Α. Εισαγωγή
1. Το παρόν ντοκουμέντο περιγράφει τη συλλογικά συμφωνηθείσα πολιτική του WSM όσον αφορά ολόκληρο το καταπιεστικό σύστημα των φύλων, που στο εξής ονομάζεται «Πατριαρχία», αλλά το οποίο μπορεί να αναφερθεί πιο τεχνικά ως «Cis-Ετεροθετμητική Πατριαρχία» ή «Cis-Ετεροσεξουαλική-Ανδρική Υπεροχή».
2. Σκοπός του παρόντος ντοκουμέντου είναι να περιγράψει τι πιστεύουμε ότι είναι η πατριαρχία, πώς έχει αναπτυχθεί και ποια θα μπορούσε να είναι η ελευθερία πέρα από την πατριαρχία.
3. Η Πατριαρχία είναι ένα εξαιρετικά ολοκληρωτικό, απηρχαιωμένο σύστημα που ρυθμίζει τη ζωή μας με τους πιο ιδιωτικούς, επεμβατικούς, ύπουλους και ασυνήθιστους τρόπους. Αυτός ο έλεγχος ασκείται σε όλη την κοινωνία τόσο στο χαμηλότερο άτυπο επίπεδό της, στους ανθρώπους που συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή, όσο και στο ανώτατο επίσημο πολιτικό επίπεδο, μέσω του κράτους, του καπιταλισμού και των θρησκευτικών θεσμών.
4. Ο σεξισμός, η τρανσφοβία, η ομοφοβία, η διφοβία και ο διασεξισμός συνδέονται από κοινού σε αυτό το ενιαίο καταπιεστικό σύστημα φύλου.
5. Ο φεμινισμός είναι το κίνημα και το πλαίσιο ιδεών που επιδιώκει να αντικαταστήσει την πατριαρχία με μια ισότιμη και ελεύθερη κοινωνία. Το WSM είναι μια θεμελιωδώς φεμινιστική οργάνωση.
Β. Η άνοδος και η πτώση του φύλου και του γένους
1. Ως πυρήνας της πατριαρχίας θεωρείται αυτό που στα ανθρώπινα μωρά αποδίδεται ως κάτι που ονομάζεται «φύλο» κατά τη γέννησή τους.
2. Αυτό γίνεται χωρίς τη συγκατάθεση του παιδιού.
3. Σε πολλές κοινωνίες γίνονται δεκτές μόνο δύο κατηγορίες: «αρσενικό» και «θηλυκό». Υπάρχει όμως και μια περιθωριοποιημένη κατηγορία: ‘intersex' (διαφυλική).
4. Το φύλο αποδίδεται με βάση τα γεννητικά όργανα του νεογέννητου παιδιού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εάν το παιδί έχει πέος, «αυτός» ονομάζεται «αρσενικό». Αν έχει κόλπο «αυτή» ονομάζεται «θηλυκό». Ορισμένα παιδιά έχουν γεννητικά όργανα που αποκλίνουν από τον κανόνα, για παράδειγμα ένα πέος και έναν κόλπο, όμως ο γιατρός ή κάποιος άλλος εόναι αυτός που αποφασίζει εάν θα ονομάζεται «αρσενικό» ή «θηλυκό».
5. Στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η δυσκολία στον έλεγχο της γονιμότητας και η ισχυρή σχέση μεταξύ εργασίας και σωματικής δύναμης, κατέστησαν την κατηγοριοποίηση των φύλων θεμελιώδη πτυχή όλων των κοινωνιών. Πολύ συχνά υπήρχαν περισσότερα από δύο φύλα αλλά πάντα οι περισσότεροι άνθρωποι κατηγοριοποιούνταν σαφώς είτε ως άνδρες είτε ως γυναίκες και αυτό συχνά είχε τεράστιο αντίκτυπο στο ρόλο που θα μπορύσαν να διαδραματίσουν στην κοινωνία. Ιδιαίτερα μετά τα συστήματα ταξικής γεωργικής επανάστασης που αναπτύχθηκαν, όπου πολλές νομικές πτυχές από την κληρονομιά έως το βαθμό της προσωπικής ανεξαρτησίας που επιτρεπόταν, συνδέονταν στενά με το “διαπιστευμένο" φύλο, πολύ συχνά οι γυναίκες έγιναν κυριολεκτικά ιδιοκτησία των ανδρών. Σε λιγότερο αυταρχικές κοινωνίες υπήρχαν διαδρομές από όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ξεφύγουν από το φύλο τους αλλά αυτό ήταν κατά σπάνιο τρόπο εύκολο. Σε άλλες κοινωνίες οι προσπάθειες για να το πράξουν είχαν ως αποτέλεσμα βία και ίσως θάνατο.
6. Σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία όπου είναι εντελώς δυνατό να ελέγχεται η γονιμότητα μέσω μιας ευρείας ποικιλίας τεχνολογιών - ο τοκετός μπορεί να είναι μια επιλογή. Είναι, επίσης, ένα σημείο όπου η εκβιομηχάνιση και ο αυτοματισμός σημαίνει ότι η σωματική δύναμη είναι όλο και πιο άσχετη με την εργασία....
Η Ρωσική Επανάσταση μόλις που μπήκε στο δέκατο τρίτο έτος της, ένα χρονικό διάστημα αρκετό για να δείξει ένας κοινωνικός ξεσηκωμός, ακόμη και αυτής της κλίμακας, την αξία του.
Ποιά, λοιπόν, είναι η τωρινή κατάσταση της χώρας «της πιο περίφημης» επανάστασης; Το ερώτημα αυτό προκύπτει συνεχώς σε ένα πλήθος ανθρώπων, όλων των τάσεων και των κοινωνικών θέσεων οι οποίοι, πνιγμένοι στις πιο διαφορετικές και αντιφατικές πληροφορίες καταλήγουν να χάνουν κάθε ελπίδα στο να φτάσουν σε μια ακριβή αντίληψη των πραγμάτων που συμβαίνουν...
Παρά το θρίαμβο που αντιπροσώπευσε η ανατροπή του καθεστώτος Machado, η κατάσταση μετά την πτώση του παρέμεινε δυσμενής για τους αναρχικούς της Κούβας. Οι πιο αφοσιωμένοι ηγέτες και ακτιβιστές τους είχαν πέσει θύματα των κυβερνητικών δολοφονιών ή είχαν απελαθεί. Ως αποτέλεσμα, όταν εκδηλώθηκε ένα πραξικόπημα στις 4 Σεπτέμβρη 1933 ενάντια στην προσωρινή κυβέρνηση, που υποστηρίχθηκε από την πρεσβεία των ΗΠΑ, οι αναρχικοί έμειναν έκπληκτοι και απροετοίμαστοι «σε ό,τι θα μπορούσε να ονομαστεί “προ-οργανωτική” κατάσταση».
Η νέα «αυθεντική» επαναστατική κυβέρνηση, όπως ονομάστηκε η ίδια, ήταν αριστερών τάσεων με εθνικιστική χροιά. Οι κύριες φυσιογνωμίες της ήταν ο Ramon Grau San Martin και ο Antonio Guiteras. Ήταν συνδεδεμένοι με τους στρατιωτικούς που είχαν
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018