Ο Antonio Fournarakis ήταν Αργεντινός ελληνικής καταγωγής ο οποίος συμμετείχε, μεταξύ των άλλων, στο αναρχικό κίνημα της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και της αντίστασης στο φρανκικό φασισμό.
Πριν μπούμε στις όποιες λεπτομέρειες, να σημειώσουμε ότι στα αρχεία του Νησιού Έλις (Ellis Island) των ΗΠΑ, που υπήρξε ο τόπος άφιξης αμέτρητων μεταναστών στη “Γη της Επαγγελίας” αναφέρεται κάποιος Antonio Fournarakis, που εισήλθε ως μετανάστης στις ΗΠΑ στις 19 Σεπτέμβρη του 1919, ηλικίας 39 χρόνων, προερχόμενος από το Καστέλι της Κρήτης. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό εάν είναι συγγενής ή όχι του Antonio Fournarakis.
Προφανώς, ο Antonio Fournarakis (ή Fournerakis ή Fornerakis ή Furnerakis, όπως επίσης αναφέρεται) δραστηριοποιήθηκε στο αναρχικό κίνημα της Αργεντινής (γίνεται αναφορά μερικές φορές στο άτομό του ως ο “Αργεντινός”), αλλά και σε αυτό της Βολιβίας. Ο ιστορικός Angel J. Cappelletti στο βιβλίο του “Anarchism in Latin America” (AK Press 2017) γράφει ότι σύμφωνα με τον Βολιβιανό ιστορικό του εργατικού κινήματος Guillermo Lora (στο έργο του “Historia del movimiento obrero voliviano" - “Ιστορία του βολιβιανού εργατικού κινήματος”) ο Antonio Fournarakis ήταν αναρχικός προερχόμενος από την Αργεντινή, που το 1926 βρισκόταν στην πρωτεύουσα της Βολιβίας La Paz και ήταν μέλος της Federation Obrera Local (FOL - Τοπική Εργατική Ομοσπονδία) της πόλης και, μάλιστα, στις εσωτερικές εκλογές για τη θέση του γενικού γραμματέα της οργάνωσης ηττήθηκε από τον Desiderio Osuna. Ο Lora γράφει ότι ο Fournarakis εργαζόταν στο εργοστάσιο φωσφόρου της περιοχής και ότι βρισκόταν ως εξόριστος στην Βολιβία, επειδή καταδιωκόταν ως ενεργό μέλος της FORA. Ο ίδιος ιστορικός αναφέρει ότι οι αναρχικές και αναρχοσυνδικαλιστικές οργανώσεις της εποχής και οι δραστηριότητές τους στη Βολιβία ήταν έργο κυρίως αγωνιστών από άλλες χώρες. Ως εξέχουσες φυσιογνωμίες αναφέρει τους Antonio Fournarakis, τον Χιλιανό Armando Trevino, ο οποίος ήταν μέλος της IWW, τους Περουβιανούς Fransisco Gamarra και τα αδέλφια Navarro και Paulino Aguilar, τον Ισπανό Mantilla (ο οποίος δρούσε με το ψευδώνυμο Rusinol), τον Μεξικάνο Renejel και τον Αργεντινό Huerta.
Επίσης, σύμφωνα με άλλους ιστορικούς, ο Fournarakis δραστηριοποιήθηκε και στη Βραζιλία, πριν πάει στη Γαλικία της Ισπανίας. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι ο Fournarakis δραστηριοποιήθηκε στην American Continental Workers’ Association (ACAT – Αμερικανικός Ηπειρωτικός Εργατικός Σύνδεσμος) μια οργάνωση, που ήταν βασικά συνομοσπονδία αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία της άφιξης του Fournarakis στην Ισπανία. Στη Γαλικία ανέλαβε όχι μόνο τη διεύθυνση της αναρχικής εφημερίδας “Brazo y Cerebro” (που μεταφράζεται χοντρικά ως “Μπράτσο Και Εγκέφαλος”), αλλά και βοήθησε ενεργά και αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση του τοπικού αναρχικού κινήματος σε όλες του τις εκφράσεις, Ελευθεριακά Αθήναια (Ateneos), εργατικές και γυναικείες ομάδες. Ωστόσο στην περιοχή υπήρχαν αρκετές διαφωνίες και προβλήματα μεταξύ των διαφόρων αναρχικών ομάδων, με αποτέλεσμα την μη ικανοποιητική ανάπτυξη της FAI. Ειδικότερα, υπήρχαν αρκετές προστριβές μεταξύ των ομάδων της FAI της πρωτεύουσας της περιοχής La Coruña και εκείνων άλλων μικρότερων πόλεων όπως της El Ferrol, κυρίως εξαιτίας της αντίθεσης μερικών μελών της οργάνωσης στη συμμετοχή στις λεγόμενες Επιτροπές Άμυνας, στις οποίες συμμετείχε ο Fournarakis καθώς...
Η αναρχική φεμινίστρια Salvadora Medina Onrubia γεννήθηκε στην La Plata το 1894 (ή 1895). Εισήλθε στο αναρχικό και γυναικείο κίνημα από την ηλικία των 15 χρόνων. Εργάστηκε ως δασκάλα στην επαρχία Entre Rios. Συνεργάστηκε στενά με την αναρχική εφημερίδα “La Protesta” (“Η Διαμαρτυρία”) και την επιθεώρηση “Fray Mocho”. Συνεργάστηκε επίσης με διάφορες εφημερίδες και άλλες εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένων και των “La Nacion”, “El Hogar” και “Caras y Caretas”. Έγραψε ποίηση. Μετέφρασε θεατρικά έργα και έγραψε βιβλία για παιδιά. Έγραψε, επίσης, αρκετά έργα που ανεβάστηκαν στο Μπουένος Άιρες, όπως το “Alma fuerte”. Το 1915 παντρεύτηκε τον Natalio Botana, δημιουργό του Ημερολογίου “Critica”....
Της Cristina Guzzo
Olga Acera (Δημοκρατία της Αργεντινής)
Γεννήθηκε στην Punta Alta στην επαρχία του Μπουένος Άιρες και δούλευε στην κτηνοτροφία από την ηλικία των οκτώ. Έλαβε την βασική της εκπαίδευση σε ένα Ριζοσπαστικό Σύγχρονο Σχολείο, βασισμένο στο εκπαιδευτικό μοντέλο που εισήγαγε ο Καταλανός ελευθεριακός Francisco Ferrer y Guardia με την επιστημονική διαδικασία πειραματισμού κι απόρριψης.1
Το 1917 συμμετείχε στις απεργίες των σιδηροδρομικών, όταν στους εορτασμούς των απεργιακών αγώνων οι γυναίκες του νότιου Μπουένος Άιρες κάθισαν στις ράγες για να μπλοκάρουν την συνέχιση της λειτουργίας των μεταφορών.
Ήταν φεμινίστρια και υπήρξε σύντροφος για πάνω από 50 χρόνια του Generoso Cuadrado Hernández, συγγραφέα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018