Capital Terminus Collective
Φιλελεύθεροι και συντηρητικοί συχνά διεξάγουν διαλόγους για το ποιοι πόλεμοι των ΗΠΑ ήταν «δίκαιοι». Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Εμφύλιος Πόλεμος στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται αρκετά συχνά ως παραδείγματα δίκαιων συγκρούσεων, ενώ πόλεμος στο Βιετνάμ καθώς και η εισβολή και κατοχή του Ιράκ αντιμετωπίζονται ως «λάθη».
Εμείς στην ομάδα CapitalTerminusCollective (CTC) παίρνουμε μια άλλη εκδοχή του μιλιταρισμού. Μετά από μια εξαντλητική μελέτη της ιστορίας των ΗΠΑ – ειδικά των αιματηρών και συχνών πολέων – έχουμε πεισθεί ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι ανίκανη να στείλει στρατεύματα που θα πολεμήσουν πραγματικά προς όφελος των κοινών ανθρώπων. Πάντα. Οποτεδήποτε. Ο λόγος είναι πραγματικά ξεκάθαρος: επειδή η εκάστοτε κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι και πάντα υπήρξε, πιόνι στα χέρια των πολυεθνικών και των συμφερόντων τους.
Πρόσφατα, όταν οι επιχειρηματίες αξίωσαν «Θέλουμε πετρέλαιο, ο πρόεδρος Μπους γύρισε προς τις τηλεοπτικές κάμερες και ανακοίνωσε: «Η Μέση Ανατολή χρειάζεται… εμ, μίσθωμα… δημοκρατία! Ναι, αυτό είναι, δημοκρατία. Πρέπει να εισβάλλουμε στα έθνη με πετρέλαιο ή κοντινά σε εγκαταστάσεις και κοιτάσματα για να φέρουμε “ελευθερία” και “δημοκρατία” στους πολίτες τους».
Οι περισσότεροι σκεπτόμενοι πολίτες καλής θέλησης γνωρίζουν τους δικολαβισμούς της πολιτικής Μπους. Γνωρίζουν ότι οι πρόσφατες εισβολές και κατοχές χωρών έγιναν για το πετρέλαιο. Αλλά αυτό που αρκετοί έχουν αποτύχει να συνειδητοποιήσουν - και η αποτυχία αυτή έχει συνεισφέρει αρκετά στη συνεχιζόμενη εξαπάτηση του λαού – είναι ότι όλα αυτά που η πολιτική αυτή έχει κάνει στο Ιράκ, που είναι δουλειές ως συνήθως (businessasusual) για τη κυβέρνηση των ΗΠΑ. Τα τεχνάσματα το να πάμε σε πόλεμο για οικονομικούς λόγους, ενώ δίνουν στον αμερικανικό λαό μια αίσθηση ευγένειας, δεν είναι κάτι το καινούργιο. Η τεχνική αυτή αποτελεί σεβαστή αμερικανική παράδοση. Ο Μπους ήταν απλώς αδέξιος – πραγματικά απίστευτα αδέξιος –να την εφαρμόσει.
Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που έκανε τα έχουν κάνει πρώην πρόεδροι για δεκαετίες και αιώνες. Θυμηθείτε τον πατέρα του σημερινού προέδρου και τις μανούβρες του στον Παναμά, με τον έμπορο ναρκωτικών, ο οποίος, αφού ήταν αρεστός στις ΗΠΑ για τον πλήρη έλεγχο της Διώρυγας του Παναμά, μετά έπρεπε να εκδιωχθεί από την προεδρία. Ή όπως ο πόλεμος στο Βιετνάμ, με κυβέρνηση των Δημοκρατικών, που όπως και η εισβολή στις Φιλιππίνες το 1900, δεν έγινε για να σταματήσουν την επέλαση των κομμουνιστών, αλλά για να κερδηθούν οι ασιατικές αγορές.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε. Κάθε πόλεμος όπου έχουν συμμετάσχει αμερικανικά στρατεύματα, μπορεί να μας δείξει ότι αυτό έγινε για τις επιχειρήσεις και το χρήμα. Η κυβέρνηση υπέρ, από και για το λαό είναι υποκρισία. Κάποια μέρα, όταν οι κοινοί άνθρωποι, σαν εσένα και μένα, δουν ότι έχουμε κοροϊδευτεί από πλούσιους και δυνατούς θα αναλάβουμε από μόνοι μας τις υποθέσεις μας, στα χέρια μας. Όταν γίνει αυτό, η κυβέρνηση κι οι αγορές δεν θα έχουν θέση. Αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή, οι τραγωδίες και οι αδικίες του πολέμου, η κυβέρνηση και το εμπόριο θα συνεχίσουν να μας βασανίζουν.
* Το κείμενο αυτό συμπεριελήφθη σε φυλλάδιο που διανεμήθηκε σε μια διαδήλωση μαθητών και σπουδαστών στο Κολόμπους της Γεωργίας των ΗΠΑ. Περιλαμβάνεται στο δελτίο της CapitalTerminusCollective «AnarchistAtlanta» Νο 4, Νοέμβρης 2006. Δημοσιεύτηκε, επίσης, στο www.anarkismo.net και στο www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνης, 24 Νοέμβρη 2006.
