Camillo Berneri
Βασικά - Τι μπορούμε να κάνουμε;
1.Το να πιστεύει ότι, χάρη στην πολιτική της μη-επέμβασης, κάποιος μπορεί να εξαφανίσει την πιθανότητα μιας διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης σημαίνει να αργοπορείς ενώ το πρόβλημα χειροτερεύει. Θα επέτρεπε στην Ιταλία, την Γερμανία και την Πορτογαλία να προετοιμαστούν καλύτερα για τον πόλεμο και στις Ισπανικές Φασιστικές δυνάμεις να εφοδιαστούν με όπλα και πυρομαχικά. Αν νικούσε ο Φασισμός η Γαλλία θα απειλούνταν στα νότια και η ισορροπία δυνάμεων στην Μεσόγειο θα ανατρεπόταν μόνιμα υπέρ της Ιταλίας και της Γερμανίας οι οποίες θα έβγαιναν από αυτή την ιστορία δυνατότερες και πιο επιθετικές. Η Ιταλία είναι μπλεγμένη με την Αιθιοπία και η Γερμανία είναι σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση. Θέλουν έναν πόλεμο «άμεσα»; Όχι. Θα μπορούσαν να μπουν σε πόλεμο αλλά δεν θέλουν αποφασιστικά έναν πόλεμο εδώ και τώρα. Αν τον ήθελαν, θα τον είχαν ήδη ξεκινήσει εδώ στην Ισπανία. Γι’ αυτό πρέπει να υιοθετήσουμε μια δυναμική εξωτερική πολιτική, που να έχει για βάση της την Πορτογαλία η οποία έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της Μεγάλης Βρετανίας. Η Γενεύη είναι ανίσχυρη. Γι’ αυτό το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να τα χαλάσουμε με την Πορτογαλία με τα έξής μέσα: άμεση απέλαση όλων των Πορτογάλων διπλωματικών αντιπροσώπων, άμεσο και ολοκληρωτικό σφράγισμα των συνόρων με την Πορτογαλία, κατάσχεση όλων των αγαθών που ανήκουν σε Πορτογάλους καπιταλιστές που μένουν στην Ισπανία. Όσο για την Γερμανία και την Ιταλία: άμεση απέλαση όλων των διπλωματικών τους αντιπροσώπων, αφαίρεση του δικαιώματος των Γερμανικών αερογραμμών να πετάν πάνω από την Ισπανία, απαγόρευση εισόδου στα Ισπανικά λιμάνια όλων των πλοίων υπό Γερμανικά ή Ιταλικά χρώματα, αφαίρεση κάθε ασυλίας για τους αστούς Γερμανούς και Ιταλούς που διαμένουν στην Ισπανία. Μια τέτοια εξωτερική πολιτική θα είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα της να εξαναγκάσει την Βρετανία και την Γαλλία να πάρει μια οριστική θέση. Αν ήταν να δοθεί αφορμή για μια ένοπλη επέμβαση της Ιταλίας και της Γερμανίας, αυτή η επέμβαση θα έπρεπε να προκληθεί τώρα και όχι την στιγμή που θα επιλεχθεί από αυτές τις δυνάμεις.
2. Η λειτουργική βάση των Φασιστών είναι το Μαρόκο. Πρέπει να εντατικοποιήσουμε την προπαγάνδα υπέρ της Μαροκινής αυτονομίας σε όλη την παν-Ισλαμική περιοχή επιρροής. Πρέπει να υποδείξουμε στην Μαδρίτη ξεκάθαρες δηλώσεις που να ανακοινώνουν την εγκατάλειψη του Μαρόκο και την προστασία της Μαροκινής αυτονομίας. Η Γαλλία αγωνιωδώς θα οραματιζόταν την πιθανότητα εξεγερτικών αντίκτυπων στην Βόρεια Αφρική και τη Συρία. Η Μ. Βρετανία θα έβλεπε τα κινήματα για αυτοδιοίκηση στην Αίγυπτο και ανάμεσα στους Άραβες της Παλαιστίνης να δυναμώνει. Πρέπει να εκμεταλλευθούμε τέτοιες αγωνίες μέσω μιας πολιτικής που να απειλεί να προκαλέσει εξέγερση σε όλο τον Αραβικό κόσμο. Για μια τέτοια πολιτική χρειαζόμαστε λεφτά και χρειάζεται επειγόντως να στείλουμε αγκιτάτορες και οργανωτές σαν απεσταλμένους σε όλα τα Αραβικά μεταναστευτικά κέντρα , σε όλες τις συνοριακές ζώνες του Γαλλικού Μαρόκο. Στα μέτωπα της Αραγωνίας, του Κέντρου, στις Αστουρίες και στην Ανδαλουσία λίγοι Μαροκινοί θα ήταν αρκετοί για να εκπληρώσουν το ρόλο των προπαγανδιστών (μέσω ραδιοφώνου, φυλλαδίων, κ.τ.λ)
3. Δεδομένης της έλλειψής μας σε όπλα και πυρομαχικά, πρέπει να επεκτείνουμε την παραγωγή χρησιμοποιώντας ξένους τεχνικούς, των οποίων η χρησιμοποίηση ήταν πολύ άσχημα οργανωμένη. Πρέπει επίσης να δημιουργήσουμε ταχέως όσες πολεμικές βιομηχανίες είναι δυνατόν και να βάλουμε τέλος στην σπατάλη των πυρομαχικών δίνοντας μεγαλεπήβολες οδηγίες και αποφασιστικές διαταγές.
4. Πρέπει να επιτύχουμε «ενότητα» τόσο στο γενικό και ειδικό πλάνο των στρατιωτικών επιχειρήσεων οι οποίες πρέπει να εκτελούνται σε όλα τα μέτωπα, όσο και στην σύνδεση των διαταγών ανάμεσα στις περιοχές μέσω ενός Γενικού Συμβουλίου που να ελέγχεται από μια «Εθνική Επιτροπή Άμυνας».
5. Πρέπει να εξολοθρεύσουμε εντελώς και χωρίς έλεος τα Φασιστικά απομεινάρια τα οποία μας υποχρεώνουν να διατηρούμε μια πρώτη γραμμή μέσα στις τάξεις μας και να καταφεύγουμε σε συστηματικές έρευνες , μαζικές συλλήψεις ανθρώπων οι οποίοι δεν είναι σε ενώσεις και είναι στη σωστή ηλικία και σωματική κατάσταση για στρατιωτική υπηρεσία, αυστηρό έλεγχο των νέων εισόδων στα συνδικάτα, κ.τ.λ.
6. Πρέπει να αναγκάσουμε την Μαδρίτη επαναδιορίσει όλα τα Ισπανικά διπλωματικά σώματα τα οποία θα πρέπει να ανασχηματιστούν με μέλη επιλεγμένα από την «Εθνική Επιτροπή Άμυνας».
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην “Guerra di Classe” No.3, στις 24 Οκτώβρη 1936.
