Η Ομάδα “Φίλοι του Ντουρρούτι” (“Los Amigos De Durruti" - “Friends of Durruti Group”) άρχισε να λειτουργεί επίσημα στις 17 Μαρτίου 1937, αν και η προέλευσή της μπορεί να ανιχνευθεί πίσω τον Οκτώβριο του 1936. Η ομάδα ήταν η σύγκληση δύο κύριων ρευμάτων: της αντιπολίτευσηw από την πλευρά των αναρχικών πολιτοφυλάκων της φάλαγγας Ντουρρούτι (και της Σιδερένιας Φάλαγγας 1) στη στρατιωτικοποίηση των λαϊκών πολιτοφυλακών, και της αντιπολίτευσης στον κυβερνητισμό, τάσεις που εκφράζονται καλύτερα στα γραπτά του Jaime Balius (αν και όχι μόνο αυτού) στην εφημερίδα “Solidaridad Obrera” μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου 1936, στην εφημερίδα “Ideas” μεταξύ Δεκεμβρίου 1936 και Απριλίου 1937, καθώς και στην “La Noche” μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου 1937.
Και τα δύο ρεύματα, η "πολιτοφυλακή" που απέκρουσε τη στρατιωτικοποίηση των λαϊκών πολιτοφυλακών, όπως αντιπροσωπεύθηκαν από τον Pablo Ruiz, και η "δημοσιογραφική" κριτική της συνεργασίας της CNT-FAI με την κυβέρνηση, με αιχμή του δόρατος τον Jaime Balius, αντιτάχθηκαν στην περιστασιακή (στμ. circumstantialist) ιδεολογία της CNT (η οποία παρείχε και το άλλοθι για την απόρριψη των θεμελιωδών χαρακτηριστικών του αναρχισμού), η οποία προωθήθηκε -σε διαφορετικό βαθμό βέβαια- από την Federica Montseny, τον Garcia Oliver, τον Abad de Santillán ή τον Juan Peiró, μεταξύ άλλων.
Η αποκήρυξη της στρατιωτικοποίησης των λαϊκών πολιτοφυλακών, προκάλεσε σοβαρή ανησυχία σε πολλές μονάδες αναρχικών πολιτοφυλακών και διατυπώθηκε κατά την ολομέλεια των συνομοσπονδιακών και αναρχικών φαλάγγων που πραγματοποιήθηκε στη Βαλένθια από τις 5 μέχρι τις 8 Φεβρουαρίου1937 2. Ο Pablo Ruiz συμμετείχε ως εκπρόσωπος της φάλαγγας Durruti του τομέα της Gelsa που ήταν αντίθετος στη στρατιωτικοποίηση, ενώ ο Francisco Pellicer 3 ήταν παρών ως εκπρόσωπος της Σιδερένιας Φάλαγγας. Ο τομέας της Gelsa επέδειξε μάλιστα μια προκλητική άρνηση να συμμορφωθεί με τις εντολές που έρχονταν από τις Περιφερειακές Επιτροπές των CNT και FAI για να γίνει αποδεκτή η στρατιωτικοποίηση. Η πικρία που αναπτύχθηκε μεταξύ αυτών των πολιτοφυλακών της φάλαγγας Ντουρρούτι που συμφώνησαν με την στρατιωτικοποίηση και αυτών που την απέρριψαν, προκάλεσε σοβαρά προβλήματα, που οδήγησαν τελικά στο σχηματισμό μιας επιτροπής από τη Φάλαγγα, με επικεφαλής τον Manzana, η οποία έθεσε το πρόβλημα στην Περιφερειακή Επιτροπή. Το αποτέλεσμα των συζητήσεων αυτών ήταν η απόφαση να δοθεί σε όλες ες πολιτοφυλακές ένα δεκαπενθήμερο για να επιλέξουν μία από τις δύο κατευθύνσεις δράσης: είτε να αποδεχθούν την στρατιωτικοποίηση που επιβάλλει η δημοκρατική κυβέρνηση είτε να αποχωρήσουν από το μέτωπο. 4.
Η δημοσιογραφική δράση του Balius μεταξύ Ιουλίου 1936 και του τέλους του πολέμου είναι αρκετά αξιόπιστη. Η πολιτική του στάση για την υπεράσπιση της διαρκούς επανάστασης, παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητη ενώ η επαγγελματική και η προσωπική του στάση υπέστησαν ταχείες μεταβολές με το εισερχόμενο ρεύμα της αντεπανάστασης.
Στο διάστημα μεταξύ Ιουλίου και αρχών Νοεμβρίου 1936, ο Balius, ο οποίος, χωρίς καμία βοήθεια, εκτός από αυτή του φίλου του Gilabert, δημοσίευσε στη “Solidaridad Obrera” -το κύριο εκφραστικό όργανο της CNT που εμφανίστηκε στους δρόμους στις 25 Ιουλίου, πολυάριθμα άρθρα του. Μερικά από αυτά ήταν καθαρά πληροφοριακού 6 χαρακτήρα, όπως άρμοζε σε δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, αλλά πολλά από αυτά -και χωρίς αμφιβολία τα πιο ενδιαφέροντα από αυτά- ήταν εκφράσεις πολιτικής γνώμης. Τα άρθρα αυτά, τα οποία...
Οι ναύτες της Κροστάνδης ενδιαφερόμενοι φυσικά για κάθε τι που συνέβαινε στην Πετρούπολη ,στείλανε στις 26 Φεβρουάριου αντιπροσώπους τους για να πληροφορηθούν για τον χαρακτήρα των απεργιών. Αυτή η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε μια ολόκληρη σειρά εργοστάσια και ξαναγύρισε στις 28 Φεβρουαρίου στην Κροστάνδη. Την ίδια μέρα το πλήρωμα του πολεμικού «Πετροπαυλόσκ» αφού έμαθε για την κατάσταση της Πετρούπολης ψήφισε την ακόλουθη απόφαση:
«Αφού ακούσανε τους αντιπροσώπους στους οποίους είχε ανατεθεί από τη γενική συνέλευση των πληρωμάτων των πλοίων να πληροφορηθούν για την κατάσταση στην Πετρούπολη, οι ναύτες αποφασίζουν:
Δεδομένου ότι τα σημερινά σοβιέτ δεν εκφράζουν τη θέληση των εργατών και των χωρικών,...
Ό παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος απέδειξεν ολοφάνερα την χρεωκοπία του αστικού καθεστώτος δημιουργώντας κατάσταση τέτοιαν, που μόνον η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση να είναι ικανή να λυτρώση τον κόσμον. Η διαπίστωση αυτή επέβαλε στο προλεταριάτο ανάλογον αγώνα δια να δυνηθή να επιτύχη την κοινωνικήν μεταβολήν, που είναι έργο του.
Οι «κλασικοί» τύποι των οργανώσεών του στο πολιτικόν ή οικονομικόν επίπεδον με τις «κλασσικές αντιλήψεις» των περί του αγώνος υπήρξε ανάγκη ν’ αναβαπτισθούν και να συμμορφωθούν στην αντίληψη του αγώνος και της δράσεως προς ότι η πραγματικότητα και η ανάγκη επέβαλεν. Υπήρξεν ανάγκη να καθορισθή σαφώς ο ρόλος και το έργον όλων εκείνων...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018