Παγκόσμια αναρχική ιστορία

: Your name; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 28 Ιουλίου 2011

Ένα κείμενο του Αλ. Μπέρκμαν του 1931

Ο Μάρτης είναι ένας ιστορικός μήνας: έχει παίξει συχνά πολύ σημαντικό ρόλο στον αγώνα της ανθρωπότητας ενάντια στις δυνάμεις της άγνοιας και της καταπίεσης. Αλλά το πιο σημαντικό γεγονός του Μάρτη της εποχής μας είναι συγκριτικά πρόσφατο. Έλαβε χώρα στη Ρωσία μόλις πριν από δέκα χρόνια, το 1921, και είναι γνωστό ως η Εξέγερση της Κρονστάνδης.

Πολλά από τα χαρακτηριστικά της θυμίζουν μια άλλη ιστορική εξέγερση, αυτή του παρισινού προλεταριάτου στα 1870, γνωστής ως Κομμούνα του Παρισιού. Ο Μάρτης είναι η επέτειος τόσο της Παρισινής Κομμούνας όσο και της Εξέγερσης της Κρονστάνδης και είναι αξιοσημείωτο ότι τα δύο αυτά μεγάλα γεγονότα γιορτάζονται την ίδια περίοδο.

Χρησιμοποιώ τον όρο “γιορτάζονται” με επιφύλαξη. Γιατί παρ’ όλο που τόσο η Κρονστάνδη όσο και η Κομμούνα έληξαν ως φοβερές τραγωδίες, και οι δύο ξεχωρίζουν στην ιστορία του προλεταριάτου ως συνταρακτικοί και μνημειώδεις αγώνες υπέρ της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Είναι φάροι που σκορπίζουν ελπίδα και κουράγιο στο δρόμο προς τη χειραφέτηση. Τόσο η Κρονστάνδη όσο και η Κομμούνα, πράγματι απέτυχαν ως προς τους στόχους τους, αλλά και μόνο το γεγονός πως υπήρξαν και πάλεψαν με ηρωισμό για τις επαναστατικές ιδέες, αποτελεί μια διαρκή πηγή έμπνευσης για τους καταπιεσμένους και τους απόκληρους του κόσμου.

Στις 18 Μάρτη του 1871, το επαναστατημένο προλεταριάτο του Παρισιού ανακήρυξε την Κομμούνα. Υπάρχουν στιγμές που η ανατροπή της κυβέρνησης μπορεί να επιτευχθεί χωρίς μεγάλη δυσκολία. Τότε, το κράτος καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, πριν ακόμη τη πρώτη ζεστή ανάσα του επαναστατημένου λαού. Μια τέτοια στιγμή ήταν και ο Μάρτης του 1871 στη Γαλλία. Ο λαός, στην πλειοψηφία του, ήταν πικραμένος από την κυβέρνηση, κουρασμένος από τον πόλεμο με τη Γερμανία και απελπισμένος με τα προερχόμενα από την τυραννική, καταδυναστευτική και διεφθαρμένη εξουσία, βάσανα. Ο Μπίσμαρκ είχε επιβάλει τους όρους του στις Βερσαλίες και ξευτέλισε τη Γαλλική κυβέρνηση, κάτι που οδήγησε στην ενίσχυση της έχθρας και της περιφρόνησης που ένιωθε ο Γαλλικός λαός για την κεφαλή του Κράτους.

Η στιγμή ήταν ευνοϊκή για μια επανάσταση. Η ανακήρυξη της Κομμούνας του Παρισιού γέμισε με ανείπωτη χαρά όλο τον πληθυσμό. Έγινε ενστικτωδώς αντιληπτή σαν την πολυπόθητη απελευθέρωση από τους μισητούς τυράννους των Βερσαλλιών. Ακόμη και κομμάτια της μεσαίας τάξης παρασύρθηκαν από τον γενικό ενθουσιασμό, καλωσορίζοντας την ολοκληρωτική αλλαγή. Ο καιρός ήταν ώριμος και η κατάσταση η πλέον ευνοϊκή για την επαναστατική ανοικοδόμηση της χώρας.

Η δράση ήταν απαραίτητη και επείγουσα – επαναστατική δράση για να δώσει ζωή στις λαχτάρες του προλεταριάτου, να κάνει την Κομμούνα ζωντανή πραγματικότητα, διευρύνοντας και επεκτείνοντάς την σε ολόκληρη τη γη.

Αλίμονο! Ο σεβασμός της αστικής αντίληψης του νόμου και της τάξης, της ιερότητας της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και η πίστη...

Περισσότερα …

: Your name; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 25 Ιουλίου 2011

1. Αυτό το Συμβούλιο Ιθαγενών είναι για όλους εκείνους οι οποίοι ονομάζονται εργαζόμενοι της υπαίθρου. Μαύροι Αφρικανοί, ανοίξτε τα μάτια σας, έχει έρθει ο καιρός για σας όλους που αυτοονομάζεστε εργαζόμενοι της υπαίθρου, που θα πρέπει να ενωθείτε και να γίνετε μέλη του δικού σας Συμβουλίου. Δεν πρέπει να λέγεται ότι εμείς οι εργαζόμενοι σας εμποδίζουμε από το να προσχωρήσετε σε οποιοδήποτε άλλο Συμβούλιο, αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι είστε στην ύπαιθρο (πλούσιοι ή φτωχοί). Όλοι οι εργαζόμενοι είναι φτωχοί, επομένως πρέπει να έχουν το δικό τους Συμβούλιο.

2. α) Φίλε, δεν είσαι εργαζόμενος;

β) Είναι αλήθεια ότι οι μαύροι...

Περισσότερα …

: Your name; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 23 Ιουλίου 2011

Η γενική απεργία στις 18 Γενάρη 1934 ήταν η «τελευταία πράξη» του ανεξάρτητου ταξικού και επηρεασμένου από τους αναρχικούς συνδικαλισμού στην Πορτογαλία. Στην Πορτογαλία κυβερνούσε μια φασιστική δικτατορία μετά το πραξικόπημα στις 28 Μάη 1926. Το στρατιωτικό αυτό πραξικόπημα έφερε τον Salazar στην εξουσία, αρχικά ως υπουργό Οικονομικών, αλλά πολύ σύντομα, αφού απέκτησε τον έλεγχο ολόκληρης της κυβέρνησης ως πρόεδρο του υπουργικού συμβουλίου (δηλαδή πρωθυπουργό), θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι την τυχαία πτώση του από μια καρέκλα στην κατοικία του το καλοκαίρι του 1968.

Εμπνεόμενος από τα καθολικά εκκλησιαστικά δόγματα - ήταν πολύ στενός φίλος του πριμάτου (αρχιεπισκόπου) της Πορτογαλίας Cerejeira

Περισσότερα …