Αρχική

: Lluis Guix Moreno; Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων; 08 Αυγούστου 2023

Στις 7 Ιουλίου 1873 στο Alcoi (l'Alcoià, Χώρα της Βαλένθια), στην Ισπανία, σημαντικό κλωστοϋφαντουργικό κέντρο, ξεκινά μια εξέγερση διεθνιστικού χαρακτήρα που θα διαρκέσει λίγες ημέρες και θα ονομαστεί El Petroli. Η όλη διαμάχη προήλθε από τον προηγούμενο χρόνο, όταν διάφορες απεργίες ξυλουργών και σιδηρουργών προσέλκυσαν περισσότερους από τρεις χιλιάδες εργάτες στις εργατικές ενώσεις-μέλη της Διεθνούς Ένωσης Εργατών (AIT) στην περιοχή και εναντίον της οποίας, τον Ιανουάριο του 1873, δημιουργήθηκε, με την υποστήριξη των εργοδοτών, ένας Κύκλος Καθολικός Εργατών. Επιπλέον, πρέπει να προσθέσουμε το παράδειγμα του καντονιστικού εξεγερσιακού κινήματος που εξαπλωνόταν σε όλη τη χερσόνησο.

Στις 7 Ιουλίου 1873 οι εργάτες του Alcoi, καλεσμένοι από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή της AIT, που είχε μετακομίσει στο Alcoi από τον Ιανουάριο του 1873 στο πλαίσιο του Συνεδρίου της Κόρδοβα, συγκεντρώθηκαν σε συνέλευση στην πλατεία Toros για να απαιτήσουν τη μείωση της εργάσιμης ημέρας σε οκτώ ώρες εργασίας και την αύξηση του μισθού από τέσσερα σε έξι rals την ημέρα. Μπροστά στην αρνητική στάση των εργοδοτών, προκηρύχθηκε γενική απεργία την επόμενη ημέρα που αρχικά είχε την ουδετερότητα του ομοσπονδιακού δημοκρατικού δημάρχου Agustí Albors Blanes (Pelletes).

Δωροδοκημένος από την εργοδοσία με 60.000 πεσέτες, ο Albors τηλεγράφησε στις κυβερνητικές αρχές του Αλικάντε και απαίτησε να έρθει στην πόλη στρατιωτική φάλαγγα, ενώ δημοσίευσε μια αντεργατική απαγόρευση.

Στις 9 Ιουλίου, μια επιτροπή των εργαζομένων, που συγκροτήθηκε από τους Vicente Fombuena, Tomàs Montava, Severiano Albarracín, Juan Chinchilla και Rafael Abad Seguí, προέβη σε συζητήσεις με τον δήμαρχο με σκοπό να παραιτηθεί το δημοτικό συμβούλιο και να αναλάβουν οι εργαζόμενοι τη δημοτική διοίκηση. Ο Albors όμως απάντησε διατάσσοντας επίθεση εναντίον των περισσότερων από δύο χιλιάδων εργατών που είχαν συγκεντρωθεί στην κεντρική πλατεία της πόλης, που στοίχισε τη ζωή δύο διεθνιστών, ενώ άφησε επίσης 20 τραυματίες.

Τις επόμενες ώρες υπήρξαν άλλοι τέσσερις νεκροί και άλλοι 20 τραυματίες. Κάποια σπίτια γειτονικά στο δημαρχείο, όπου είχαν καταφύγει οι αρχές, και κάποια εργοστάσια κάηκαν, εξ ου και η ονομασία που θα λάβει η εξέγερση: Petroli (Πυρπόληση). Οι προσπάθειες διαμεσολάβησης απέτυχαν μέχρι που η εθνοφρουρά και κάποιοι προστάτες τηε ξέμειναν από πυρομαχικά. Μετά από 20 ώρες μάχης, η εθνιοφρουρά παραδόθηκε και στη συνέχεια το πλήθος εισέβαλε στο δημαρχείο. Ο Albors εκτελέστηκε επιτόπου και τέσσερις φρουροί και δύο αφεντικά τραυματίστηκαν. Αν και δεν έγινε γνωστό αν σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης, όπως σύμφωνα με διεθνιστικές πηγές, ή σκοτώθηκαν αλλού όπως είπαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Ο λαός εξέλεξε μια Επιτροπή Δημόσιας Σωτηρίας, με πρόεδρο τον Severiano Albarracín, ο οποίος διηύθυνε το Alcoi για τρεις ημέρες και ο οποίος έθεσε υπό κράτηση 42 άτομα που είχαν πυροβολήσει κατά του πλήθους, απελευθερώνοντάς τους τρεις ημέρες αργότερα. Στις 12 Ιουλίου κυκλοφόρησε η είδηση ότι μια στρατιωτική φάλαγγα υπό τη διοίκηση του στρατηγού Velarde πλησίαζε στο Alcoi. Την ίδια ημέρα έφτασε στην πόλη ο κυβερνήτης του Alicante Josep Maria Morlius, και μια επιτροπή από τη Μαδρίτη υπό την προεδρία του βουλευτή Cervera. Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 12ης Ιουλίου, οι επικεφαλής της εξέγερσης, φοβισμένοι, εγκατέλειψαν την πόλη.

Όλα φάνηκαν να έχουν ηρεμήσει αφού μια μικτή επιτροπή εργατών και εργοδοτών ανέλαβε...

Περισσότερα …

: Ara Avasin; Αναρχική Παρέμβαση; 06 Αυγούστου 2023

από τον Ara Avasin

Κριτικοί προβληματισμοί σχετικά με τις πολιτικές ταυτότητας (identity politics) και τον αυτονομισμό (separatism), αναγνωρίζοντας τη διατομεακότητα (intersectionality) και αντλώντας έμπνευση από τους επαναστατικούς αγώνες στην Τουρκία και το Κουρδιστάν.
Με στόχο την αντανάκλαση των κοινών μας στρατηγικών για να προχωρήσουμε μπροστά στην επαναστατική μας οργάνωση.
Το Pride δεν είναι ένα γεγονός που γιορτάζεται ευρέως στη Rojava, αλλά για εμάς είναι μια σημαντική ημερομηνία και μια αφορμή για να προβληματιστούμε σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση του αγώνα queer και την κατάσταση του ΛΟΑΤ+ κινήματος. Με αυτή την ευκαιρία, θέλουμε να μοιραστούμε κάτι περισσότερο από μια απλή φωτογραφία αλληλεγγύης....

Περισσότερα …

: Nicolas Phebus; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 05 Αυγούστου 2023

Η ζωή του Antonio Ortiz είναι απλά ανυπέρβλητη. Πρόκειται για έναν προλετάριο από τη Βαρκελώνη, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια από εκείνες τις εργατικές συνοικίες που ήταν τα προπύργια του αναρχισμού. Σε ηλικία 11 ετών, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο επειδή ο πατέρας του έχει ένα εργατικό ατύχημα. Γίνεται μαθητευόμενος ξυλουργός.

Σε ηλικία 14 ετών είναι μέλος της CNT, η οποία μόλις υιοθέτησε τη δομή του Ενιαίου Συνδικάτου (προαπεικόνιση του βιομηχανικού συνδικαλισμού) και στη συνέχεια συνδικαλίζει το 90% των οικοδόμων της πόλης. Ολοκληρώνει τις σπουδές του τη νύχτα, σε ελευθεριακά σχολεία.

Στα 25 του γίνεται επικεφαλής του...

Περισσότερα …