Your name

Αναρχική Θεωρία

03 Φεβρουαρίου 2016

• εργατική τάξη
• αναρχική-θεωρία

Του Anarcho

Αυτή είναι μια έκθεση των σημειώσεων της ομιλίας που πραγματοποιήθηκε το 2014 στο Λονδίνο στην Έκθεση Αναρχικού Βιβλίου. Ένα πρόσφατα μεταφρασμένο άρθρο από τον Κροπότκιν το Μάιο του 1890 («Η δράση των μαζών και το άτομο») επισυνάπτεται.

Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τον Κροπότκιν. Αυτό φαίνεται από το πρόσφατο βιβλίο με τίτλο «The Prince of Co–operation» και σε πολλές άλλες δουλειές. Για παράδειγμα, στο βιβλίο της Carolyn Ashbaugh “Lucy Parsons: American Revolutionary” τον ανακηρύσσει ως τον «ευγενέστερο αναρχικό θεωρητικό της μη-βίας». 

Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. 

Δεν ήταν ένας Τολστόι, οραματιστής ενός νέου Μεσαίωνα, αλλά μάλλον ένας Ρώσος πρίγκιπας που απέρριψε τα προνόμιά του για να γίνει ένας ταξικός μαχητής για το λαό, για τις εργατικές μάζες: ένας αφοσιωμένος και ρεαλιστής επαναστάτης κομμουνιστής-αναρχικός.

Ποιος θέτει το προφανές ερώτημα: Πώς φτάσαμε σε αυτήν την επιπόλαιη εικόνα του Κροπότκιν;

Ίσως ήταν ο Κροπότκιν που έφταιγε. Παρ’ όλα αυτά, είχε μια πρόσχαρη προσωπικότητα, καθώς και ένα πολύ θαμνώδες γένι, επιθυμούσε τη δωρεάν διανομή των προϊόντων και πάντα προτιμούσε την κόκκινη από την μαύρη σημαία. Ναι, αυτό είναι σωστό – δημιούργησε την εντύπωση του Άγιου Αναρχικού.

Υπερασπιστές και κληρονομιές

Όμως, για να είναι σοβαρή οποιαδήποτε κληρονομιά κάποιου στοχαστή πρέπει να καθορίζεται από το ποια κείμενα είναι εύκολα διαθέσιμα και σε ποιοι υπερασπίζονται μετά το θάνατό σου. Η «επικρατούσα γνώμη» για την προσωπικότητα είναι το επακόλουθο.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Κροπότκιν. Από τους πάνω από 20 τόμους των έργων του, που δημοσιεύθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής του, μέχρι πρόσφατα, πολύ λίγα ήταν διαθέσιμα στα αγγλικά: τρία πλήρη βιβλία, τρεις μεταφράσεις βιβλίων και μερικά άρθρα από την περίοδο της επανάστασης του 1848. Θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι είναι περισσότερο γνωστός από τα έργα του Μαρξ και του Ένγκελς παρά από τα δικά του – αλλά, δυστυχώς, κάποιοι ξεχνούν ότι αυτοί οι δύο δεν ήταν ανιδιοτελείς, ακριβείς σχολιαστές!

Στον αγγλόφωνο κόσμο, υπερασπίστηκε μετά το θάνατό του από τον Μπέντζαμιν Τάκερ (Benjamin Tucker), τον Αμερικάνο Ατομικιστή Αναρχικό. Υπάρχει κάποια επικάλυψη, αλλά τελικά έχουν σαφώς διαφορετικές ιδέες˙ προφανώς ο Τάκερ δεν έκανε καμία κριτική στη μισθωτή εργασία, ούτε κατανοούσε ότι η εκμετάλλευση σημειώθηκε στην παραγωγή και έτσι, σε αντίθεση με τον Προυντόν, δεν είχε το όραμα της αυτοδιεύθυνσης των εργαζομένων ως απαραίτητο στοιχείο του αναρχισμού .

Αυτά τα δύο γεγονότα σημαίνουν ότι η επικρατούσα άποψη για τον Προυντόν είναι ως επί το πλείστον λάθος, αλλά ελπίζω ότι η ανθολογία μου «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή!» το αμφισβητεί σε κάποιο βαθμό.

Η επικρατούσα άποψη για τον Κροπότκιν

Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον Κροπότκιν. Τα πιο εύκολα διαθέσιμα έργα του έχουν μια πολύ γενική και θεωρητική εισαγωγή στον αναρχισμό, όχι εκείνα που αφορούν τα συγκεκριμένα πολιτικά και...

Περισσότερα …