 1932 απέκτησαν το όνομα FIJL[1]. Έχωντας μια δικιά τους οργάνωση, είχαν και αρκετές ανάλογες νεολαιίστικες εφημερίδες. Οι πιο σημαντικές ήταν το επίσημο όργανο της FIJL, η Juventud Libre, που εκδίδονταν στη Μαδρίτη και το όργανο της Καταλανικής J.J.LL, που ονομάστηκε Ruta. Το πρώτο τεύχος της Ruta κυκλοφόρησε στα μέσα Οκτωβρίου του 1936.

Η FIJL είχε συμφωνήσει με την ακόλουθη δήλωση αρχών:

«Η νέα οντότητα σχηματίζεται έχοντας τους ακόλουθους στόχους:

Την ένωση νέων ανθρώπων και των δύο φύλων, ανεξαρτήτως φυλής ή χρώματος, που μπορεί να είναι κοινωνικά ανήσυχοι και να επιθυμούν την οποιαδήποτε βελτίωση που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να είναι κοινωνικά και ατομικά ελεύθερος και ίσος αναμεταξύ ίσων κοινωνικά και οικονομικά.

Για τους σκοπούς αυτούς, η FIJL θα διεξάγει εκστρατείες κατά της ιδιοκτησίας, της αρχής της εξουσίας, του κράτους, της πολιτικής και της θρησκείας.

Κατά της ιδιοκτησίας, διότι είναι απάνθρωπο και άδικο ένας άνθρωπος να πρέπει να κατέχει τον πλούτο που παράγεται από άλλους ανθρώπους, ή την γη η οποία ανήκει μόνο στην ανθρωπότητα και είναι ένα χαρακτηριστικό της κοινωνίας, τόσο ιερό, όσο ιερή είναι η ζωή για το άτομο.

Γιατί έχει της ρίζες της σε μια βίαιη και εγκληματική καταλήστευση των αδυνάτων από τους δυνατούς, δημιουργώντας την απεχθή ύπαρξη όσων παρασιτούν από την κυψέλη της ανθρωπότητας και που δεν έχουν κανένα ρόλο πέρα από το να ζουν από την εργασία, την εκμετάλλευση και την μιζέρια των άλλων.

Γιατί γεννά τον καπιταλισμό και καθιερώνει το νόμο της μισθωτής σκλαβιάς που καταδικάζει τον άνθρωπο σε μόνιμη οικονομική υποδούλωση και στις ιδιοτροπίες και τις συνέπειες της ανισόρροπης οικονομίας του.

Γιατί είναι η αιτία της πορνείας, της πλέον άνομης και ταπεινωτικής προσβολής που η κοινωνία μπορεί να επιβάλει στην ανθρώπινη συνείδηση, καταδικάζοντας τη γυναίκα να μετατρέπει σε εμπόρευμα τα πιο αγνά, τα πιο εξαίσια και ευαίσθητα χαρακτηριστικά από τον θησαυρό των ηθικών συναισθημάτων των ανθρώπινων όντων: τα μητρικά συναισθήματα και την γυναικεία αγάπη της.

Ενάντια στην αρχή της εξουσίας, γιατί διαβρώνει την ανθρώπινη προσωπικότητα, όταν μερικοί άνθρωποι υποτάσσονται στη θέληση άλλων, προκαλώντας σε αυτούς εκείνα τα ένστικτα που τους προδιαθέτουν στη σκληρότητα και την αδιαφορία προς τους συνανθρώπους τους. Και γιατί η εξουσία είναι το όργανο που χρησιμοποιείται για την βίαιη επιβολή πάνω στο άτομο, της υποταγής στα συμφέροντα της ιδιοκτησίας.

Ενάντια στο κράτος, γιατί παρεμποδίζει την ελεύθερη ανάπτυξη και την φυσική επιδίωξη των ηθικών,...

Περισσότερα …