Ο Dundalli θεωρείτο ηγέτης των Αβοριγίνων της Αυστραλίας και γεννήθηκε στα βουνά Blackall, βορειοδυτικά του Moreton του Queensland. Πιθανότατα προερχόταν από τη φυλή Dalambara της γλωσσικής ομάδας Dalla. Το όνομά του σήμαινε περιστέρι.
Τον Αύγουστο του 1841 ήταν μέλος μιας αντιπροσωπείας των Dalla που συναντήθηκε με τους Γερμανούς ιεραποστόλους J.P. Niqué και Α. Τ. W. Hartenstein, στο ταξίδι τους βόρεια από το Brisbane. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1840 ζούσε στο νησί Bribie, οι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των οποίων, οι Djindubari, τον είχαν υιοθετήσει.
Κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην επίθεση, με ληστεία, εναντίον ενός βοσκού στο σταθμό Durundur των αδελφών Archer το 1843, αλλά ο Dundalli απέφυγε τη σύλληψη. Το 1845 ένας Γερμανός ιεραπόστολος κατέθεσε ότι άκουσε τον Dundalli να δίνει οδηγίες στους Αβοριγίνες που συμμετείχαν στη ληστεία και έπειτα επιδόθηκαν στο κάψιμο της καλύβας του βοσκού. Μια μαζική επίθεση στο σταθμό του Andrew Gregor στον ποταμό Pine τον Οκτώβρη του 1846, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του πρώτου και της υπαλλήλου του που ήταν έγκυος, συνέβαλε στην αυξανόμενη φήμη του Dundalli και πυροδότησε μια σειρά αντιποίνων και αντιδράσεων. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τις υποθέσεις αυτές παρουσιάζονταν συχνά μπερδεμένα και βασισμένα σε φήμες. Συνέδεαν, όμως, τον Dundalli με τη δολοφονία του Gregor, με μια επίθεση κατά τριών ξυλοκόπων τον Σεπτέμβρη του 1847, στην οποία ο William Boller έχασε τη ζωή του, τη δολοφονία ενός ψαρά, του Charles Gray, το 1849, την κλοπή από την καλύβα ενός αποίκου ονόματι Cash, το 1852, και μια επίθεση σε έναν βοσκό ονόματι Halloran. Ωστόσο, τα περιστασιακά αποδεικτικά στοιχεία τον έδειχναν ως ηγέτη των αυτοχθόνων που ήταν αποφασισμένος να αντιτάξει στη βία με βία και να υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια του λαού του.
Σε ένα κύμα αστυνομικών ενεργειών, τρεις από τους συντρόφους του Dundalli, συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του Oumulli, συνελήφθησαν και σκοτώθηκαν, άλλοι συνελήφθησαν ή ανακρίθηκαν και επιβλήθηκε η θανατική ποινή, που στη συνέχεια επιβλήθηκε σε έναν άλλο υποστηρικτή του τον Mickaloe. Ένας θρύλος δημιουργήθηκε γύρω από τον Dundalli καθώς απέφευγε τη σύλληψη για δεκατέσσερα χρόνια και οι λευκοί προσπάθησαν να τον συνδέσουν με σχεδόν κάθε πράξη βίας που διαπράχθηκε στη βόρεια πλευρά του ποταμού Brisbane. Η ιθαγενής κοινότητα χωρίστηκε μεταξύ εκείνων που υποστήριξαν και προσπάθησαν να τον προστατεύσουν και των παραδοσιακών εχθρών του από τη φυλή Djindubari, που τον φοβόντουσαν και ήταν έτοιμοι να ενημερώσουν την αστυνομία για τις κινήσεις του. Ένας λόγος για το θρύλο γύρω από το όνομά του ήταν το ύψος του. Ο δικαστής του έγραψε αργότερα ότι ο Dundalli ήταν ο πιο ψηλός άνθρωπος που έβλεπε ποτέ, ύψους 1,83 εκατοστών.
Από τον Μάη του 1853 και για δώδεκα μήνες, ο Dundalli εργάστηκε στο Moreton Bay στο πλεούμενο του William Wilson, ενός Ευρωπαίου. Τελικά, συνελήφθη στο Fortitude Valley τον Μάη του επόμενου χρόνου και οδηγήθηκε ενώπιον του δικαστή Roger Therry στο Circuit Court του Brisbane τον Νοέμβρη. Στα απομνημονεύματά του (Λονδίνο, 1863), ο Therry περιγράφει πώς ο κρατούμενος προσπαθούσε να τον δωροδοκήσει με κάτι ψωροδεκάρες για να τον απελευθερώσει και να τον αφήσει να πάει στο Σίδνεϊ. Ο Dundalli καταδικάστηκε...
Θα σταθούμε πολύ γενικά στις κοινωνικοποιήσεις. Τι ήταν οι κοινωνικοποιήσεις για το επαναστατικό εργατικό κίνημα και τι είναι αυτές που πραγματοποιεί το ΠΑΣΟΚ και που, όπως είπε ο κ. Παπανδρέου, αυτό ξεχωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τα Κομμουνιστικά κόμματα που αντί να κοινωνικοποιούν, αυτά κρατικοποιούν τις επιχειρήσεις.
Η άμεση κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής αναγραφόταν στα προγράμματα όλων των εργατικών κομμάτων και των αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων. Όλα τα μέσα παραγωγής, είτε αυτά...
Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στο τεύχος Νο 1 – Μάρτιος 1976 - του αντιεξουσιαστικού περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». Στο τεύχος που διατηρούμε υπάρχουν κοψίματα στις σελίδες και έτσι από το κείμενο λείπουν μερικές παράγραφοι στην αρχή και προς το τέλος του.
…Η σύγχρονη επαναστατημένη νεολαία είναι προικισμένη με όλες εκείνες τις αρετές που στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας τους απεκάλυψαν και εξέπληξαν τον κόσμο οι εργαζόμενες μάζες, αλλά δίχως τις αδυναμίες τους. Προ παντός την εμπιστοσύνη τους στους «αρχηγούς» και στα κόμματα.
Αυτές οι αδυναμίες είναι που δώσανε, τη δύναμη στην κομματική και συνδικαλιστική γραφειοκρατία να...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018