Εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες, θυσία στο βωμό του σιωνιστικού επεκτατισμού και του φονταμενταλισμού. Στην Ευρώπη, οι υπουργοί Εξωτερικών κάθε χώρας-μέλους της Ε.Ε. μιλούν για την “υπερβολική”, ωστόσο “νόμιμη”, αντίδραση εκ μέρους του Ισραήλ, αντιστρέφοντας την αληθινή κατάσταση με τέτοιο τρόπο που ακόμα και ο πιο κυνικός θαυματοποιός θα μπορούσε να αισθάνεται υπερήφανος εμφανίζοντας τον επιτιθέμενο, το Κράτος του Ισραήλ, ως θύμα.
Συνεχίζουν να προσποιούνται ότι δεν θυμούνται ότι η Γάζα – μια από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές με περίπου ενάμισι εκατομμύριο κατοίκους, από τους οποίους περίπου οι μισοί είναι παιδιά – υφίσταται ένα εμπάργκο επί χρόνια, ένα εμπάργκο που περιλαμβάνει ιατρικά και άλλα βασικά είδη ανάγκης και το οποίο υποστηρίζεται από ολόκληρο τον “πολιτισμένο” δυτκό κόσμο, που έχει επιβληθεί από το Ισραήλ και τη Δύση ως αποτέλεσμα τη εκλογικής νίκης της Χαμάς, χάρη στο μικτό εκλογικό σύστημα της πλειοψηφίας και της αναλογικής εκπροσώπησης. Όπως προσποιούνται ότι ξεχνούν πως η Χαμάς κάποτε χρηματοδοτείτο από το Ισραήλ για να αντιπαραταχθεί στην PLO.
Παρά την εκεχειρία των 6 μηνών, το εμπάργκο δεν μειώθηκε ούτε κατά το ελάχιστο και καμία από τις δυτικές δυνάμεις ούτε καν πρότεινε κάτι τέτοιο. Το Κράτος του Ισραήλ επέστρεψε στην παλιά του στρατηγική του στρατιωτικού ελέγχου της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Όλες οι άχρηστες και υποκριτικές διακηρύξεις της Ευρώπης περί επιθυμίας για ειρήνη έχουν αγνοηθεί συστηματικά και κανείς δεν θυμάται ότι το Ισραήλ επί 60 χρόνια έχει συστηματικά καταπατήσει ή παραβιάσει αμέτρητες αποφάσεις του ΟΗΕ και συνεχίζει την στρατιωτική κατοχή της περιοχής, με τις ισραηλινές αποικίες να επεκτείνονται σε όλη την παλαιστινιακή γη ημέρα με την ημέρα, υψώνοντας τείχη που απομονώνουν ολόκληρα χωριά και εμποδίζουν εκατομμύρια πρόσφυγες να επιστρέψουν στη γη τους, ξεριζώνοντας ελαιώνες και σκοτώνοντας ζώα, ημέρα με την ημέρα ταπεινώνοντας τον καθένα που προσπαθεί να διαβεί το διαχωριστικό τείχος για να πάει στην εργασία του, το νοσοκομείο ή το σχολείο. Και όχι μόνο αυτά: αποκρύπτουν το γεγονός ότι η εκεχειρία παραβιάστηκε από το ισραηλινό Κράτος στις 4 Νοέμβρη 2008, όταν ο στρατός του σκότωσε έναν 22χρονο μαχητή της Χαμάς.
Αλλά πέρα από τις ψευδείς και υποκριτικές διακηρύξεις περί ειρήνευσης, ποιος είναι ο λόγος μιας άνευ προϋποθέσεων υποστήριξης ενός τέτοιου επιθετικού και επεκτατικού Κράτους εκ μέρους κάθε μεγάλης δυτικής δύναμης στην πράξη;
Όσον αφορά τις ΗΠΑ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Εκτός από τη σημαντική στρατηγική και γεωγραφική σύμμαχο που αντιπροσωπεύει το Ισραήλ για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό στη Μέση Ανατολή, έχει ακόμα να κάνει και με το δυναμικό ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ το οποίο είναι τόσο δυνατό ώστε να ασκεί μεγάλη επιρροή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Και αυτό που συμβαίνει σήμερα αποτελεί μια ξεκάθαρη προειδοποίηση προς τον νεοεκλεγμένο πρόεδρο Ομπάμα.
Η Ευρώπη έχει κατά μέρος ανακτήσει την ενότητά της στην εξωτερική της πολιτική και πιθανώς παίζει εδώ το χαρτί της δραστικής διπλωματίας για να ενδυναμώσει τον ρόλο της στη Μεσόγειο και να προειδοποιήσει τις ΗΠΑ ότι δεν μπορεί να παίζει μόνη στην περιοχή της Mare Nostrum (“της Θάλασσάς μας”, κατά...
O αγώνας του λαού της Λιβύης, που αποτελεί μέρος του κύματος λαϊκών εξεγέρσεων που εξαπλώνονται σαν τη φωτιά σε όλο τον αραβικό κόσμο, αποκτά ένα χαρακτήρα πραγματικά δραματικό, με το λαό να συνεχίζει τον αγώνα του ενάντια σε ένα καθεστώς αποφασισμένο να παραμείνει στην εξουσία με όλα τα μέσα. Ο Καντάφι, παρά το παρελθόν του ως ένας πονοκέφαλος για τις ΗΠΑ, έχει γίνει βασικός σύμμαχος τους στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, γεγονός που αποδεικνύεται από την αδέξια και καθυστερημένη αντίδραση των ΗΠΑ στα γεγονότα στη Λιβύη, καθώς και η εξίσου καθυστερημένη διακοπή του σημαντικού εμπορίου όπλων της ΕΕ...
«… Οι αναζητητές της ιδανικής ευτυχίας, ακριβώς έτσι όπως οι αναζητητές της φιλοσοφικής λίθου, ίσως δεν πραγματοποιήσουν ποτέ απόλυτα την ουτοπία τους, όμως η ουτοπία τους θα είναι το αίτιο για τις κοινωνικές προόδους της ανθρωπότητας …». Ντε Ζακ 1862 ( ένας από τους πρώτους αντί ντετερμινιστές ) Δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταστολή από την επίκληση του ρεαλισμού. Επίσης, το να διεκδικείς αυτό που ήδη υπάρχει ή υπήρξε, δεν είναι τίποτα άλλο από το να έχεις ένα πτώμα μέσα στο μυαλό σου. Ταυτοχρόνως, το να επικαλείσαι μόνο την εξέγερση δείχνει και την κενότητα του λόγου και της σκέψης. Πολλοί δεν μπορούν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018