Λεπτομέρειες

Your name

Αναρχική Θεωρία

07 Νοεμβρίου 2012

Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του Ρούντολφ Ρόκερ «Αναρχισμός – Αναρχοσυνδικαλισμός»

Η ιδεολογία του αναρχισμού

 Ο Αναρχισμός αποτελεί ένα συγκεκριμένο πνευματικό ρεύμα της κοινωνικής σκέψης, του οποίου οι οπαδοί υποστηρίζουν την κατάργηση των οικονομικών μονοπωλίων και όλων των καταπιεστικών, πολιτικών και κοινωνικών θεσμών που επικρατούν μέσα στην κοινωνία. Στη θέση της καπιταλιστικής οικονομικής τάξης, οι Αναρχικοί αντιπαραθέτουν μια ελεύθερη ένωση όλων των παραγωγικών δυνάμεων, βασισμένη πάνω στην συνεργασία των εργαζομένων, που θα είχε σαν αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση των απαραίτητων αναγκών κάθε μέλους της κοινωνίας. Στη θέση των σημερινών εθνικών κρατών, με τον άψυχο μηχανισμό των πολιτικών και γραφειοκρατικών θεσμών τους, οι Αναρχικοί επιθυμούν μια ομοσπονδία από ελεύθερες κοινότητες που θα είναι δεμένες, η μία με την άλλη, από τα κοινά οικονομικά και κοινωνικά τους συμφέροντα και θα ρυθμίζουν τις υποθέσεις τους με την κοινή συμφωνία και την ελεύθερη αποδοχή.

Στον σύγχρονο Αναρχισμό, συναντούμε τη συμβολή των δυο μεγάλων ρευμάτων, τα οποία πριν και μετά από την Γαλλική Επανάσταση έχουν βρει μια πολύ χαρακτηριστική έκφραση στην πνευματική ζωή της Ευρώπης, του σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού.

Η δημοκρατία με το σύνθημά της, την ισότητα όλων των πολιτών απέναντι στον νόμο κι ο φιλελευθερισμός με το δικό του, το δικαίωμα αυτοκαθορισμού του ατόμου, κατάρευσαν μπροστά στην πραγματικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας. Όσο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα, σε κάθε χώρα, θα είναι αναγκασμένα να πουλάνε την εργατική τους δύναμη σε μια μικρή μειονότητα ιδιοκτητών και να βυθίζονται στην πιο αφόρητη μιζέρια , αν δεν μπορέσουν να βρουν αγοραστές η λεγόμενη ισότητα απέναντι στον νόμο παραμένει μια αυταπάτη, αφού οι νόμοι κατασκευάζονται από κείνους οι οποίοι κατέχουν τον κοινωνικό πλούτο.

Αλλά κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε καν να συζητούμε για το δικαίωμα αυτοκαθορισμού του ατόμου, γιατί το δικαίωμα αυτό χάνεται όταν κάποιος αναγκάζεται να συμμορφωθεί στην οικονομική υπαγόρευση κάποιου άλλου, αν δεν θέλει να λιμοκτονήσει.

Ο αναρχισμός και ο φιλελευθερισμός συγκλίνουν στην άποψη ότι οι κοινωνικές επιδιώξεις πρέπει να στοχεύουν στην ατομική ευτυχία και ευημερία.

Από κοινού με τους μεγάλους εκπροσώπους της φιλελεύθερης σκέψης, συμμερίζεται επίσης την ιδέα του περιορισμού των κυβερνητικών λειτουργιών στο ελάχιστο. Οι οπαδοί του έχουν ακολουθήσει αυτή τη σκέψη ως τις τελικές της συνέπειες κι επιθυμούν να εξαλείψουν κάθε θεσμό της πολιτικής εξουσίας από την ζωή της κοινωνίας.

Από κοινού με τους ιδρυτές του Σοσιαλισμoύ, οι Αναρχικοί απαιτούν την κατάργηση του οικονομικού μονοπωλίου, όποια μορφή ή σχήμα κι αν έχει κι υποστηρίζουν κι υποστηρίζουν τη συλλογική ιδιοκτησία της γης κι όλων των άλλων παραγωγικών μέσων, η χρήση των οποίων πρέπει να είναι σε όλους προσιτή δίχως καμία εξαίρεση. Γιατί η προσωπική κι η κοινωνική ελευθερία είναι νοητές μόνο πάνω στη βάση ίσων οικονομικών συνθηκών για όλους. Μέσα στο ίδιο το σοσιαλιστικό κίνημα οι αναρχικοί αντιπροσωπεύουν την άποψη ότι ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό πρέπει να είναι συνάμα ένας αγώνας ενάντια σε κάθε θεσμό της πολιτικής εξουσίας, γιατί στην Ιστορία η οικονομική εκμετάλλευση συμβάδιζε πάντα με την πολιτική και κοινωνική καταπίεση. Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο κι η κυριαρχία ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο είναι αναπόσπαστες και η κάθε μια αποτελεί προϋπόθεση...

Περισσότερα …