Your name

Αναρχική Παρέμβαση

19 Απριλίου 2013

Από τις απαρχές της εμφάνισης της επανάστασης, οι Σύριοι διανοούμενοι και πολιτικοί αναλυτές έχουν χωριστεί σε δύο κύριες, αντίθετες μεταξύ τους, ομάδες/απόψεις, με διστακτικές θέσεις, οι οποίες στην πράξη και κάτω από το βάρος της παρούσας κατάστασης τείνουν να εκτοξεύονται μεταξύ τους, από τη μία ή την άλλη από τις αντιμαχόμενες αυτές ομάδες. Η πρώτη άποψη θεωρεί το καθεστώς ως μια ακτίνα φωτός, πιστεύοντας ότι μόλις ο λαός απαλλαχθεί από το ολοκληρωτικό καθεστώς, θα βυθιστεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο μέσω της εθνοτικής και της φατριαστικής διχόνοιας και μόνο τα αντίποινα του καθεστώτος μπορούν να αποτρέψουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Η δεύτερη άποψη θεωρεί ότι ο λαός της Συρίας είναι σε θέση να ζήσει σε καθεστώς ελευθερίας, κάτι που το αξίζει, και η μόνη δικαιολογία για αντίποινα από πλευράς του καθεστώτος είναι η επιμονή του να συνεχίσει να λεηλατεί τη χώρα και να κατέχει την εξουσία. Σίγουρα αυτό είναι το τελευταίο όραμα, με το οποίο ενθαρρύνονται οι νέοι επαναστάτες για να κατέβουν στους δρόμους. Αυτοί οι νέοι επαναστάτες είναι πεπεισμένοι για το δικαίωμά τους στην ελευθερία, την ικανότητά τους να το ασκήσουν καθώς και για το ότι η ελευθερία είναι ο μόνος τρόπος για μια καλύτερη ζωή.

Αυτό από μόνο του εξηγεί την προθυμία των νέων επαναστατών να κάνουν θυσίες και να αντιμετωπίσουν τα όποια αντίποινα από πλευράς του καθεστώτος, αντίποινα αφάνταστης βαρβαρότητας. Πράγματι, κάθε μέρα ο μηχανισμός ασφαλείας -ουσιαστικά μισθοφόροι του καθεστώτος- συμπεριφέρεται ως κακοποιός (Alcbihp) [1] αρχίζοντας από την ταπείνωση των απλών Σύριων και τελειώνει με τη θανάτωσή τους, όταν είναι απαραίτητο. Επιπλέον, το σύστημα χρησιμοποιεί τεθωρακισμένα για να καταστείλει τους πολίτες της Daraa, προσπαθώντας να καταπνίξει τη θέλησή τους με το να τους καταδικάζει στην πείνα. Σε άλλα επίκεντρα της επανάστασης, όπως τη Ντούμα, τη Χομς και τη Δαμασκό, η καταστολή παίρνει άλλες, πιο μετριοπαθεις πτυχές, αλλά το καθεστώς προβαίνει και εκεί στη χρήση βίας. Αλλού, οι μισθοφόροι του καθεστώτος προσπαθούν να καλύψουν τις σφαγές που διενεργούνται από το καθεστώς εναντίον των ανταρτών και να παραμορφώσουν την επανάσταση των νέων Σύριων με στόχο την διάδοση της ιδέας ότι το σύνθημα της ελευθερίας δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Είναι βέβαιο ότι η συριακή επανάσταση ήταν αυθόρμητη και νεανική και συνεχίζει να είναι τέτοια. Είναι αλήθεια ότι συμμετέχουν σε αυτή διάφορες φατρίες και τάσεις που αντιπροσωπεύουν την πολυμορφία των Σύριων που έχουν βγει στους δρόμους, αλλά είναι κυρίως οι νέοι οι υποκινητές του όλου σχεδίου και οι οποίοι δεν επηρεάζονται από κάποια ιδεολογία, δεν διακατέχονται από καμιά δογματική αντίληψη για την ελευθερία, αλλά μια ρεαλιστική άποψη που συνοψίζεται στο ότι ο ολοκληρωτισμός του καθεστώτος είναι το μόνο εμπόδιο για την ελευθερία.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της συριακής επανάστασης είναι η νεανική και αυθόρμητη πτυχή της καθώς και το γεγονός ότι δημιουργήθηκε στους δρόμους και συνδέεται άμεσα με το λαό. Είναι μια επανάσταση χωρίς κεντρικό έλεγχο, υπό την ηγεσία μεμονωμένων ανταρτών. Κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι υποκινείται ή καθοδηγείται και ο λόγος είναι απλός: οι νέοι αντάρτες...

Περισσότερα …