Ο Καταλανός αναρχικός Salvador Puig Antich και η δολοφονία του από το καθεστώς του Φράνκο στις 2 Μάρτη 1974, είναι το αντικείμενο μιας ταινίας με τον τίτλο «Salvador», με πρωταγωνιστή τον Daniel Brόhl.
Η ταινία «Salvador», που αναφέρεται σε ένα μέλος του MIL (Moviemiento Iberico de Liberacion - Ιβηρικό Κίνημα Απελευθέρωσης)., τον Salvador Puig Antich, που καρατομήθηκε στις 2 Μάρτη 1974, στις φυλακές Model της Βαρκελώνης θα προβληθεί στους κινηματογράφους της Ισπανίας. Αυτή την εποχή, ενώ γίνεται έντονος λόγος για «ανάρρωση από τις πληγές της ιστορικής μνήμης», βρισκόμαστε μπροστά σε μια ξεδιάντροπη μανούβρα της μνήμης αυτής η οποία εμφανίζεται να νεκρανασταίνεται διαμέσου της κατασκευής και προβολής της ταινίας «Salvador», στην οποία τα πολιτικά και κοινωνικά των τελευταίων χρόνων εξιστορούνται και παρουσιάζονται κατά περίεργο τρόπο. Στην πραγματικότητα, λίγο καιρό πριν πήραμε μια γεύση ορεκτικού στο Πρώτο Πρόγραμμα της TV3 σχετικά με τη μεταβατική περίοδο από το φρανκισμό στη «δημοκρατία». Το πρόγραμμα αυτό ήταν αφιερωμένο στον Salvador Puig Antich και το MIL. Τώρα, με την ταινία, έρχεται το… κυρίως πιάτο.
Αλλά σπάνια μπορούμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό, δεδομένου ότι η ταινία είναι βασισμένη σε ένα βιβλίο που γράφτηκε από τον τωρινό διευθυντή της TV3 Francesco Escribano. Αν και πολύ καλά γραμμένο, το βιβλίο με τον τίτλο «Cuento Atrαs» («Αντίστροφη Μέτρηση»), είναι ένα αρκετά ενδεικτικό παράδειγμα της τέχνης του μανουβραρίσματος και της ψευδολογίας. Αυτό το γλοιώδες εμπορικό μελόδραμα μας δεν μας προσφέρει καμιά εξήγηση για τη μάχη που έδωσε ο Salvador Puig Antich, τους λόγους για τους οποίους πολέμησε και πέθανε, τι πίστευε, τη διαδικασία με την οποία δραστηριοποιήθηκε πολιτικά και την αφοσίωσή του στον αγώνα στις γραμμές αυτού που αποτέλεσε εκείνη την εποχή το πιο ριζοσπαστικό αντικαπιταλιστικό τμήμα του εργατικού κινήματος. Ή τους στενούς του δεσμούς με το κίνημα αυτό και την αντιμετώπιση που αυτό έτυχε από τους κρατιστές και τους ρεφορμιστές σοσιαλιστές των ελεγχόμενων από το PSUC (το Σοσιαλιστικό Κόμμα) Εργατικών Επιτροπών. Ούτε μια λέξη για το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο εμφανίστηκε το MIL και παρομοίως για τις προσπάθειές του για ένα επαναστατικό ξέσπασμα. Παρά μόνο, πολύ κουβέντα για τα καταλάνικα «δημοκρατικά» στοιχεία που βρίσκονταν γύρω από την «Asamblea de Catalunya» και τη μεγάλη τους πιθανότητα να κινητοποιήσει το λαό. Το PSUC το αρνιόταν αυτό συστηματικά μέχρι εκείνη τη φωτεινή νύχτα που κούνησε νωχελικά ένα του μόνο δάχτυλο για να κινητοποιήσει το λαό για να σωθεί ο Salvador. Το PSUC βρισκόταν τότε στα πρόθυρα ενός συμφώνου με τους φρανκιστές. Κι έτσι πρέπει να ειδωθούν αυτοί οι αντικαπιταλιστές εργάτες και οι λαϊκές ομάδες των οποίων ο αγώνας διεξαγόταν στην κατεύθυνση του μετασχηματισμού της κοινωνίας. Λοιπόν, όπως είπα, σπάνια θα μπορούσαμε να περιμένουμε μια έκπληξη από τα επακόλουθα αυτής της ταινίας. Όλα σ΄ αυτήν είναι τόσο τακτοποιημένα που συγκαλύπτει αρκετά και παρερμηνεύει άλλα τόσα ιστορικά γεγονότα και φαίνεται ότι δεν υπάρχει πρόθεση για κάποια αποκάλυψη. Πρέπει, βλέπετε, να καλύψουν την ντροπή τους, προσπαθώντας να συγκαλύψουν την ένοχη συνείδησή τους.
...«Ξέρεις ότι μόνο εσύ, όταν ήμουν 15 χρόνων, με αφύπνισες και απέδρασα από την καταστροφή την υστάτη στιγμή. Τότε το 1927, στη Βοστώνη, όταν δύο αθώοι εργάτες (σ.τ.μ: εννοεί τους Σάκκο και Βαντζέττι) οδηγήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα με το νόμο και η φωνή της εργατικής τάξης πνίγηκε, άφησα να ξεχυθεί η ψυχική μου οδύνη καθώς και η ειλικρίνειά μου προς εσένα και εκλιπάρησα για τη βοήθειά σου. Με παρηγόρησες αρκετές φορές με τη φιλία και την ενθάρρυνσή σου και μου έδωσες τόσα δδάγματα αρκετές φορές από την πλούσια εμπειρία σου. Οι θαυμάσιες επιστολές σου είναι μια σπουδαία ανακούφιση, όταν μου...
Του George Katsiaficas
Για να αντιληφθούμε καλύτερα την συνεισφορά του Πέτρου Κροπότκιν θα είμαστε απρόσεκτοι εάν δεν προσπαθήσουμε να συνταιριάξουμε την σκέψη του στην εποχή μας. Με την προσοχή μας στην τύχη της Μπολσεβίκικης επανάστασης ένα τέτοιο καθήκον είναι ειλικρινές. Ο Κροπότκιν από μόνος του ήταν ικανός να αναλύει την ανάπτυξη της επανάστασης και την οπισθοδρόμησή της. Πάντως, είναι λίγο πιο δύκσολο να εφαρμόσουμε την σκέψη του Κροπότκιν στην ανάπτυξη των επαναστατικών κινημάτων στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
Ενώ η σκέψη του αποτελεί ζωτική σπουδαιότητα της σύγχρονης αναρχικής σκέψης, ο Κροπότκιν είναι ακόμα και σήμερα ελάχιστα γνωστός έξω από...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018