Your name

Αναρχική Θεωρία

24 Ιουνίου 2012

Γράφτηκε από τον Isaac Puente και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Estudios" στο τεύχος ν. 117 το Μάϊο του 1933

Η Ισπανία, ή η ιβηρική χερσόνησος, θα είναι μία Συνομοσπονδία από ελεύθερες πόλεις και από ελεύθερους Δήμους. Στον 16ο αιώνα, πριν από την απορρόφηση από το κράτος των ελευθεριών του λαού, στην Ισπανία, όπως και σε όλα τα έθνη της Ευρώπης, υπήρχαν δύο διαφορετικές μορφές κοινωνικής συλλογικότητας. Η ελεύθερη πόλη, διαιρεμένη σε συντεχνιακές Οργανώσεις, διατεταγμένες σε γειτονιές και δρόμους, από τις οποίες ακόμη διατηρούνται ονομασίες δρόμων σε διάφορες περιοχές, και ο ελεύθερος Δήμος, στα αγροτικά χωριά. Η ελεύθερη πόλη είχε την πολιτοφυλακή της, και σε αυτή απολάμβαναν την αυτονομία τους οι συντεχνιακές Οργανώσεις των χειροτεχνών, που μπερδεύονταν, επιπλέον, με Ομάδες γειτονιάς. Ο σημερινός πληθυσμός των οικισμών είναι αρκετά πιο σύνθετος και πολυπληθής, αλλά μπορεί να οργανωθεί σε συντεχνιακές Ομάδες, όπως τα σημερινά Συνδικάτα, και σε Ομάδες γειτονιάς. Στις πρώτες στιγμές της εγκαθίδρυσης του ελευθεριακού Κομμουνισμού, και για όσο διάστημα διαρκεί η μεταναστευτική κίνηση από τις μεγάλες πόλεις, τις ιδρυμένες πάνω στον καπιταλιστικό και κρατικό παρασιτισμό, είναι απαραίτητο να αξιοποιήσουμε την οργάνωση σε συνδικάτο ή γειτονιά που ταιριάζουν με την παράδοση και τους θεσμούς οι οποίοι ήταν κοσμικοί.

Ο ελευθεριακός κομμουνισμός, όπως έχει αναπτυχθεί από τους αναρχικούς θεωρητικούς, και όπως έχει γίνει κατανοητός από τους πολιτοφύλακες της C.N.T., μπορεί να συγκεκριμενοποιηθεί σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα όπως το παρακάτω:

1. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ. Αυτή η επιδίωξη είναι κοινή σε όλες τις σοσιαλιστικές σχολές, και είναι η αδιαμφισβήτητη εγγύηση για να αξίζει ένα καθεστώς την ονομασία του κομμουνιστικού. Βασίζεται σε ένα δικαίωμα φυσικό, στοιχειώδες και πρωταρχικό, σύμφωνα με το οποίο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ζήσει. Βασίζεται σε ένα συλλογισμό τόσο λείο και επίπεδο όπως ο ακόλουθος: όντας ο άνθρωπος προϊόν της Φύσης, δεν μπορεί να επικαλεστεί ένα δικαίωμα αποκλειστικής κατοχής πάνω της. Έχουμε μόνο ένα τίτλο νόμιμης ιδιοκτησίας: αυτόν που μας παρέχουν οι ανάγκες μας. Γι’ αυτό, έχουμε δικαίωμα κατοχής μόνο σ’ αυτό που χρειαζόμαστε, και για όσο το χρειαζόμαστε. Ό,τι παίρνουμε χωρίς να το χρειαζόμαστε, αφαιρώντας το από άλλους, εκπροσωπεί μία παρακράτηση και μία αρπαγή.

Αν δεν έχουμε δικαίωμα να μονοπωλούμε τη Φύση, τότε δεν έχουμε δικαίωμα να μονοπωλούμε και αυτό που έχει παραχθεί από τον άνθρωπο. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει παράξει κάτι μόνος του, με τη δική του αποκλειστικά προσπάθεια. Όλα είναι αποτέλεσμα συνεργασίας, πολλαπλών συνεισφορών. Το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία είναι ένα μισητό και άδικο προνόμιο, το οποίο είναι η βάση της οικονομικής ανισότητας.

Όλες οι σοσιαλιστικές τάσεις έχουν αυτή την επιδίωξη στο πρόγραμμά τους, αν και ποικίλουν στην διαδικασία και τον τρόπο για να την πετύχουν. Αλλά οι σοσιαλιστές κατά τις κυβερνητικές τους εμπειρίες, δεν αποφάσισαν να την εκπληρώσουν. Και οι κομμουνιστές συνεχίζουν να ανέχονται στην Ρωσία την ατομική ιδιοκτησία. Η μία ή η άλλη τάση του μαρξισμού πιστεύουν ότι θα κάνουν κοινή την ιδιοκτησία, διαρθρώνοντάς την σε μεγάλα τμήματα και δίνοντας τον έλεγχό της στο Κράτος. Οι αναρχικοί αντίθετα, δεν αντιλαμβανόμαστε άλλο τρόπο για να κάνουμε την ιδιοκτησία κοινή,...

Περισσότερα …