Η πολιτική κατάσταση στην περιοχή μας
Στη Λατινική Αμερική, ο νεοφιλελευθερισμός έχει αναπτυχθεί, προξενώντας χάος στην κοινωνία, κατακερματίζοντας την κοινωνική συνοχή για να μετατραπούν οι άνθρωποι σε εκφοβισμένα, απομονωμένα, πολιτιστικά αλλοτριωμένα και εύκολα εκμεταλλευόμενα πλάσματα.
Οι ουρές των ανέργων στην Αργεντινή είναι, όπως και η ίδια η φτώχεια, το άμεσο αποτέλεσμα της εφαρμογής τριάντα ετών νεοφιλελεύθερων «συνταγών» που επιβλήθηκαν από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και την ιμπεριαλιστική κυριαρχική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Η εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής απαιτεί έναν τεράστιο, εγκληματικό μηχανισμό κοινωνικής επιβολής, που στην Αργεντινή επιτυγχάνεται μέσω της υπερβολικής καταστολής (στρατιωτική δικτατορία 1976-83), του υπερ-πληθωρισμού (κυβέρνηση Ραούλ Αλφονσίν το 1989) και της μαζικότατης ανεργίας (κυβερνήσεις των Κάρλος Μένεμ και Φερνάντο ντε λα Ρούα 1995-2001).
Η πολιτική αυτή που εφαρμόζεται στην Αργεντινή έχει εφαρμοσθεί, επίσης, σε διάφορες άλλες χώρες του νότιου κώνου (δηλαδή της Νότιας Αμερικής), μέσω των στρατιωτικών δικτατοριών στη Βραζιλία, την Ουρουγουάη, τη Χιλή, την Παραγουάη, τη Βολιβία και το Περού, στη δεκαετία του ’70, καθώς και μέσω των κυβερνήσεων της λεγόμενης «μετάβασης στη δημοκρατία» του '80, οι οποίες προετοίμασαν το έδαφος για την επέλαση των κυβερνήσεων του αποκαλούμενου «άγριου καπιταλισμού» στη δεκαετία του '90.
Γι’ αυτό και πρέπει να μιλήσουμε για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής σε λατινοαμερικανική κλίμακα υπό την επίβλεψη του Πενταγώνου.
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας που διανύουμε η διαδικασία αυτή εξάντλησε τις δυνατότητές της και άρχισε η εμφάνιση και ανάπτυξη κοινωνικών παραγόντων που την αντιμετώπισαν. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η λαϊκή εξέγερση στην Αργεντινή στις 19 και 20 Δεκεμβρίου 2001.
Με το πρόγραμμα της παρούσας κυβέρνησης Νέστορ Κίρχνερ επιχειρείται να αποφευχθεί μια επανάληψη των γεγονότων του 2002 τα οποία επέτρεψαν αυτούς που συμμετέχουν στις λαϊκές συνελεύσεις, τους οργανωμένους ανέργους, τους αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τους αγρότες, τους επανακτήσαντες την εμπιστοσύνη τους εργοστασιακούς εργάτες και τους ριζοσπάστες συνδικαλιστές να αγωνιστούν από κοινού.
Αλλά η κρίση που άρχισε το 2001 δεν έχει παρέλθει. Στο διάστημα ενός χρόνου δεν είναι ο αριθμός των θέσεων εργασίας που έχει αυξηθεί στην Αργεντινή αλλά το ποσοστό φτώχειας. Το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να προσαρμοστεί στις περιστάσεις, να επιβεβαιώσει τη συνέχιση της ταξικής κυριαρχίας, των μηχανισμών και τους θεσμών αντιπροσώπευσης/κυριαρχίας που βρίσκονται υπό ανελέητη κριτική.
Αλλά οι λαϊκές οργανώσεις αποδεικνύουν τη μαζική ενότητα και την ανυποταξία τους καλώντας τον κόσμο να αγωνιστεί στους δρόμους.
Εμείς οι μαχητές της OSL, εργαζόμαστε με συντονισμένο τρόπο μέσα στις λαϊκές εκείνες οργανώσεις που προωθούν τις ελευθεριακές πρακτικές καθώς και ένα ελευθεριακό όραμα κοινωνικής αλλαγής.
Οι ιδέες και η παρούσα κατάσταση της OSL
Η OSL είναι προϊόν και όργανο της πολιτικής, κοινωνικής και λαϊκής ταξικής πάλης και της επαναστατικής μαχητικότητας. Αποτελεί μια σύνδεση μεταξύ όλων εκείνων των ανδρών και γυναικών που πιστεύουν ότι το ελευθεριακό σοσιαλιστικό ρεύμα αποτελεί έκφραση συλλογικής θέλησης μέσα στο λαϊκό εργατικό κίνημα.
Η δουλειά των αναρχικών μέσα στους λαϊκούς αγώνες είναι σαφής και σημαντική μέσω της διαδικασίας δημιουργίας κοινωνικών λαϊκών οργανώσεων στην Αργεντινή.
Η οικοδόμηση της ταυτότητας των ελευθεριακών πρακτικών πρέπει, προφανώς, να βασιστεί σε προηγούμενες εμπειρίες. Η OSL έχει εργαστεί για την επανοικοδόμηση της ιστορίας του αναρχισμού μέσα στους κοινωνικούς αγώνες στην Αργεντινή, όχι μόνο στη δεκαετία του '30 και σχετικά με την FORA (αναρχο-συνδικαλιστική συνομοσπονδία), αλλά ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του '70, με την εμπειρία της οργάνωσης «Resistencia Libertaria» («Ελευθεριακή Αντίσταση»). Η OSL εργάζεται για την ανάπτυξη μιας οργάνωσης σε παν-αργεντινή κλίμακα
Η OSL συμμετέχει στα Movimientos de Trabajadores Desocupados (Κινήματα Ανέργων Εργαζομένων - MTDs), τα οποία αποτελούν σημαντικούς και αναδυόμενους παράγοντες των αγώνων της εργατικής τάξης και των εκμεταλλευόμενων τάξεων της Αργεντινής από τις ημέρες ακόμα της τελευταίας στρατιωτικής δικτατορίας. Όπως κάθε δημιουργία των εργαζομένων, μια οποιαδήποτε αναγνώριση των κινημάτων αυτών έπρεπε να κερδηθεί μέσω του ακατάπαυστου αγώνα κατά του νεοφιλελευθερισμού και του κράτους, του ανεξάρτητου από την Εκκλησία, τα αστικά πολιτικά κόμματα και τα γραφειοκρατικά συνδικάτα που είναι ενσωματωμένα στο κράτος.
Έτσι, οι άνεργοι εργαζόμενοι της Αργεντινής, άντρες και γυναίκες, δημιούργησαν το κίνημα των Piqueteros. Το κίνημα των Piqueteros γεννήθηκε από τους αγώνες ενάντια στη θεσμοθετημένη ανεργία που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της προεδρίας Κάρλος Μένεμ. Το κίνημα των Piqueteros ήταν ο πιο αποφασιστικός παράγοντας που συμμετείχε στους λαϊκούς αγώνες των τελευταίων χρόνων. Το κύριο εργαλείο που χρησιμοποιείται από τους ανέργους της Αργεντινής στους αγώνες τους είναι το οδόφραγμα, η διακοπή της ελεύθερης κυκλοφορίας του πλούτου.
Ιστορικό υπόβαθρο και παρούσα κατάσταση
Η δημοφιλής εξέγερση της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου 2001 στην Αργεντινή ήρθε εν μέσω μιας κρίσης της νομιμότητας των λατινοαμερικανικών πολιτικών θεσμών. Συγκεκριμένα, από το δημοκρατικό καθεστώς που γεννήθηκε από τη δικτατορία των χρόνων 1976-1983, προήλθε μια δημοκρατία που νομιμοποίησε τη βίαιη συγκέντρωση του πλούτου που παρήχθη από τη δικτατορία προς όφελος της αστικής τάξης. Κατά τη διάρκεια αυτής της επίθεσης ενάντια στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των ανθρώπων, το κίνημα των Piqueteros άρχισε να σημειώνει τις πρώτες νίκες του και να ανοίγει το δρόμο για στους μελλοντικούς αγώνες.
Το κίνημα των Piqueteros, επομένως, αποτελεί συνέχεια της ιστορικής παράδοσης της εργατικής τάξης της Αργεντινής - συνδέεται με τις απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις αρχές του 20ού αιώνα, τη Semana Roja (Κόκκινη Βδομάδα) το 1909, τη Semana Trαgica (Τραγική Βδομάδα) του 1919, την εξέγερση της Παταγωνίας καθώς και τις τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις προς τα τέλη της δεκαετίας του '60 και τις αρχές της δεκαετίας του '70.
Μέσα στο κίνημα, βέβαια, το ίδιο διεξάγεται μια άγρια πολιτική πάλη μεταξύ τάσεων, προγραμμάτων και πολιτικών κομμάτων.
Τι είναι το MTD Anibal Veron;
Επειδή το περιβάλλον θεωρείται ευνοϊκότερο για την κοινωνική οικοδόμηση και έρχεται σε συμφωνία με τα βασικά κριτήρια και τις συμφωνίες μας και δεδομένου ότι είχαμε συμμετάσχει σ’ αυτό σχεδόν από την αρχή της δημιουργίας του, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε σημαντικό μέρος της δουλειάς μας στο MTD Anibal Veron. Το MTD Anibal Veron διαφοροποιήθηκε βαθμιαία από άλλες οργανώσεις piqueteros καθώς οι προτάσεις του υπερβαίνουν τα απλά οδοφράγματα και φτάνουν κατευθείαν στην καρδιά των προβλημάτων που υφίστανται οι φτωχές γειτονιές, βοηθώντας στην ανάπτυξη της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των ανέργων που ζουν σ’ αυτές.
Από γεωγραφική άποψη, το MTD Anibal Veron λειτουργεί στη μητροπολιτική περιοχή του Μπουένος Άϊρες και στην ίδια την πόλη. Υποστηρίζει τις λαϊκές κουζίνες τροφίμων, τους κοινοτικούς κήπους λαχανικών, τα αρτοποιεία, τα κέντρα ρουχισμού, τις λαϊκές βιβλιοθήκες, τα εργαστήρια μετάλλου, τις δραστηριότητες ανέγερσης ή επισκευής σπιτιών, τους συνεταιρισμούς για την παραγωγή τροφίμων, τα προϊόντα καθαρισμού, τους υποδηματοποιούς και μια σειρά κοινοτικών μικρο-επιχειρήσεων.
Οι σύντροφοι που εργάζονται σε αυτά τα προγράμματα λαμβάνουν την κοινωνική ασφάλιση που ανέρχεται σε €50 μηνιαίως.
Εσωτερική οργάνωση και συντονισμός
Η ταξική ανεξαρτησία, η απόρριψη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας υπέρ της άμεσης δημοκρατίας, η χρήση της μαζικής άμεσης δράσης, οι συνελεύσεις γειτονιάς και οι γενικές συνελεύσεις ως όργανα μαζικής λήψης αποφάσεων - αυτά είναι τα κριτήρια στα οποία βασίζεται η δραστηριότητα κοινωνικής οικοδόμησης της OSL.
Ο στόχος των αναρχικών αγωνιστών που συμμετέχουν στα MTDs μας στην πόλη του Μπουένος Άϊρες και την ευρύτερη περιοχή, είναι να καταγγελθεί η πραγματική φύση της ανεργίας, να κοινοποιηθεί και διαδοθεί η οργανωτική και αγωνιστική εμπειρία των ανέργων και του εργατικού κινήματος ώστε να ενθαρρυνθεί η προσπάθεια για εργασία και να προωθηθούν οι αντι-κεφαλαιοκρατικές πλευρές του σοσιαλιστικού και ελευθεριακού επαναστατικού προγράμματος.
Το εργατικό κίνημα
Οι αρχές που καθοδηγούν τη δράση μας σ’ αυτόν τον τομέα είναι: η ταξική πάλη, η ταξική ενότητα, η άμεση δράση, η ανεξαρτησία από το κράτος, τους προϊστάμενους και τα πολιτικά κόμματα και η εργατική δημοκρατία.
Συνδικαλιστική δουλειά:
Δραστηριοποιούμαστε στο συνδικάτο ταχυδρόμων στην πόλη και τα περίχωρα του Μπουένος Άϊρες. Δραστηριοποιούμαστε στους δασκάλους στην περιοχή του Μπουένος Άϊρες, στα συνδικάτα στην πόλη Avellaneda, συμμετέχοντας στις συνδικαλιστικές εκλογές και το 2003 ήταν ο χρόνος νίκης μας σε εκείνη την περιοχή, σε συνεργασία με κάποιες αριστερές και ανεξάρτητες δυνάμεις. Συμμετείχαμε, επίσης, στις συγκρούσεις και τις απεργίες των επιστατών των σχολείων το 2003 και το 2004 στην περιοχή Esteban Echeverria (βλέπε το τεύχος της εφημερίδας μας «Enlα Calle» - «Στο Δρόμο» - του Μαΐου 2003). Συμμετείχαμε στις συγκρούσεις και τις απεργίες των δασκάλων στην επαρχία Entre Rios (βλ. το «Enlα Calle» του Ιουνίου 2004).
Γυναίκες: Ο αναρχο-φεμινισμός γεννιέται στην Αργεντινή
Οι εργαζόμενες γυναίκες αντιμετωπίζουν δύο τύπους εκμετάλλευσης. Κοινωνική εκμετάλλευση που είναι διαδεδομένη σε όλη την κοινωνία και το σεξισμό: εκμετάλλευση και διάκριση εξαιτίας του φύλου μας. Το γεγονός ότι εμείς οι γυναίκες οργανώνονται ως φεμινίστριες, αναρχικές και ταξικές αγωνίστριες σημαίνει ότι προωθείται η ανεξαρτησία, η ελευθερία και η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η οργάνωση αυτή υπονοεί ότι οι γυναίκες αποφασίζουν γι’ αυτές και παίρνουν την ευθύνη για τα προβλήματά τους, χωριστά όταν πρόκειται για προσωπικές τους υποθέσεις και μαζί με άλλες γυναίκες όταν πρόκειται για άλλα προβλήματα. Ο αγώνας κατά της κυριαρχίας πρέπει να δοθεί και χωριστά και συλλογικά, εάν θέλουμε να βάλουμε ένα τέλος στις σχέσεις ιδιοκτησίας και ελέγχου σε βάρος των γυναικών, για να μην αναφέρουμε και τους κατασταλτικούς νόμους.
Οι γυναίκες συντρόφισσές μας, επομένως, έχουν ένα διπλό στόχο: δημιουργώντας ένα συγκεκριμένο όργανο (μια κολεκτίβα για τη φεμινιστική εργασία) και εργαζόμενες για την παραπέρα ανάπτυξη της συνειδητοποίησης του φύλου τους σε όλους τους τομείς της δραστηριότητας της οργάνωσης.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα
Έχουμε δημιουργήσει ομάδες (ή επιτροπές) αγώνα ενάντια στην καταστολή στην επαρχία του Μπουένος ¨Αϊρες και στο Entre Rios. Έχουμε δημιουργήσει, επίσης, το «Νότιο Συντονιστικό» ενάντια στην καταστολή μαζί με την CORREPI. Συμμετέχουμε στον αγώνα ενάντια στην καταπολέμηση της καταστολής στις φτωχές γειτονιές και στην ενθάρρυνση δημιουργίας λαϊκών οργανώσεων.
Λόγω της επείγουσας ανάγκης να αντιμετωπιστεί ο πολεμοχαρής πολιτισμός (εκτελέσεις από την πλευρά της αστυνομίας κ.λπ.), εργαζόμαστε για να αναπτύξουμε την αντίσταση που μπορεί να δημιουργήσει την απαραίτητη δύναμη η οποία θα νικήσει την καταστολή και οποιαδήποτε πολιτική πειθάρχησης ή κοινωνικής κυριαρχίας.
Πολιτιστικά θέματα
Έρευνα:
Χάρη στην επαφή και τη δραστηριότητά μας με τους πρώην-μαχητές της αναρχικής οργάνωσης «Resistencia Libertaria» (Ελευθεριακή Αντίσταση», έχουμε αφιερωθεί στο καθήκον να επαναδημιουργήσουμε την ιστορία του αναρχισμού σ’ε αυτήν τη χώρα, μια ιστορία που παραμένει άγνωστη στους περισσότερους αγωνιστές και έχει ξεχαστεί από τους αναρχικούς τους ίδιους. Έκδοση βιβλίου:
Συμμετέχουμε στην εκδοτική ομάδα «Utopia Libertaria» («Ελευθεριακή Ουτοπία» η οποία έχει μεγάλο κύρος σε πανεθνική κλίμακα. Εργαζόμαστε πάνω σε μια νέα έκδοση της «Οργανωτικής Πλατφόρμας» της ομάδας «Delo Truda» («Εργατική Υπόθεση»), που θα συμπεριλάβει και το διάλογο που ακολούθησε τη δημοσίευσή της, μαζί με τα άρθρα σχετικά με το ιστορικό της πλαίσιο. Αυτές είναι αδημοσίευτες ακόμα εργασίες στην Αργεντινή.
Συλλογή ντοκουμέντων:
Έχουμε εκδόσει την «Εισβολή στην Αϊτή. Η βρώμικη πλευρά του ανθρωπισμού», ένα ντοκουμέντο που συμπίπτει με την απόφαση της κυβέρνησης της Αργεντινής να στείλει στρατεύματα στην Αϊτή. Το ντοκουμέντο αυτό καταγγέλλει την ερήμωση της μικρής αυτής χώρας της Κεντρικής Αμερικής από την ιμπεριαλιστική κεφαλαιοκρατία.
Βίντεο:
Διανομή της βιντεοκασέτας με τίτλο «Rotas Catenas» («Σπασμένες Αλυσίδες»), μια εργασία σπουδαστών του εθνικού πανεπιστημίου LaMatanza που περιλαμβάνει και συνεισφορές από τα μέλη της OSL.
Σειρά διασκέψεων:
Διασκέψεις για τον αναρχισμό στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων στην Αργεντινή. Έχουμε οργανώσει ήδη αρκετές (ίσως πάνω από 10) διασκέψεις και δημόσιες συζητήσεις σχετικά μ’ αυτό το θέμα, το οποίο επικεντρώνεται στη φύση της ταξικής πάλης που διαπερνά τον αναρχισμό καθώς και τον τρόπο που αυτός λειτουργεί μέσα στους κοινωνικούς αγώνες.
Σύντροφοι, ελπίζουμε ότι αυτή η σύντομη παράθεση των ιδεών και δραστηριοτήτων μας σας παρέχει «τροφή» για σκέψη και περισυλλογή όσον αφορά την τρέχουσα κατάσταση της οργάνωσής μας. Θα είμαστε ευτυχείς να δώσουμε συμπληρωματικές πληροφορίες σε όποιον μας το ζητήσει.
ORGANISATION SOCIALISTA LIBERTARIA
(ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ)
* Το κείμενο αυτό μεταφράστηκε από τα ισπανικά στα αγγλικά από τον Τομέα Διεθνών Σχέσεων της ιταλικής FederacionedeiComunistiAnarchici (Ομοσπονδία Κομμουνιστών Αναρχικών). Δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2004 στο A-Infos από όπου το μεταφράσαμε στα ελληνικά. Μετάφραση-επιμέλεια «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη.
