Πρώτο Ιταλικό Τμήμα της Διεθνούς Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας

Αναρχική Θεωρία

12 Ιουνίου 2018

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• αναρχικό κίνημα
• Γαλλία
• Ιταλία
• αναρχισμός

Από το Πρώτο Ιταλικό Τμήμα της Διεθνούς Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας

Σημείωση του μεταφραστή στην αγγλική γλώσσα: Η περίοδος που ακολούθησε τη Ρωσική επανάσταση σηματοδότησε μια μεγάλη αλλαγή για τους αναρχικούς αυτής της χώρας, πολλοί από τους οποίους διέφυγαν στη Γαλλία για να ξεφύγουν από τα καταπιεστικά καθεστώτα. Μία συμβολή στις συζητήσεις και τους διαλόγους στο εσωτερικό του αναρχικού κινήματος της εποχής ήταν η Οργανωτική Πλατφόρμα της Γενικής Ένωσης Αναρχικών - Σχέδιο, που εκπονήθηκε από μια ομάδα Ρώσων εξόριστων, συμπεριλαμβανομένου του Νέστορα Μαχνό. Μετά τη δημοσίευσή του, μια ομάδα Ιταλών αναρχικών ίδρυσε το 1ο Ιταλικό Τμήμα της προτεινόμενης Διεθνούς Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας (1). Το παρακάτω ντοκουμέντο, που χρονολογείται από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920, είναι το μανιφέστο αυτού του ιταλικού τμήματος, ένα από τα μέλη του οποίου ήταν ο Giuseppe Bifolchi. Ο Bifolchi αργότερα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γαλλία και πήγε στο Βέλγιο όπου ίδρυσε το μηνιαίο περιοδικό "Bandiera Nera" (“Μαύρη Σημαία”). Κατά τα χρόνια της Ισπανικής Επανάστασης, ο Bifolchi πολέμησε ως διοικητής στην Ιταλική Φάλαγγα.

Αναρχικό Κομμουνιστικό Μανιφέστο (2)

Οι αναρχικοί κομμουνιστές συμφωνούν ομόφωνα ότι η αρχή της εξουσίας στην οποία βασίζονται τα σημερινά θεσμικά όργανα είναι η θεμελιώδης αιτία όλων των κοινωνικών δεινών και για το λόγο αυτό είναι σήμερα, αύριο και για πάντα ανειρήνευτοι εχθροί της πολιτικής εξουσίας (Κράτος), της οικονομικής εξουσίας (Κεφάλαιο) και της ηθικής και πνευματικής εξουσίας (Θρησκεία και Επίσημη Ηθική).

Κοντολογίς, οι αναρχικοί-κομμουνιστές είναι, αφενός, ενάντια σε όλες τις δικτατορίες πολιτικής, οικονομικής, επιστημονικής ή θρησκευτικής προέλευσης. Αφετέρου, είναι ειλικρινείς αγωνιστές μιας μορφής κοινωνικής οργάνωσης που βασίζεται στην ελεύθερη ένωση των παραγωγών και των καταναλωτών με στόχο την καλύτερη ικανοποίηση των διαφόρων αναγκών της νέας κοινωνίας.

Είναι κομμουνιστές, διότι έχοντας εξετάσει προσεκτικά το κοινωνικό ζήτημα σε όλες τις πτυχές του, είναι της γνώμης ότι μόνο μια κοινωνία που θα βασίζεται στον ελευθεριακό κομμουνισμό θα είναι σε θέση να εγγυηθεί σε όλα τα μέλη της τη μεγαλύτερη ευημερία και ελευθερία.

Είναι επαναστάτες, όχι για φανατισμό και για δόξα, αλλά επειδή έχουν παρατηρήσει ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι ψευδείς και στο έλεος των εκάστοτε ορέξεων των κυβερνώντων δυνάμεων. Αυτές οι εξουσίες, ακόμα και αν είναι δημοκρατικές, ενεργοποιούνται από αντιδραστικές δεσποτικές οικονομικές δυνάμεις, εμφανείς ή καλυμένες, και μόνο μια αναρχική επανάσταση μπορεί να θέσει τέλος στην κυβέρνηση και την εκμετάλλευση του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο.

Είναι ατομικιστές, όχι με την έννοια του υπέρμετρου σεβασμού προς το άτομο -το οποίο αν και μπορεί να συγκαλυφθεί, είναι μια μορφή αυταρχισμού- αλλά επειδή είναι υποστηρικτές του κομμουνισμού για τον ίδιο λόγο που εγγυάται σε κάθε άτομο τη μεγαλύτερη φυσική, πνευματική και ηθική ανάπτυξη.

Είναι παιδαγωγοί, επειδή πιστεύουν ότι η καλύτερη πιθανότητα που έχει η Επανάσταση να φτάσει νωρίτερα, έχοντς επίσης μεγαλύτερη επίδραση, είναι άμεσα συνδεδεμένη με το επίπεδο της επαναστατικής κοινωνικής εκπαίδευσης κάθε ατόμου. Είναι πεπεισμένοι ότι η Επανάσταση θα είναι το λογικό φυσικό προϊόν μιας μεγάλης κλίμακας έκρηξης της συλλογικής εξέγερσης, που γίνεται συνειδητή από την ευρεία κατανόηση της αδικίας εκ μέρους του σημερινού καπιταλιστικού κοινωνικού συστήματος. Η εκπαίδευση αυτού του τύπου αποκλείει τη στοχαστική, φαινομενική, παθητική εκπαίδευση που αποτελεί αυτοσκοπό.

Περισσότερα …