Your name

Αναρχική Θεωρία

06 Μάι 2013

Αυτές τις μέρες βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά ευνοϊκή στιγμή, όχι μόνο εξαιτίας της ανάπτυξης των ελευθεριακών πρακτικών, που γεννήθηκαν από τη φωτιά των ποικίλων κοινωνικών αγώνων, αλλά, επίσης, επειδή έχουμε αναδείξει σοβαρά το ζήτημα της αναρχικής κομμουνιστικής οργάνωσης. Για μερικά χρόνια τώρα, η συζήτηση όσον αφορά τις μορφές της οργάνωσης και την αναγκαιότητα των αναρχικών να οργανωθούν, δεν έχει πάρει τη μορφή κάποιας φιλοσοφικής θεώρησης, αλλά, μάλλον, αποτελεί μια αδιάκοπη σειρά ισάξιων πολιτικών δυνατοτήτων. Από το 1999, πάντως, έχουμε δει μια αύξηση - μη αναμενόμενη για αρκετούς - της αναρχικής παρουσίας σε ένα μεγάλο αριθμό κοινωνικών αγώνων και οργανώσεων. Υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα ελευθεριακών οργανώσεων σε αρκετές πόλεις της Χιλής (Σαντιάγκο, Κονσεψιόν, Τσιλλάν, Τεμούκο, Βαλπαράιζο κ.λπ.) ως αποτέλεσμα της αυξημένης μας συμμετοχής στους κοινωνικούς αγώνες. Από τότε, η συζήτηση για την αναρχική οργάνωση έχει αφήσει το βασίλειο του Ολύμπου και έχει βασιστεί σταθερά στην πραγματικότητα. Τώρα, η συζήτηση δεν γίνεται στη βάση αφηρημένων λεπτομερειών, αλλά έχει αποκτήσει, από την ίδια την αναγκαιότητα, κάποια πρακτική ουσία, βασισμένη στις ανάγκες που απορρέουν από την πραγματική μας κατάσταση.

Αντιμετωπίζουμε ως κίνημα τα καθήκοντα που μας έχουμε αναλάβει; Θα είμαστε ικανοί να εκμεταλλευτούμε το αβαντάζ αυτού του γενικού πλαισίου χωρίς να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος και να πάρουμε την ευκαιρία ώστε να σχεδιάσουμε ένα σοβαρό, επαναστατικό και ελευθεριακό διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα;

Φυσικά, το κίνημα έχει ωριμάσει γρήγορα, κάτω από το φως των πρακτικών του εμπειριών. Αλλά ακόμα έχουν πολλά να γίνουν μέσα στο κίνημα. Είναι καθήκον μας να ενθαρρύνουμε μια «θεωρητική και πρακτική επανάσταση» μέσα στον αναρχισμό, που θα προσδώσει στο κίνημα κάποιο δυναμισμό, αφήνοντας πέρα το δογματισμό και εκμεταλλευόμενοι τα διδάγματα που έχουμε ήδη μάθει και από τις εμπειρίες μας κατά την τελευταία δεκαετία, δίνοντας ένα τελικό εναρκτήριο λάκτισμα σε ένα κίνημα  που έχει αγγίξει προ πολλού την «πλειοψηφία». Μόνο τότε θα είμαστε ικανοί να προάγουμε και να ενδυναμώσουμε την επιρροή μας στον κόσμο.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ

Πρέπει να είμαστε ικανοί να αντικρίζουμε την ιστορία κριτικά, γιατί ο καλύτερος δάσκαλος που έχουν οι αναρχικοί είναι η ιστορία. Από αυτήν πρέπει να αντλήσουμε τις βάσεις και να εργαστούμε πάνω σε αυτές. Αλλά, πάνω απ’ όλα, πρέπει να διδαχτούμε από τα λάθη μας και να τα προσπεράσουμε, ώστε να μην τα ξανακάνουμε. Πρέπει να είμαστε περισσότερο αυτοκριτικοί, ακόμα, όσον αφορά την πρόσφατη ιστορία του κινήματός μας, των τελευταίων δέκα χρόνων, επειδή εδώ είναι που μπορούμε να δούμε τα περισσότερα εμπόδια που μας έχουν κάνει να μην προοδεύσουμε και μεγαλώσουμε γρηγορότερα. Πρέπει, επίσης, να μεταβάλουμε αυτή την αυτοκριτική σε έναν πιστό σύντροφο που μας βοηθά να διορθωνόμαστε πριν από κάθε λάθος και να καταλάβουμε ότι η αυτοκριτική δεν είναι ποτέ κάτι το κακό, ότι πάντα μπορεί να μας βοηθήσει να μεγαλώσουμε και να ωριμάσουμε.

Η ανάπτυξη του αναρχικού κινήματος στη δεκαετία του ’90 ήρθε σε μια περίοδο πτώσης του λαϊκού κινήματος και πολυδιάσπασης της αριστεράς, κάτι το οποίο έθεσε, προφανώς, τις βάσεις αρκετών από τα πράγματα εκείνα που χαρακτηρίζουν εμάς σήμερα.

Η...

Περισσότερα …