Κείμενο που παρουσιάστηκε στην εκδήλωση της ομάδας "Πλατύπους" με θέμα "Αντίσταση, Μεταρρύθμιση, Επανάσταση", την Τετάρτη, 30 Μαΐου 2012 Φιλοσοφική Α.Π.Θ εσσαλονίκης
Άρης Τσιούμας
Ι.
H σημερινή εκδήλωση είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα λόγω της θεματικής που πραγματεύεται. Εάν κατορθώσουμε νομίζω μια βαθύτερη, μια όσο το δυνατόν πιο ενδελεχή επεξεργασία στους άξονες: “αντίσταση, μεταρρύθμιση, επανάσταση”, ίσως έχουμε μια καθαρή εικόνα για την σημερινή πολιτική συγκυρία.
Η δική μου συνεισφορά στη κουβέντα θα γίνει μέσω της παρουσίασης ενός σχήματος το οποίο επιθυμεί να παράξει ένα πολιτικό πρόσημο μέσω της παρακολούθησης των ταξικών ανα-διαρθρώσεων του καπιταλισμού τα τελευταία χρόνια, και την επακόλουθη αλληλεπίδραση τους με τις δυναμικές συγκροτήσεις, αφηγήσεις και τακτικές του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού κινήματος και των προβληματικών που αυτό ανέπτυξε.
Κάνοντας μια εισαγωγή, θα ορίσω ως ιστορική αφετηρία του σχήματος, το έτος 1933, όπου η ρύθμιση του New Deal, θα αποτελέσει την πρώτη διαμόρφωση μιας σοσιαλδημοκρατικής οικονομικής βάσης, στην προσπάθεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ να απαντήσει αποτελεσματικά στην κρίση του 1929. Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία της Γερμανίας την ίδια χρονιά και η σταδιακή αναβάθμιση του ρόλου της ΕΣΣΔ την ίδια περίοδο θα καταδείξουν ένα σημαντικό πρόβλημα. Η ρύθμιση του New Deal και η νέα διαχείριση που εισάγει δεν αποτελούν ακόμα ένα οικουμενικό μοντέλο. Οι εναλλακτικές διαχειρίσεις του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο θα αποτελέσουν έναν ακόμα από τους πολλούς λόγους, εξ’ αιτίας των οποίων η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί σε μια παγκόσμια πολεμική σύρραξη.
Η επόμενη μέρα του πολέμου θα βρει την Ευρώπη στη μέση δυο υπερδυνάμεων με μόνη ελπίδα μια μεγενθυμένη ανάπτυξη από αυτές που μπορούν να υπάρξουν μόνο πάνω στα ερείπια ενός ολοκληρωτικού πολέμου. Την περίοδο μεταξύ 1950 – 1970 η Ευρώπη -και οι λαοί της- θα γνωρίσουν την πλήρη ανάπτυξη του σοσιαλδημοκρατικού μοντέλου. Πρόκειται για την αναβάθμιση της σοσιαλδημοκρατικής οικονομικής βάσης μέσω κυρίως του κρατικού παρεμβατισμού σε νέα βιοπολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού.
Περιληπτικά, δύο εκ των βασικότερων λόγων διαμόρφωσης αυτής της συνθήκης θα αποτελέσουν: η γεωπολιτική πίεση που ασκεί η ΕΣΣΔ στο μαλακό ευρωπαϊκό υπογάστριο καθώς επίσης και η ύπαρξη προπολεμικά –και όχι μόνο- επαναστατικών εργατικών κινημάτων, από αυτά που ζητούσαν όχι απλά ένα κομμάτι ψωμί αλλά ολόκληρο το φουρνάρικο.
Ο τρόπος λειτουργίας του σοσιαλδημοκρατικού συστήματος υπήρξε σχετικά απλώς. Ένα κρατικό πλέγμα προστασίας απλώνεται με όρους ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, & την εργατική δύναμη. Παράλληλα καλλιεργείται ο χυδαίος ορισμός του δημόσιου αγαθού ως κρατικού προϊόντος. Παρακολουθούμε δηλαδή την ανάπτυξη της διαδικασίας εισδοχής των δημόσιων αγαθών στην αγορά, την εμπορευματοποίηση τους.
Οι βασικοί στόχοι της όλης διαδικασίας είναι: η διατήρηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, και η συνεχής διαχείριση της εξουσίας από την αστική ελίτ μέσω του ελέγχου του κράτους από το πολιτικό προσωπικό.
Με θεωρητικό πλαίσιο τις υποσχέσεις ευμάρειας και πρακτικό εργαλείο τους μαζικούς φορείς ενσωμάτωσης [τα πολιτικά κόμματα, και τα συνδικάτα ως μέρος του κρατικού μηχανισμού] ξεκινά η διαδικασία πρόσδεσης της εργατικής τάξης στο πλάνο ανάπτυξης του καπιταλισμού.
Πρόκειται για την προσπάθεια ευνουχισμού μέσω της από-πολιτικοποίησης της εργατικής τάξης που εκ της θέσης της [είναι η τάξη η οποία αναπαράγει τον καπιταλισμό] είναι δυνάμει επαναστατική. Αυτή η διαπίστωση μας φέρνει και στο...
Μετάφραση Έλενα Πατρικίου.
Όταν, στην πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης, οι υπάρχοντες θεσμοί αποδεικνύονται ασύμβατοι με τις ανάγκες του ανθρώπου, όταν χρησιμεύουν μόνον στην υποδούλωση, την καταλήστευση και την καταπίεση της ανθρωπότητας, ο λαός έχει το αιώνιο δικαίωμα να εξεγερθεί εναντίον τους και να τους ανατρέψει.
Το γεγονός ότι αυτές οι δυνάμεις -εχθρικές προς τη ζωή, την ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας- νομιμοποιούνται από συνταγματικούς νόμους, καθαγιάζονται από το Θείο Δίκαιο και ενδυναμώνονται από την πολιτική εξουσία, δεν δικαιολογεί επ’ ουδενί τη διατήρησή τους.
Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες: Θεωρούμε αυταπόδεικτο ότι όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος ή...
Ο Μιχαήλ Mπακούνιν λέει για τις εκλογές (να σημειώσουμε ότι την εποχή που ο Μπακούνιν έγραφε αυτά τα άρθρα δεν υπήρχαν τα κόμματα με την μορφή που έχουν στις μέρες μας σαν πελατειακά λόμπι και μηχανές οπαδών, ούτε ήταν τόσο γενικευμένο το σύστημα των επαγγελματιών πολιτικών, ούτε φυσικά είχε μαζικοποιηθεί η ψήφος): {… Το Κράτος δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά η ίδια η κυριαρχία κι η εκμετάλλευση τακτοποιημένη και συστηματοποιημένη. Θα επιχειρήσουμε να το αποδείξουμε αυτό εξετάζοντας τις συνέπειες της κυβέρνησης πάνω στις λαϊκές μάζες από μια μειοψηφία, εξ αρχής έξυπνη κι αφιερωμένη αν θέλετε, σ’ ένα ιδανικό Κράτος, θεμελιωμένο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018