Sean Matthews - Workers Solidarity Movement- Belfast branch
Για την μπροσούρα του Alan O’Toole "Με τους φτωχούς της γης"
Μερικά χρόνια πριν ένας σύντροφος από το Leeds μού μίλησε για τη ζωή και το έργο της χαρισματικής αυτής φυσιογνωμίας του δόκτωρα John Creaghe, ο οποίος βοήθησε στη διάδοση της φλόγας των αναρχικών ιδέων σε τρεις ηπείρους. Σύμφωνα με τα λόγια του φημισμένου Ιταλού αναρχικού Bartolomeo Vanzetti, η μπροσούρα αυτή είναι αφιερωμένη στους "ανώνυμους από το τεράστιο πλήθος των ανωνύμων".
O John Creaghe γεννήθηκε στο Limerick/Cork της Ιρλανδίας το 1841 και ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά για τα πρώτα του χρόνια. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Queens όπου σπούδασε Ιατρική, πριν μεταναστεύσει στη Βοστώνη των ΗΠΑ και μετά στην Αργεντινή το 1874. Οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εποχής καθώς και το αναδυόμενο σοσιαλιστικό κίνημα πολιτικοποίησαν γρήγορα τον νεαρό τότε Creaghe παρά την αναμενόμενη ιατρική του καριέρα.
Το 1888 κυκλοφόρησε μια επιθεώρηση με τον τίτλο "La Verdad" ("Η Αλληθεια") με την οποία προωθούσε την ιδέα της αυτο-οργάνωσης και της συλλογικής άμεσης δράσης της εργατικής τάξης για την επίλυση των άμεσων προβλημάτων της.
Επίσης, η παρουσία του Ερρίκο Μαλατέστα στο Μπουένος Άϊρες άσκησε μεγάλη επίδραση στον John Creaghe.
Τον Σεπτέμβρη του 1890 μετέβη στην Αγγλία και έπιασε ενα σπίτι στην οδό Gower σε μια φτωχογειτονιά του Sheffield, πόλης με ιστορία μαχητικής εργατικής δράσης όπου οι σπόροι του αναρχισμού ήταν καλά σπαρμένοι. Εκεί έκανε και την πρώτη του δημόσια ομιλία σχετικά με τους μάρτυρες του Σικάγο και βοήθησε στη συγκρότηση του Sheffield Anarchist Group (Αναρχική Ομάδα του Sheffield) και αργότερα στην κυκλοφορία της εφημερίδας "The Sheffield Anarchist’" ("Ο Αναρχικός του Sheffield") με τον Fred Charles. Την ίδια περίοδο ασκούσε το ιατρικό επάγγελμα παίρνοντας μόνο έξι πένες ενώ πολλές φορές δεν έπαιρνε καν χρήματα.
Η εφημερίδα αυτή κάλυπτε τα πάντα, από απεργίες ενοικίου μέχρι νέα από το κίνημα ενώ υποστήριζε ακόμα την κλεψιά ως φάρμακο ενάντια στο κακό της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
Το 1894 επέστρεψε στην Αργεντινή και βρήκε τον αναρχισμό κάτω από τις σημαίες της FAO, που αργότερα μετονομάστηκε σε FORA (Argentine Regional Workers' Federation - Περιφερειακή Εργατική Ομοσπονδία Αργεντινής) αποκτώντας τεράστια επιρροή στο εργατικό κίνημα. Ήταν μια έντονη περίοδος με ταξικό πόλεμο και αυστηρή κρατική καταστολή.
Ο Creaghe έγινε εκδότης της καθημερινής εφημερίδας "La Protesta’" ("Η Διαμαρτυρία") η οποία κλείστηκε από το κράτος πολλές φορές. Ο Alan O’Toole σημειώνει ότι ήταν "η μεγαλύτερη εφημερίδα της επανάστασης στην Αργεντινή μέχρι και πρόσφατα... Η δημιουργία και η συνέχισή της αποτέλεσε ίσως τη μεγαλύτερη συνεισφορά του στην επαναστατική πολιτική".
Το 1911 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες όπου μελέτησε τα κινήματα των Ζαπάτα και Ricardo Flores Magon στο κοντινό Μεξικό από πρώτο χέρι. Σε μανιφέστο του που γράφτηκε για τους συντρόφους του στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη και τις ΗΠΑ, γράφει: "Το Μεξικό καθοδηγεί περήφανα την έξοχη οικονομική και αγροτική επανάσταση. Ακόμα και αυτοί οι αστοί διανοούμενοι σχολιάζοντας τα ζητήματα αυτά παραδέχονται στις εφημερίδες και τα περιοδικά τους ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ειρήνη στο Μεξικό μέχρι που ο λαός αποκτήσει τον έλεγχο...
Η ισπανική επανάσταση ξεκίνησε αμέσως μετά το αποτυχημένο φασι-στικό πραξικόπημα του στρατηγού Φράνκο, στις 18 Ιουλίου 1936. Το πραξικόπημα, που υποστηρίχτηκε από τις συντηρητικές δυνάμεις του με-γάλου κεφαλαίου και της εκκλησίας, απέτυχε στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ισπανίας λόγω της ένοπλης αντίστασης των εργατών και αγροτών, οι οποί-οι οργανώθηκαν βασικά από το γιγαντιώδες αναρχοσυνδικαλιστικό συνδι-κάτο, την εθνική ομοσπονδία εργασίας (C.N.T). «Μέσα σε λίγες ώρες, μετά την επίθεση του Φράνκο, αναρχικοί εργάτες και αγρότες κατέκτησαν τον άμεσο έλεγχο της αγροτικής γης, των πόλεων, των κοινωνικών υπηρεσιών και των δικτύων μεταφοράς» [Breitbart M.M. (1979a), «Spanish Anarchism: an introductory essay», in Antipode: A...
Ο Edgar γεννήθηκε το 1921 στη Lavra, λίγο έξω από το Oporto της βόρειας Πορτογαλίας. Ο πατέρας του Manuel Correia, ήταν αναρχοσυνδικαλιστής και εργαζόταν στα γραφεία των λιμένων, ενώ ήταν ένας από τους πολλούς εκείνους αγωνιστές που αντιστάθηκαν στη φασιστικοποίηση των συνδικάτων μετά την επικράτηση του Estado Novo (Νέο Κράτος) το 1926. Ο Edgar μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου κυριαρχούσαν οι συζητήσεις και η προπαγάνδα ενάντια στη δικτατορία Salazar. Ήταν ακόμα μικρό αγόρι όταν έμαθε να τυπώνει αντιφασιστικά φυλλάδια, μηνύματα κ.λπ. με το χέρι.
Έγινε μάρτυρας της σύλληψης του πατέρα του από την μυστική αστυνομία...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018