Ο Jaime Balius εκδότης της εφημερίδας «El Amigo de Pueblo» («Ο Φίλος του Λαού»), εφημερίδας της ομάδας «Los Amigos de Durruti» «Οι Φίλοι του Ντουρρούτι») απαντά σε συκοφαντίες εναντίον του ότι ήταν μαρξιστής.
Δεν θα απαντήσω σε δυσφημιστικά σχόλια του είδους. Αλλά για κάτι που δεν μπορώ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό είναι ότι έχει υφανθεί για το πρόσωπό μου ένας μύθος σχετικά με το μαρξισμό και πρέπει να θέσω κατ' ευθείαν το όλο θέμα.
Στη Fragua Social της Valencia έχει υποστηριχθεί ότι είμαι μαρξιστής. Αυτοί οι ισχυρισμοί από την Fragua Social έχουν ανακατασκευασθεί από άλλες παρόμοιες φήμες, ενώ έχει, επίσης, υποστηριχθεί ότι η ομάδα μας («Los Amigos de Durruti») είναι παρατρεχάμενη των μαρξιστών και των ομοίων τους.
Σε μια ολομέλεια αναρχικών ομάδων έπρεπε να δαγκώσω τα χείλια μου για να εμποδίσω τον εαυτό μου από το να απαντήσει σε έναν σύντροφο που υπενθύμισε στους παραβρισκόμενους ότι προήλθα από έναν ορισμένο πολιτικό χώρο. Και παραιτήθηκα επίσης από το να μην απαντήσω όταν άκουσα από το στόμα ενός άλλου προσώπου παρόντος στην ολομέλεια, ότι οδηγήθηκα από φθόνο.
Το ίδιο πράγμα ειπώθηκε για μένα και στην «Solidaridad Obrera» («Εργατική Αλληλεγγύη») πριν από καιρό. Δεν έδειξα καμία προσοχή. Αργότερα, με την ευκαιρία της εμφάνισης μιας εβδομαδιαίας έκδοσης από τον Ε. Carbo στην οποία βοήθησα ως συντάκτης, απευθύνθηκε η ίδια κατηγορία εναντίον μου. Και ακόμα, σε διάφορες περιπτώσεις έπρεπε να υπομείνω την ίδια περιγραφή που χρησιμοποιείται όσον αφορά το άτομό μου.
Επιτρέψτε μου να ρωτήσω τους συντρόφους που έχουν καταφύγει σ’ αυτή την κατηγορία γιατί με αποκαλούν μαρξιστή. Μπορεί, ενδεχομένως, να είμαι μαρξιστής επειδή είμαι ακλόνητος εχθρός των αστικών πολιτικών κομμάτων και του συνόλου των μηχανορραφιών με τις οποίες έχουν γεμίσει τις τσέπες τους, ενώ επικαλούνται την επανάσταση και ακόμα το κάνουν, ακόμα κι αν χείμαρροι αίματος χύνονται στα πεδία των μαχών; Με αποκαλούν μαρξιστή επειδή είμαι ενάντια στη συνεργασία και επειδή κατανοώ ότι η θέση μας πρέπει να είναι πηγή δύναμης εναντίον μόνο των εχθρών μας; Αποκαλούμαι μαρξιστής επειδή είμαι αρκετά ειλικρινής στο να γράψω και να φέρνω στη δημόσια προσοχή αυτά που άλλοι σύντροφοι τολμούν μόνο να λένε γύρω από το τραπέζι του καφενείου; Γιατί κρεμάσατε αυτήν την ετικέτα σε μένα; Είναι επειδή τον Μάη ενστερνίστηκα τη γραμμή που θα έπρεπε να πάρει η επανάσταση, συνεχίζοντας έως ότου εκμηδενιστεί εντελώς η Generalidad; Ή θα μπορούσε να είναι εξαιτίας της άποψής μου ότι το αίμα δεν πρέπει να χύνεται άσκοπα και ότι όποτε είναι να γίνει κάποια θυσία να ρωτιέται η εργατική τάξη και κάτι τέτοιο να της φέρνει όφελος παρά να της κοστίζει την απώλεια εδάφους; Απαιτώ μια εξήγηση.
Εάν αντιμετωπίζομαι ως σύντροφος, ας μου πει κάποιος γιατί έχω χαρακτηριστεί μαρξιστής. Δεν κάνω καμία αναφορά στον όρο προβοκάτορας επειδή σ’ αυτή την υπόθεση υπάρχει μια δίκαιη υπόσχεση ότι και οι δύο πλευρές θα αποσύρουν τη γλώσσα που χρησιμοποιούν για τον άλλο.
Στο τελευταίο μας τεύχος, εμείς από τους «Los Amigos de Durruti» αποσύραμε τον όρο «προδοσία», χάριν της επαναστατικής αναρχικής...
Του Χάιμε Μπάλιους
Λίγες ώρες μόνο έχουν περάσει από τις ημέρες του Μαΐου. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μας ο αχός της μάχης. Μας φαίνεται πως ακόμα έχουμε στο πλευρό μας τους συντρόφους εκείνους που, με τα λαμπρά τους νιάτα να ακτινοβολούν, έπεσαν στην άσφαλτο της Βαρκελώνης.
Τα κορμιά μας και τα νεύρα μας είναι ακόμα δέσμια αυτής της μεγάλης ταραχής Νοιώθουμε ταλαιπωρημένοι και εξαντλημένοι, όμως προπάντων, νοιώθουμε τόσο πολύ πληγωμένοι από τις κατηγορίες που έχουν αποδοθεί σε συντρόφους με υπερβολική αγάπη για τις ιδέες και την επανάσταση, ώστε θα θέλαμε να υπερασπιστούμε κάποιες θέσεις που τις είδαμε να πλήττονται κάθε...
Julia Doherty - Workers Solidarity 93
Το κείμενο αυτό είναι βασικά ομιλία της συντρόφισσας στον τόπο όπου ζει. Αρχικά δημοσιεύτηκε με τον τίτλο «Η σπουδαιότητα της Ισπανίας».
Μια κοινωνική επανάσταση που ξέσπασε εβδομήντα χρόνια πριν και που την θυμούνται σήμερα οι ελευθεριακοί σοσιαλιστές ως ένα παράδειγμα του πώς μπορούν να μπουν σε εφαρμογή οι ιδέες μας. Η Ισπανική Επανάσταση ήρθε πολύ κοντά στην πραγματοποίηση των πιθανοτήτων για μια ελεύθερη α-κρατική κοινωνία σε πολύ πιο μεγάλη κλίμακα απ’ ό,τι κάθε άλλη επανάσταση στη ιστορία.
Ήταν μια αρκετά επιτυχημένη προσπάθεια των εργατών να ανοικοδομήσουν την κοινωνία σε νέες επαναστατικές βάσεις. Η μοναδική άλλη...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018