Σύντομη βιογραφία του Ρώσου Αναρχικού, Nikolai Belyaev, ο οποίος πέρασε αρκετά χρόνια στις φυλακές υπό το σοβιετικό καθεστώς
Ο Nikolai Belyaev γεννήθηκε από εργατική οικογένεια το 1898 (ή το 1900) στην Tula, πόλη που απέχει 120 μίλια νότια της Μόσχας και στις αρχές του 20ού αιώνα αναπτύχθηκε ραγδαία λόγω της ύπαρξης εργοστασίων κατασκευής όπλων και άλλων σχετικών υλικών. Παρακολούθησε μόνο εκπαίδευση δημοτικού και σύμφωνα με αναφορά της Τσεκά ήταν αγράμματος.
Ανάμεσα στους εργάτες στην Tula αναπτύχθηκαν ομάδες τόσο σοσιαλδημοκρατών όσο και αναρχικών. Οι πρώτες αναρχοκομμουνιστικές ομάδες εμφανίστηκαν στην περιοχή κατά τη διάρκεια των επαναστατικών γεγονότων της περιόδου 1905-1907 και ανασυγκροτήθηκαν το 1915. Το 1917 ομάδες αναρχοκομμουνιστών, αναρχοσυνδικαλιστών, αλλά και αναρχοατομικιστές, δρούσαν στην περιοχή. Τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου συγκροτήθηκε μια Αναρχική Ομοσπονδία από ομάδες των τριών αυτών τάσεων, αλλά σε λίγο οι αναρχοκομμουνιστές εγκατέλειψαν το σχήμα αυτό. Και οι δύο ομαδοποιήσεις προχώρησαν σε απαλλοτριώσεις για να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα σε προπαγάνδα ενώ αποτελούσε και μια παράδοση να συνεργάζονται με τους Αριστερούς Εσέρους. Την περίοδο 1917-1918 οι Αναρχικοί συνεργάστηκαν επίσης στενά και με τους Μπολσεβίκους, αλλά μετά την καταστολή σε βάρος των Αριστερών Εσέρων, οι δεύτεροι στράφηκαν στους Αναρχικούς. Τρία μέλη μιας αναρχικής ομάδας νεολαίας της Tula συνελήφθησαν και στις αρχές του 1919 στάλθηκαν στις φυλακές Butirky της Μόσχας, στομ πλαίσιο γενικότερης καταστολής σε βάρος του αναρχικού κινήματος.
Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1919, ο Yasha Glagzon, από την Tula, ο οποίος είχε συμμετάσχει στο Μαχνοβίτικο κίνημα και, μάλιστα, μέσα από την Kontrravezda (ένα είδος αντικατασκοπίας των Μαχνοβιτών), επέστερεψε στην περιοχή. Εδώ άρχισε να αναπτύσσει μια υπόγεια αναρχική προπαγάνδα μαζί με τον Nikolai Belyaev και άλλους. Η κίνηση αυτή συνεργάστηκε στενά με τους Αριστερούς Εσέρους καθώς και τους Μαξιμαλιστές που είχαν ως επικεφαλής τον Sasha Rozanov. Στην πραγματικότητα, ο Belyaev ήταν Μαξιμαλιστής το 1917 αλλά προσχώρησε στην Αναρχική Ομοσπονδία της Tula το 1918.
Η αναρχική υπόγεια κίνηση οργάνωσε αρκετές απαλλοτριώσεις με τους Αριστερούς Εσέρους και τους Μαξιμαλιστές και ο Belyaev εμφανιζόταν ως ο υπεύθυνος του οπλισμού της ομάδας, που περιελάμβανε ένα πυροβόλο, 100 καραμπίνες και βόμβες. Ωστόσο, φάνηκε ότι ο ίδιος είχε εκφράσει και κάποιες διαφωνίες με μέλη της υπόγειας αναρχικής κίνησης και απαοχώρησε από την ομάδα, αν και συνέχισε να είναι υπεύθυνος για τον οπλισμό της. Αλλά η Τσεκά επέδραμε σκληρά κατά των Αναρχικών, μετά και τον βομβισμό των κεντρικών γραφείων του Κομμουνιστικού Κόμματος στην οδό Leontievsky στη Μόσχα και τον άδικο θάνατο των Glazgon και άλλων φιγούρων των Αναρχικών, όπως οι Kovalevich και Sobolev.
Ο Belyaev συνελήφθη επίσης στην Σαμάρα τον Νοέμβρη του 1919 και στις 30 Γενάρη 1920 καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Φυλακίστηκε ακόμα στις φυλακές Butirky μαζί με άλλους Αναρχικούς. Τη νύχτα της 25ης προς 26η Απρίλη 1921, σμεγάλες ομάδες πρακτόρων της Τσεκά και στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού εισήλθαν τόσο στις ανδρικές όσο και στις γυναικείες φυλακές και άρχισαν ανηλεή ξυλοδαρμό των Μενσεβίκων και των Αριστρερών Εσέρων κρατουμένων, σέρνοντάς τους γυμνούς και τραβώντας τουςαπό τα μαλλιά. Ο Belyaev και δύο άλλοι Αναρχικοί, οι V. Prosenko και Nikolai Timakov, νιμίζοντας ότι θα πάνε για εκτέλεση,...
Μία μελέτη του αναρχικού κινήματος στην Ουκρανία μετά την υποτιθέμενη «εξαφάνισή» του. Από τον Viktor Savchenko, Πανεπιστήμιο Οδησσού, Σεπτέμβριος 2017
Περίληψη από το libcom.org: Η δημοσίευση αυτή εξετάζει μια σχεδόν άγνωστη περίοδο ανάπτυξης του αναρχικού κινήματος στην Ουκρανία που έχει αγνοηθεί τόσο από τους σοβιετικούς όσο και από τους μετασοβιετικούς ιστορικούς, για τους οποίους η ιστορία του αναρχισμού στη Σοβιετική Ένωση τελείωσε το 1921. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αρχειακό υλικό, συμπεριλαμβανομένων των αρχείων των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών (ChK, GPU, OGPU), και επεκτείνει την ύπαρξη του αναρχικού κινήματος έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1920. Αυτή ήταν μια περίοδος αναζωπύρωσης...
Agrupacion Sindicalista Libertaria. Declaracion de Principios. Editores Luz-Hilo: La Habana, 1960.
Aguirre, Sergio. "Algunas Luchas Sociales en Cuba Republicana." Cuba Socialista, 1965.
Asociacion Libertaria de Cuba. Memoria del II Congreso Nacional Libertario. Editores Solidaridad: La Habana, 1948.
Avrich, Paul. The Haymarket Tragedy. Princeton University Press: Princeton, NJ, 1984.
Bakunin, Michael. God and the State. New York: Dover, 1970.
Bakunin, Michael. Marxism, Freedom and the State. London: Freedom Press, 1984.
Berkman, Alexander. The Bolshevik Myth. London: Pluto Press, 1984.
Berkman, Alexander. The Russian Tragedy. London: Phoenix Press, 1986.
Berkman, Alexander. What Is Communist Anarchism? New York: Dover, 1972.
Bookchin, Murray. Post-Scarcity...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018