Ο Roger Bossiere γεννήθηκε στο Mailly-la-Ville, μια μικρή πόλη στην επαρχία Yonne, στις 22 Μάρτη 1922. Σε ηλικία 16 χρόνων είχε ήδη επηρεαστεί από τον αναρχισμό.
Τότε συνάντησε έναν άλλο νεαρό εργάτη, τον Pierre Lanneret, στα γραφεία της Σοσιαλιστικής Νεολαίας. Συζήτησαν για τα γεγονότα του Μάη του 1937 στη Βαρκελώνη και γενικότερα για την Ισπανική Επανάσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο και από τότε άρχισε μια φιλία μεταξύ τους που αναπτύχθηκε περισσότερο στη διάρκεια του πολέμου.
Σπούδασαν τη γλώσσα Εσπεράντο μαζί και έγιναν μέλη μιας ειρηνιστικής εσπεραντικής ομάδας στην οποία παρέμειναν μέχρι την έναρξη του πολέμου.
Το 1942 ο Roger, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί ως εφαρμοστής και αργότερα ως τεχνικός, ζούσε στο Παρίσι. Εκεί έγινε μέλος της Επαναστατικής Προλεταριακής Ομάδας (GRP), η οποία είχε υιοθετήσει διεθνιστική θέση για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέλη της ομάδας αυτής ήταν οι Pavel και Clara Thalmann, ο Maximilien Rubel και ο Pierre Lanneret, ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από την Γερμανία όπου εργαζόταν αναγκαστικά ως ανειδίκευτος εργάτης σε εργοστάσια.
Αυτή η μικροσκοπική ομάδα με τις επαναστατικές απόψεις ήταν αρκετά περιθωριοποιημένη επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα και άλλες δυνάμεις της Γαλλικής Αντίστασης πολεμούσαν με βάση μια εθνικιστική και αντιγερμανική πλατφόρμα και με το σύνθημα «Ο καθένας τον Boche του» (Boche ήταν ένα δυσφημιστικό επίθετο για τους Γερμανούς).
Μετά τον πόλεμο, ο Roger Bossière συμμετείχε σε μια σειρά αγώνων, ειδικά αυτούς για τον έλεγχο των γεννήσεων και μαζί με ανθρώπους όπως οι Gilbert Devillard. Συμμετείχε, επίσης, στο κίνημα για τους Ξενώνες Νεολαίας (Youth Hostels ή Auberges de Jeunesse στα γαλλικά), που εκείνη την εποχή ήταν ένα φαινόμενο αντικουλτούρας και μέσω αυτού ριζοσπαστικοποιήθηκαν αρκετοί νεολαίοι. Την ίδια περίοδο, ο Roger συνέχισε να συμμετέχει σε μικροσκοπικές συμβουλιακές και υπεραριστερές ομάδες.
Στη δεκαετία του 1960, με τον Maximilien Rubel και τον Ngo Van, συμμετείχε στην Groupe Communiste de Conseils (Ομάδα Συμβουλιακών Κομμουνιστών) η οποία μετέφραζε, τύπωνε και διένειμε τα γραπτά του Ολλανδού συμβουλιακού κομμουνιστή Anton Pannekoek. Συμμετείχε, ακόμα, στον εκδοτικό οίκο Spartacus του René Lefeuvre, ο οποίος κυκλοφορούσε ένα περιοδικό με το ίδιο όνομα καθώς και αρκετά βιβλία και μπροσούρες αναρχικών, συμβουλιακών κομμουνιστών και κομμουνιστών.
Γύρω στο 1962 συμμετείχε στην ομάδα του επαναστατικού συνδικαλιστικού περιοδικού «La Révolution Prolétarienne» («Η Προλεταριακή Επανάσταση»), το οποίο είχε αρχικά ιδρυθεί από τους Pierre Monatte και Alfred Rosmer και εκδιδόταν από τους Roger Hagnauer και Maurice Chambelland. Βοήθησε στην επανεμφάνισή του το 1983.
Επίσης, το 1991 ο Roger Bossière έγινε μέλος της Alternative Libertaire και παρέμεινε ώς το 2001. Ο Georges Fontenis, μέλος της Alternative Libertaire στην Touraine, εκείνη την εποχή θυμάται: «Ήταν πολύ καλός στις διάφορες επιστήμες, καθώς και μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια του εργατικού κινήματος». Ο εκδότης της «La Revolution Proletarienne» Jean Moreau είπε: «Προλεταριακός φιλόσοφος, η βιβλιοθήκη του ήταν γεμάτη από τη σεμνή του απεραντοσύνη».
Ο Roger συνταξιοδοτήθηκε στο χωριό Tourneboisset με την συντρόφισσά του Madeleine. Ο Jean Moreau θυμάται ότι «αυτή την ημέρα την πέρασα στο Tourneboisset, στων Roger και Madeleine. Κάποιος μπορεί να βρει σίγουρα ότι η συντροφικότητα υπήρξε πραγματικά και ότι σ’ αυτό το μέρος τουλάχιστον ο κόσμος μετασχηματίστηκε και η πραγματική ζωή ήταν δυνατή».
Ο Roger Bossière πέθανε στις 7 Αυγούστου 2006.
* Η βιογραφία αυτή γράφτηκε από τον Nick Heath, που βασίστηκε στις νεκρολογίες των Jean Moreau και Gilbert Devillard στη «La Revolution Proletarienne», καθώς και σε μια άλλη νεκρολογία πάλι του Devillard στην «Alternative Libertaire». Δημοσιεύτηκε σ’ αυτή τη μορφή στο libcom.org Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 28 Οκτώβρη 2007.
