Ι.
Η Χιλή έχει και πάλι πληγεί από σεισμό αποκαλυπτικού μεγέθους, όπως και το 1938, το 1960 και το 1985. Με την ακρίβεια ελβετικού ρολογιού, το κέντρο και το νότιο τμήμα της χώρας πλήττεται κάθε 25 χρόνια από σεισμική δραστηριότητα, φέρνοντάς την σε κατάσταση ισχυρού σοκ. Ο σεισμός που είδαμε στις 27 Φεβρουαρίου ήταν από τους πιο ισχυρούς που έχουν καταγραφεί στην ιστορία - 8,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, 9 της κλίμακας Mercalli.
Η αγωνία του να μην γνωρίζουμε τίποτα για τους αγαπημένους μας, του ότι δεν είμαστε σε θέση να επικοινωνήσουμε μαζί τους, ακολούθησε την καταστροφή, την απομόνωση, το θάνατο και την εξαφάνιση πολλών ανθρώπων. Η ανικανότητα αυτή επισκιάζει την καρδιά μας. Ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σήμερα σε περίπου 700 - ορισμένοι λένε ότι αναμένεται να είναι 2000, όταν θα έχουμε τελικά την πλήρη εικόνα της καταστροφής. Τίποτα δεν είναι ακόμη γνωστό για την κατάσταση στις πληγείσες επαρχίες Maule και Bio Bio. Όταν οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να μιλούν για περίπου 300 σκοτώθηκαν, μάθαμε ότι το τσουνάμι στην Constitución κατάπιε περίπου 350 κατοίκους, διπλασιάζοντας έτσι τον αριθμό των νεκρών. Και ξέρουμε τώρα ότι υπάρχουν και άλλες περιοχές που επλήγησαν από τα τσουνάμι, αν και η έκταση των ζημιών είναι ακόμη άγνωστη.
Οι συνέπειες του σεισμού αυτού για το λαό της Χιλής είναι τρομακτικές. Εκτιμάται ότι 2.000,0000 άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους και ήδη βρίσκονται κυριολεκτικά στους δρόμους. Μιλάμε για το πάνω από το 10% του συνολικού πληθυσμού, το οποίο μάς δίνει μια ιδέα για το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης.
II.
Πολλά έχουν ειπωθεί για τις διαφορές μεταξύ της Χιλής και της Αϊτής – η αδελφή μας δημοκρατία της Καραϊβικής είχε πολύ υψηλότερο αριθμό θανάτων (300.000) και πολύ μεγαλύτερες ζημιές, τόσο με απόλυτους όσο και με σχετικούς όρους. Έγινε λόγος για γεωλογικές και σεισμολογικές αιτίες, όπως για το μεγαλύτερο βάθος του επίκεντρου και της περιοχής όπου συνέβη, κάτι που σίγουρα έπαιξε σαφή ρόλο. Αλλά, πάνω απ ' όλα, θα πρέπει να εξετάσουμε την πολιτική, κοινωνική και οικονομική πλευρά του ζητήματος, του γιατί ένας σεισμός μεγαλύτερου μεγέθους όπως αυτός στη Χιλή είχε πολύ μικρότερο αντίκτυπο.
Η Χιλή, πράγματι, δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με την Αϊτή: έχει πολύ καλύτερη υποδομή, είναι πολύ πιο λίγο εξαρτημένη και η οικονομία της πιο αναπτυγμένη από ό,τι της Αϊτής (λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αϊτή είναι μια ακραία περίπτωση, στο πλαίσιο της Λατινικής Αμερικής, η Χιλή έχει απολαύσει μισό αιώνα εθνικών αναπτυξιακών καθεστώτων που έβαλαν τη σφραγίδα τους μέχρι και σήμερα) καθώς και μια πολύ-πολύ καλύτερη ικανότητα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών από τα θεσμικά της όργανα. Η φτώχεια στη Χιλή δεν έχει αγγίξει επίπεδα αθλιότητας όπως στην Αϊτή, όπου ο πληθυσμός στα προάστια της πρωτεύουσας είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί cookies από λάσπη για να ξεγελάσει την πείνα του. Προφανώς, τίποτε από όλα αυτά δεν οφείλεται σε κάποιο είδος Χιλιανής “υπεροχής”, για την οποία έχουν ήδη έχουν μιλήσει τοπικοί σωβινιστές κάνοντας συγκρίσεις που...
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΩΑΔΙΤΗ
Τις τελευταίες βδομάδες βρέθηκα στη θέση να «συνδιαλλαγώ» ιδεολογικά και μέσω του διαδίκτυου, με μερικούς αριστερούς, ίσως και μερικούς αναρχικούς, όσον αφορά το ζήτημα του πολέμου στο Λίβανο, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η «συνδιαλλαγή» αυτή ήλθε αφού αναδημοσίευσα κάποια κείμενα-μεταφράσεις από την ιταλική Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών (FdCA), την αντιεξουσιαστική ομάδα της Πορτογαλίας «Κοινωνικός Αγώνας» («LuttaSocial»), τον Ισραηλινό αναρχικό σύντροφο IlanShalif και την Ελευθεριακή Κομμουνιστική Εναλλαγή (Al Badil Al Chououii Al Taharruri) από το Λίβανο.
Τα κείμενα όλων σχεδόν των ομάδων, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις...
Συνεχίζοντας το έργο της οικοδόμησης προς την κατεύθυνση μιας εργατικής ταξικής επανάστασης
5 Ιούνη 2012
Αγαπητοί σύντροφοι, τους τελευταίους 5 μήνες, κάποιοι αναρχικοί από την περιοχή της Regina (του Καναδά) έχουν εμπλακεί σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία της δημιουργίας μιας επαναστατικής αναρχικής οργάνωσης και τη συζήτηση για τις πολιτικές της επιρροές. Ως αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων και συζητήσεων, είμαστε περήφανοι να ανακοινώσουμε τελικά την ύπαρξη της Prairie Struggle Organization (PSO) που έχει ως βάση της περιοχή της Regina. Ελπίζουμε ότι για να ξεκινήσουμε ένα διάλογο με αναρχικούς στα δυτικά του Καναδά και πέρα,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018