Andrew Fleming-«Linchpin» No1
Υπό κανονικές συνθήκες, το ζήτημα των αξιώσεων στην ιδιοκτησία είναι κάτι το οποίο λαμβάνεται πολύ σοβαρά από το δικαστικό σύστημα. Είναι τελικά η ίδια η ουσία του καπιταλισμού, στα πλαίσια της οποίας κάποιος μπορεί να απαιτήσει την ιδιοκτησία ενός κομματιού γης, και μέσω της ιδιοκτησίας αυτής να νοικιάζει τη γη αυτή σε άλλους.
Ή η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί ώστε να αποσπάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξίας αυτών που παράγουν οι εργαζόμενοι, χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα παραγωγής, πουλώντας τα για κέρδος. Προφανώς, ένα τέτοιο σύστημα εξαρτάται από τα δικαστήρια και την απειλή χρήσης βίας ώστε να αποτραπεί η πιθανότητα εκείνοι που εργάζονται πραγματικά στην γη αυτή να πουν κάποια στιγμή στον «ιδιοκτήτη» «άντε χάσου».
Η σημαντικότερη εξαίρεση είναι όταν έρχονται εκπρόσωποι των πρώτων εθνών (ιθαγενείς) με νομικές αξιώσεις, και ειδικότερα όταν η αξιώσεις αυτές έχουν να κάνουν με την συλλογική ιδιοκτησία μιας κοινότητας στη γη. Τότε, παρά να δούμε τη διεξαγωγή των συνηθισμένων προσεκτικών ερευνών και τη λήψη γρήγορων αποφάσεων, βλέπουμε οι πιο παράλογες «πωλήσεις» γης να χαρακτηρίζονται έγκυρες, με υποτίθεται νόμιμα ντοκουμέντα, που όλα όμως καταπατούνται και οι διάφορες σχετικές νομικές διαδικασίες διαρκούν δεκαετίες και χωρίς αποτέλεσμα. Εν τω μεταξύ, τα δικαστήρια χρησιμοποιούνται για να καταστείλουν τις διαμαρτυρίες εκείνων που προβάλλουν τις καλύτερες αξιώσεις στη γη από νομικής πλευράς. στην ιδιοκτησία.
Το 1995, εκπρόσωποι της φυλής των Ινδιάνων Tyendinaga Mohawks απαίτησαν μέσω της επίσημης και νομικής οδού, αξίωση επί εδάφους που περιελάμβανε ένα λατομείο αμμοχάλικου της εταιρίας Thurlow Aggregates. Η όλη διαδικασία διήρκεσε μέχρι το 2003, μέχρι να αναγνωριστεί το αίτημα αυτό των ιθαγενών ως νόμιμο από την τότε καναδική κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά, η απόφαση αυτή δεν σταμάτησε τις εξορυκτικές εργασίες της εν λόγω εταιρίας, ενώ η τοπική κυβέρνηση του Οντάριο συνέχισε να ανανεώνει την άδεια της Thurlow και χιλιάδες φορτία αμμοχάλικου συνέχισαν να φεύγουν από το λατομείο.
Τον Φλεβάρη του 2006, άρχισε μια κατάληψη γης από μέλη των Έξι Εθνών (Six Nations) στα κτήματα του Douglas Creek, κοντά στα όρια με την περιοχή Caledonia. Οι αξιώσεις των ιθαγενών αυτών βασίζονταν στο γεγονός ότι μια προηγούμενη αποκαλούμενη συμφωνία, βάσει της οποίας έπρεπε να είχαν παραδώσει το έδαφος αυτό, αποδείχθηκε προφανώς άκυρη. Αλλά ακόμα, παρά να αναμένει τις αποφάσεις των δικαστηρίων, η αστυνομία επιτέθηκε στους ιθαγενείς τον Απρίλη του ίδιου χρόνου και τους εκδίωξε.
Λοιπόν, γιατί τα καναδικά δικαστήρια δεν μεταχειρίζονται το ζήτημα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας εκ μέρους των γηγενών με τον ίδιο τρόπο που μεταχειρίζονται υποθέσεις όταν οι εργαζόμενοι καταλάβουν ένα εργοστάσιο ή όταν ενοικιαστές αρνούνται να πληρώσουν το νοίκι σε κάποιον ιδιοκτήτη;
Γιατί, βασικά αντιμετωπίζουν το όλο πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο που το αντιμετωπίζουν όλα τα δικαστήρια σε όλη την Βόρεια Αμερική. Ο καπιταλισμός στην Βόρεια Αμερική δημιουργήθηκε και εγκαθιδρύθηκε μέσω μιας τεράστιας κλοπής των γαιών όπου ζούσαν οι ιθαγενείς πληθυσμοί, γεγονός που δεν τους αναγνωρίστηκε καν. Τα ιθαγενή έθνη που προσπάθησαν να υπερασπίσουν τη γη τους δολοφονήθηκαν. Πολλοί ιθαγενείς υποδουλώθηκαν στα ορυχεία και τις φάρμες των νέων ιδιοκτητών. Οποιοδήποτε νομικό σύστημα στη Βόρεια Αμερική αναγνώριζε την de facto αξίωση επί της γης εκ μέρους εκείνων που ζούσαν σ’ αυτήν, θα υπονόμευε τη βάση του βορειοαμερικανικού καπιταλισμού.
Οι ιστορικές συνθήκες στον Καναδά είχαν ως αποτέλεσμα στη χώρα αυτή, περισσότερο απ’ όπου αλλού, η αποικιοκρατική εξουσία να αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να παραχωρήσει κάποια αναγνώριση του ότι υπήρξαν άνθρωποι που ζούσαν ήδη στα εδάφη αυτά. Οι νομικές Συνθήκες που αναγνωρίζουν το γεγονός αυτό είναι κοινές και αρκετά πρόσφατες. Αλλά ακόμα, την ίδια αυτή στιγμή, μια σημαντική πτέρυγα του καναδικού καπιταλισμού εξακολουθεί να έχει κέρδη από την τεράστια εξαγωγή των φυσικών πόρων από τα εδάφη αυτά που καλύπτεται από τέτοιες Συνθήκες.
Μια γρήγορη και δίκαιη επίλυση του ζητήματος της γης θα συνιστούσε σημαντικότατο πρόβλημα για τις εταιρίες αυτές και τα δικαστήρια και η κυβέρνηση το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Γι’ αυτό, τον περασμένο Αύγουστο ο Καναδάς ήταν μια από τις 4 μόνο χώρες που ψήφισαν ενάντια στη Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ιθαγενών Λαών.
* Δημοσιεύτηκε στο 10 τεύχος της αναρχοκομμουνιστικής οργάνωσης του Καναδά «Common Cause» («Κοινή Υπόθεση») «Linchpin». Δημοσιεύτηκε επίσης και στο www.anarkismo.net Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 10 Δεκέμβρη 2007. Για περισσότερες πληροφορίες για την «Common Cause» και το «Linchpin» επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.linchpin.ca
