Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

16 Μαρτίου 2013

Της Francesca Palazzi Arduini

Οι Αντιεκκλησιαστικές Συνελεύσεις άρχισαν να γίνονται 25 χρόνια πριν στο Fano και έμελλαν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στη μάχη σε όλη την Ιταλία για σεβασμό στην πολιτισμική ποικιλότητα και την ελευθερία σκέψης, σε μια χώρα η οποία σε πολλά επίπεδα συνεχίζει να παραμένει καθυστερημένη όσον αφορά την αναγνώριση της ατομικής ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων που έχουν θεσμοσποιηθεί στις άλλες χώρες της Ευρώπης εδώ και πολύ καιρό, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος σε μια ζώσα θέληση, το δικαίωμα σε μια εγκυμοσύνη με τη βοήθεια της ιατρικής και τα πολιτικά δικαιώματα για μη παντρεμένα ζευγάρια.

Η ιστορία των Συνελεύσεων αυτών είναι μια ιστορία προκλήσεων και προβοκάτσιας (π.χ. η επίθεση των ακροδεξιών σκίνχεντ το 1988 και οι διάφορες αλλοιώσεις του Τύπου) και καταστολής (ας θυμηθούμε τις απόπειρες απαγόρευσης επίδειξης των λέξεων Αντιεκκλησιαστική Συνέλευση και οι απογορεύσεις του να χρησιμοποιούνται δημόσιοι χώροι τη δεκαετία του 1990, για να μην παραθέσουμε τις διάφορες - επιτυχείς - δικαστικές διαμάχες. Ήταν ένα δημιουργικό χάος και αντιπροσώπευσε ένα σημαντικό σημείο  γι΄ αυτό που το 1986 έκανε την πρώτη οργανωμένη διαδήλωση κατά των κατασκευασμένων δικών σε βάρος μελών της Καθολικής Εκκλησίας τη Ιταλίας - το Σύνδεσμο των Μη Βαπτιστών (Associazione per lo Sbattezzo).

Οι συνελεύσεις ήταν κάτι σαν μικρά φεστιβάλ Woodstock, με επισκέπτες και σπουδαία μουσική και παραστάσεις και σχεδόν πάντα σε αυτοδιευθυνόενη βάση, χρησιμοποιώντας δημόσιους χώρους οι οποίοι έως τότε χρησιμοποιούνταν ελάχιστα ή και καθόλου, χώροι όπως οι Rocca Malatestiana, Bastione Sangallo πριν την ανακαίνιση) και Chiostro San Michele.

Ήταν τα χρόνια που πάπας ήταν ο Βοϊτίλα που εκλέχθηκε το 1978, και οι διάφορες οικονομικές και πολιτικές συμφωνίες με αποκορύφωμα το σκάνδαλο IOR το 1982, η ποινικοποίηση του καρδινάλιου Paul Marcinkus και η δολοφονία του Roberto Calvi. Ένα έντονο κλίμα στο οποίο έγινε και η απόπειρα κατά της ζωής του πάπα το 1981.

Αλλά ήταν επίσης και τα χρόνια των μεταρρυθμίσεων των θρησκευτικών λειτουργιών σε κρατικά σχολεία χάαρη στο νόμο Falcucci το 1985. Ήταν η εποχή που όταν ο Κράξι υπέγραψε ένα νέο Concordat, εισάγοντας το "8 τοις χιλίοις" προς όφελος της Καθολικής Εκκλησίας.

Οι συνελεύσεις που ήταν ολοκληρωτικά αυτοδιευθυνόμενες και οργανώνονταν από την Αναρχική Ομάδα "N. Papini", αλλά επίσης είχαμε και την ενεργό συμμετοχή αρκετών άλλων αναρχικών οργανώσεων, μαζί και την  FdCA (Federazione dei Comunisti Anarchici – Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών), η μεγαλύτερη δύναμη της οποίας ήταν η ικανότητά της να δημιουργήσει μια λαϊκή ζώνη διαλόγου και συζήτηση ιδεών και, φυσικά, να συνεχίσει τις μεγάλες μάχες για μια λαϊκή κοινωνία εκείνη την εποχή των αλλαγών στο εσωτερικό της ιταλικής κοινωνίας.

Με τα χρόνια, εκτός από τα θαυμάσια "Αιρετικά Μενού" που σερβίρονταν από αυτοδιευθυνόμενες κουζίνες, μαγειρεύοντας πάνω από 500 φαγητά την ημέρα, έγιναν συνέδρια και συζητήσεις για τις πολιτιστικές ρίζες της Λίγκας του Βορρά, καθώς και τη σχετικά νέα τότε γι'  αυτούς αντίληψη (τη δεκαετία του 1980) περι πολυπολιτισμού. Δεκάδες μουσικές ομάδες και καλλιτέχνες συνεισέφεραν δωρεάν και με κάθε Συνέλευση ερχόταν αρκετός κόσμος σε διάφορα ξενοδοχεία και κάμπινγκ της περιοχής του Fano. Ενώ τα ιταλικά ΜΜΕ (από την...

Περισσότερα …