Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

30 Ιουνίου 2011

Red and Black

Αυτό το βιβλιογραφικό κείμενο είναι μια συμβολή στην ανάκαμψη της ιστορίας του αναρχισμού στην Τυνησία. Εξιστορεί ένα μόνο μέρος μιας μεγαλύτερης ιστορίας.

Από το κείμενο των G.Masi, in G. Berti, M. Antonioli, P. Juso e S. Fedele (επιμ.) στο “Dizionario biografico degli anarchici italiani”, vol. 1 (Pisa: Biblioteca Franco Serantini, 2003), σσ. 439-442. Αγγλική μετάφραση Nestor McNab, 2011. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, Μάης 2011.

Ο Nicolò (Nicolantonio) Converti γεννήθηκε στο Roseto Capo Spulico (στην περιφέρεια Cosenza της Καλαβρίας), στις 18 Μαρτίου 1855. Οι γονείς του Leonardo και Elisabetta Aletta, κατάγονταν από εύπορες οικογένειες. Παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο στην Καλαβρία και μετακόμισε στη Νάπολη για να παρακολουθήσει το γυμνάσιο, όπου ο δάσκαλός του στο τελευταίο έτος ήταν ο Giovanni Bovio. Πήγε στο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει Ιατρική, αλλά δεν πήρε το πτυχίο του -όπως είπε στον Αndrea Costa (με τον οποίο θα παρέμεναν για πάντα φίλοι)- έως και αρκετά χρόνια αργότερα, το 1909, όταν, μετά από μια κάποιο ξόρκι στην Τύνιδα, την πόλη που είχε επιλέξει ως κύρια κατοικία του, επέστρεψε στην Ιταλία για πρώτη φορά.

Ελκύστηκε στις ιδέες του ελευθεριακού σοσιαλισμού, που ήσαν ευρέως γνωστές στη Νάπολη, χάρη στην επιρροή του Μιχαήλ Μπακούνιν ο οποίος είχε ζήσει στην πόλη, έγινε φίλος με τον Emilio Covelli και άλλους Ναπολιτάνους αγωνιστές. Έγινε μέλος της Διεθνούς, και γρήγορα αναδείχτηκε στο πιο ενεργό μέλος της ομάδας στη Νάπολι, ασκώντας έντονη προπαγανδιστική δραστηριότητα, τόσο με τη συνεισφορά άρθρων στον επαναστατικό Τύπο της εποχής όσο και και με τη δημιουργία νέων εντύπων. Το 1878 έγινε μέλος της συντακτικής επιτροπής του δεκαπενθήμερου περιοδικού “Il Masaniello” που, επιδίωκε να αναπληρώσει το κενό που είχε αφήσει η μετακίνηση της εβδομαδιαίας “L'Anarchia” στη Φλωρεντία, ευνοώντας μια συμμαχία με τους εξουσιαστικούς σοσιαλιστές. Η εφημερίδα, ωστόσο, ήταν βραχύβια και μετά από εννέα τεύχη, από τα οποία το καθένα κατασχόταν συστηματικά από την αστυνομία, ανέστειλε την έκδοσή της.

Οι σχέσεις μεταξύ του Converti και των άλλων διεθνιστικών οργανώσεων, ωστόσο, δεν έφτασε στο τέλος τους, και οδήγησαν στην ίδρυση του Κύκλου «Pisacane», με τον Converti ως γραμματέα και τον Merlino ως ταμία. Υπήρχαν, επίσης, διάφορα σχέδια, όπως της εκτύπωσης και κυκλοφορίας μιας ναπολιτάνικης αναρχικής εφημερίδας (με τίτλο “La Campana”»), αναβιώνοντας την προηγούμενη εφημερίδα και ιδρύοντας μια άλλη εφημερίδα για την αντιμετώπιση των θέσεων του Costa. Και τα δύο σχέδια πήγαν στραβά, εν μέρει ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ των μελών που ήσαν εργάτες, από τη μια, οι οποίοι ευνοούσαν μια πολιτική που συνδεόταν με τα ιδιαίτερα προβλήματα στο χώρο εργασίας, αλλά που συχνά στερούνταν της δυνατότητας να σκεφτούν με βάση μια ευρύτερη σκοπιά, και των “αδιάλλακτων” αναρχικών διανοούμενων, από την άλλη, οι οποίοι εξαιτίας των ουτοπιστικών οραμάτων τους ήταν συχνά σε θέση να συμβιβάσουν τους «τελικούς στόχους και τα ενδιάμεσα καθήκοντα».

Τον Μάιο του 1885, ο Converti κυκλοφόρησε το “Il Piccon” σε μορφή φυλλαδίου (καθώς δεν είχε την απαιτούμενη άδεια). Ήταν μια αναρχική κομμουνιστική εφημερίδα αρκετά αυστηρή τόσο με τους νόμιμους (legalitarian) σοσιαλιστές και τον Costa, όσο και με τους Ρεπουμπλικάνους, οι οποίοι αυτή την εποχή του αλυτρωτισμού θεωρούνταν τα πιο...

Περισσότερα …