Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

07 Μάι 2011

Cemal Selbuz

Κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, ο Alexander Atabekian ήταν ενεργός φυσιογνωμία του αναρχικού κινήματος της Ευρώπης, ιδίως στους κόλπους του ρωσικού αναρχικού κινήματος και του επαναστατικού κινήματος των Αρμενίων. Εξέδωσε πολλές μπροσούρες, συμπεριλαμβανομένων δοκιμίων του Μπακούνιν, Κροπότκιν και Ερρίκο Μαλατέστα στην αρμενική και ρωσική γλώσσα μέσω της Αναρχικής Βιβλιοθήκης που ιδρύθηκε στη Γενεύη.

Γεννήθηκε στις 2 Φλεβάρη 1868. Ο Max Nettlau αναφέρει ότι ήταν οι προσπάθειες αυτοθυσίας του Atabekian –που σπούδαζε Ιατρική στη Γενεύη– με τις οποίες έγιναν πράξη οι διάφορες αναρχικές εκδόσεις που έγιναν γνωστές στην Αρμενία (μεταξύ 1891-1894) (Max Nettlau, Anarchisten und Syndikalisten Band V).

Στα πρώτα χρόνια των σπουδών του (1888-1890) ο Alexander Atabekian συνέβαλε στη στοιχειοθεσία των εκδόσεων «Hinchak» («Ήχος της Καμπάνας»), που ήταν το περιοδικό του ομώνυμου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Hinchak, και κυκλοφορούσε με την ευθύνη του Αρμένιου σοσιαλιστή Avetis Nazarbekian. Τα άρθρα και δοκίμια του «Hinchak» ασχολούνταν κυρίως με τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς και την αρμενική αντίσταση σε αυτήν καθώς και με το πογκρόμ σε βάρος των Αρμενίων στη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν.

Ο Atabekian συνέχισε την αναρχική προπαγάνδα του σε αρμενικά και οθωμανικά χωριά και απέκτησε σχέσεις με τους αναρχικούς αγωνιστές της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας, αφότου ενώθηκε με το αναρχικό κίνημα της Ευρώπης (1890).

Ο ΑΝΑΡΧΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ALEXANDER ATABEKIAN

Τα δοκίμια που γράφτηκαν απο τον Πιοτρ Κροπότκιν το 1879 που εμφανίστηκαν στην εφημερίδα «Le Revolt» προκάλεσαν ατομικές και συλλογικές εξεγερτικές δραστηριότητες καθώς έδιναν έμφαση στη σημασία της μετατροπής των απεργιών σε εξεγέρσεις. Αυτά τα δοκίμια συλλέχθηκαν από τον Elisee Reclus και δημοσιεύθηκαν με τον τίτλο «Λόγια ενός Επαναστάτη» στο Παρίσι το 1885. Το φυλλάδιο αυτό ήταν πολύ δημοφιλές μεταξύ των νέων αναρχικών εκείνης της περιόδου. Ο Atabekian εντάχθηκε στο αναρχικό κομμουνιστικό κίνημα μετά την ανάγνωση του εν λόγω φυλλαδίου. Άρχισε να εργάζεται στο τυπογραφείο ενός γέροντα Ουκρανού του Kuzman (που ήταν το μόνο μέρος όπου θα μπορούσαν να συναντηθούν οι αναρχικοί στη Γενεύη) με σκοπό να εκδώσει τα κείμενα αυτά στην αρμενική και ρωσική γλώσσα. Tα φυλλάδια που παρήγαγε ήταν τα «Προς τους Αρμένιους χωρικούς» και «Επιστολή προς τους Αρμένιους Επαναστάτες από μια Διεθνή Αναρχική Οργάνωση» (Max Nettlau, Anarchisten und Syndikalisten Band V).

Εκτός από την προετοιμασία των φυλλαδίων αυτών, ο Atabekian δημιούργησε σχέσεις με αναρχικούς στη Γενεύη, το Παρίσι και την Ιταλία. Οι Κροπότκιν, Max Nettlau, Stoianoff, Paraskev, Jacques Grave και J. Gross ήταν οι πρώτοι αναρχικοί με τους οποίους συναντήθηκε και αντάλλαξε επιστολές. Οι Luigi Galleani, P. Stoianoff και Elisee Reclus (οι οποίοι αντιμετώπιζαν διώξεις μετά τη δράση τους στο Παρίσι την 1 Μαΐου 1890) πήγαν στη Γενεύη και συναντήθηκαν με τον Atabekian. Στο τυπογραφείο του Kuzman τύπωσαν ένα μανιφέστο που έγραψαν στη μνήμη των αναρχικών που εκτελέστηκαν στο Σικάγο (11 Νοέμβρη 1887) και το κόλλησαν στους δρόμους της Γενεύης.

Επίσης, ο Atabekian, μαζί με τον Stoianoff, συναντήθηκαν με τον Κροπότκιν στο Λονδίνο και συμφώνησαν ο τελευταίος να παραδώσει τα φυλλάδια σε μια οργάνωση αναρχικών στη νότια Ρωσία. Μετά ο Atabekian επέστρεψε στη Γενεύη –αρκετά έμπειρος στη πολλαπλή χρήση της τυπογραφίας– μεταφέροντας την εργασία που...

Περισσότερα …