Αναρχική Θεωρία

: Your name; Αναρχική Θεωρία; 23 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Αναρχισμός δεν είναι πια νεαρός κι ίσως είναι η ώρα να αναρωτηθούμε γιατί, με όλη αυτή την ενέργεια που ξοδεύουμε για την προπαγάνδισή του, δε διασπείρεται γρηγορότερα. Ακόμα κι εκεί όπου η τοπική δραστηριότητα είναι μεγαλύτερη, τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα, ενώ τεράστιες ζώνες επιρροής είναι ακόμα αδύνατο να αγγιχτούν έστω και λίγο. Στο πλαίσιο αυτού του ζητήματος, δε θα ασχοληθώ με το πρόβλημα του συνδικαλισμού, ο οποίος, απορροφώντας τόση ενέργεια Αναρχικών και συμπαθούντων, δεν μπορεί να θεωρηθεί πως καθαυτός προωθεί την υπόθεση της ορθότητας του Αναρχισμού, ανεξάρτητα από τα πλεονεκτήματα που έχει. Θα προσπαθήσω επίσης να μην επαναλάβω τι προτείνω στα άρθρα μου, τα προηγούμενα χρόνια, ως πρόσφορα μέσα για την ανάπτυξη της δραστηριότητας των Αναρχικών. Δεδομένου ότι οι συμβουλές μου δεν εισακούστηκαν, δε μπορεί, σε καμία περίπτωση, να θεωρηθεί πως έχουν εμποδίσει την πρόοδο των ιδεών μας.

Θα εξετάσω μόνο τις θεωρήσεις του Αναρχισμού˙ κι εδώ έχω προσκρούσει για πολύ καιρό στην αντίθεση μεταξύ της μεγαλοσύνης των στόχων του Αναρχισμού – τη μεγαλύτερη δυνατή υλοποίηση της ελευθερίας και ευζωίας για όλους – και την στενότητα, να το πω έτσι, του οικονομικού προγράμματος του Αναρχισμού, είτε πρόκειται για Ατομικιστικό, είτε για Κομμουνιστικό. Τείνω να θεωρώ πως η αίσθηση ανεπάρκειας σ’ αυτή την οικονομική βάση – αποκλειστικά Κομμουνιστική ή αποκλειστικά Ατομικιστική, ανάλογα με τη σχολή – εμποδίζει τους ανθρώπους από την απόκτηση πρακτικής εμπιστοσύνης στον Αναρχισμό, οι γενικοί στόχοι του οποίου εμφανίζονται, σε πολλούς, ως ένα υπέροχο ιδανικό.

Εγώ αισθάνομαι πως ούτε ο Κομμουνισμός, ούτε ο Ατομικισμός, αν γινόταν η μοναδική μορφή οικονομίας, θα πραγμάτωναν την ελευθερία, που αξιώνει πάντα μια επιλογή τρόπων, έναν πλουραλισμό δυνατοτήτων. Ξέρω πως οι Κομμουνιστές, όταν ερωτηθούν ευθέως, θα πουν πως δεν έχουν καμία αντίρρηση με τους Ατομικιστές που θα εύχονταν να ζουν με τον δικό τους τρόπο, χωρίς τη δημιουργία μονοπωλίων ή εξουσίας και vice versa (αντιθέτως). Αλλά αυτό σπάνια λέγεται με ανοιχτό και φιλικό τρόπο˙ και οι δύο πλευρές είναι βαθιά πεπεισμένες πως η ελευθερία είναι εφικτή μόνο αν το δικό τους, συγκεκριμένο σύστημα εκτελεστεί. Ομολογώ πως, υπάρχουν Κομμουνιστές και Ατομικιστές, για τους οποίους τα αντίστοιχα δόγματά τους, και μόνο αυτά, δίνουν πλήρη ευχαρίστηση και δεν αφήνουν κανένα πρόβλημα άλυτο (κατά τη γνώμη τους)˙ αυτό δεν θα παρενέβαινε, σε καμία περίπτωση, στη δια βίου σταθερότητά τους σε ένα οικονομικό ιδανικό.

Αλλά δεν πρέπει να φαντάζονται ότι όλοι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι σύμφωνα με το δικό τους πρότυπο και είναι πιθανό να ενστερνιστούν τις απόψεις τους ή να παραμείνουν «αναξιοποίητοι» αντίπαλοι, στους οποίους δεν αξίζει (να χαραμιστεί) καμιά συμπάθεια. Ας τους αφήσουμε να κοιτάξουν την πραγματική ζωή, η οποία είναι υποφερτή, μόνο αν υπάρχει ποικιλία και διαφοροποιήσεις, παρά την όλη επίσημη ομοιομορφία. Βλέπουμε όλοι τις επιβιώσεις του πρώιμου Κομμουνισμού, τις πολλαπλές λειτουργίες της σημερινής αλληλεγγύης, από τις οποίες ενδέχεται να δημιουργηθούν νέες μορφές Κομμουνισμού˙ όλα αυτά μέσα στα δόντια του αιμοσταγούς καπιταλιστικού Ατομικισμού που κυριαρχεί. Αλλά αυτός ο άθλιος αστικός Ατομικισμός, εάν δημιούργησε μια επιθυμία για αλληλεγγύη, που οδηγεί στον Κομμουνισμό, δημιούργησε σίγουρα και μια επιθυμία για γνήσιο, ελεύθερο, ανιδιοτελή Ατομικισμό, όπου η ελευθερία...

Περισσότερα …

: Your name; Αναρχική Θεωρία; 10 Μαρτίου 2015

Απάντηση στον Γ. Βαρουφάκη

Ο Γάλλος αναρχικός Sébastien Faure απαντά στον Γιάνη Βαρουφάκη με αφορμή τη δήλωσή του στο ραδιόφωνο της Αυστραλίας ABC ότι είναι «ελευθεριακός κομμουνιστής»

Η καρδιά σας είναι γεμάτη με οίκτο και θλίψη από το θέαμα της αθλιότητας που σκεπάζει την ανθρωπότητα, από τις συγχύσεις και τα σκαμπανεβάσματα που τη βασανίζουν.

Και μένα επίσης. Τί κάνετε, τότε, γι’ αυτό;

Όπως όλοι εκείνοι που πιστεύουν στην αναγκαιότητα και το μοιραίο των θεσμών που μας κυβερνούν, δεν αναρωτιέστε εάν το σύνολο των κακών υπό το βάρος των οποίων...

Περισσότερα …

: Your name; Αναρχική Θεωρία; 21 Φεβρουαρίου 2015

Ένα διαχρονικό κείμενο του Ερρίκο Μαλατέστα από το 1921

Εξέφρασα στο δικαστήριο του Μιλάνου κάποιες ιδέες σχετικά με την ταξική πάλη και το προλεταριάτο που ήγειρον κριτική και κατάπληξη. Καλύτερα να επανέλθω σε αυτές τις ιδέες.

Διαμαρτυρήθηκα αγανακτισμένα ενάντια στην κατηγορία της υποκίνησης μίσους· εξήγησα ότι στην προπαγάνδα μου πάντοτε προσπαθούσα να δείξω ότι τα κοινωνικά κακά δεν εξαρτώνται από την κακία του ενός αφέντη ή του άλλου, του ενός κυβερνήτη ή του άλλου, αλλά μάλλον από τους αφέντες και τις κυβερνήσεις ως θεσμούς· ως εκ τούτου, το γιατρικό δεν βρίσκεται στην αλλαγή των επιμέρους κυβερνώντων, αντ’ αυτού είναι απαραίτητο...

Περισσότερα …