Έρχομαι σαν φλεγόμενος κομήτης, σαν τον ήλιο όταν ξυπνάει η αυγή,
Έρχομαι σαν ταραχώδης καταιγίδα, όταν ξεσπούν κεραυνοί και αστραπές,
Έρχομαι σαν τη λάβα που ορμά από πανίσχυρα ηφαίστεια σε κίνηση,
Έρχομαι σαν την καταιγίδα από το βορρά που ξεσηκώνει και εξοργίζει τον ωκεανό.
Οδήγησα τους καταπιεσμένους και τυραννισμένους λαούς των προηγούμενων γενεών,
Τους βοήθησα να αποτινάξουν την υποδούλωση και να κερδίσουν την πλήρη απελευθέρωσή τους,
Πορεύτηκα με το πνεύμα της προόδου και βοήθησα κάθε προσπάθειά της,
Και θα πορευτώ μαζί με τους λαούς, μέχρι να τους ελευθερώσω για πάντα.
Εσείς οι άγιοι των χρηματικών σάκων, εσείς οι στεφανωμένοι μαχαιροβγάλτες, χρισμένοι με έριδες και διαμάχες,
Έρχομαι να καταστρέψω εσάς, τους νόμους σας, τα ψέματά σας και τις ανόητες συμβάσεις σας,
Τις καρδιές σας που διψούν για αίμα, θα τις τρυπήσω μέχρι να πάψει η ζωή μέσα τους,
Τα στέμματά σας και τα σκήπτρα σας, τα μικρά χρυσά παιχνίδια σας θα τα κάνω κομμάτια.
Γι' αυτό κρεμάστε με ή πυροβολήστε με, οι προσπάθειές σας είναι μάταιες - είναι χάσιμο προσπάθειας,
Δεν φοβάμαι ούτε φυλακές ούτε βασανιστήρια ούτε ικριώματα ούτε τίποτα απολύτως.
Θα αναδυθώ εκ νέου από τη γη και η επιφάνειά της θα καλυφθεί με όπλα,
Μέχρι να βυθιστείτε στους τάφους σας, μέχρι να τελειώσει η εξουσία σας για το κακό.
Αυτό το εκδικητικό ποιητικό γρύλισμα προέρχεται από την «Επανάσταση» του Joseph Bovshover, που γράφτηκε πριν από τη Ρωσική Επανάσταση, αλλά μεταφράστηκε και δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1919 από τα πρωτότυπο γίντις από τον Joseph Leftwich, για το βρετανικό αναρχικό κομμουνιστικό περιοδικό The Spur. Πρόκειται για ένα ασυμβίβαστο ποίημα, που επισείει την απειλή προς τις άρχουσες τάξεις και όλους τους πυλώνες της αριστοκρατικής και αστικής κοινωνίας.
Ο Joseph Bovshover (1873-1915) γεννήθηκε στο Lyubavichi («Πόλη της αδελφικής αγάπης») εντός του Παλαιού Οικισμού της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, μέρος των ορισμένων εδαφών στα οποία επιτρεπόταν να ζουν οι Εβραίοι. Η εβραϊκή κοινότητα του Lyubavichi, η οποία αρχικά αποτελούσε έδρα του κινήματος Chabad Hasidic, έπεσε θύμα της ναζιστικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση και σφαγιάστηκε τον Νοέμβριο του 1941.
Μισό αιώνα νωρίτερα, το 1891, λίγα μόλις χρόνια μετά από ένα κύμα βίαιων αντιεβραϊκών πογκρόμ, ο Bovshover είχε μεταναστεύσει στη Νέα Υόρκη από αυτό που αποκαλούσε «τα καταπιεσμένα και κνωστικά [knouted] εδάφη του Τσάρου» στη Νέα Υόρκη - και μετάνιωσε πικρά που ξεριζώθηκε από τη μητέρα και τον πατέρα του για να φτιάξει μια νέα ζωή μακριά από τα πογκρόμ μόνος του. Εντασσόμενος στο «χωνευτήρι» της εργατικής τάξης στις Ηνωμένες Πολιτείες, έγινε γνωστός αναρχικός κομμουνιστής «ποιητής των εργαστηρίων» και αγωνιστής του εργατικού κινήματος, δημοσιεύοντας στα γίντις και στα αγγλικά με το ψευδώνυμο Basil Dahl. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Bovshover νοσηλευόταν σε νοσοκομείο λόγω ψυχικής ασθένειας πριν πεθάνει το 1915.
Μετά το θάνατό του, η συμβολή του Bovshover στην προλεταριακή ποίηση αναγνωρίστηκε ευρέως, και όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917 η Ρωσία τον διεκδίκησε ως δικό της. Ο David Shneer έγραψε ότι «αγιοποιήθηκε ... ως ιδρυτής της λογοτεχνικής ιστορίας των Εβραίων εργατών» από τον αναδυόμενο σοβιετικό Τύπο στη γλώσσα...
Ο Jackson Mac Low πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 8 Δεκεμβρίου 2004. Αυτή η βαθιά απώλεια θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να καταγραφεί σωστά, αλλά δεδομένου ότι οι New York Times έχουν συνοψίσει μόνο τη λογοτεχνική του συνεισφορά, είναι σημαντικό να σημειωθούν άλλες διαστάσεις της ζωής του, ιδίως οι πολιτικές του δραστηριότητες.
Μεγαλωμένος στα βόρεια προάστια, ο Mac Low ήταν παραγωγικός φοιτητής ποιητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο στα τέλη της δεκαετίας του 1930, σε μια εποχή που το Σικάγο ήταν καζάνι ριζοσπαστικής σκέψης. Φεύγοντας από τη σχολή, έφτασε στη Νέα Υόρκη και από το 1943 συμμετείχε σε αναρχικές...
Harold Drasko*
Παφραδοσιακά, η ποίηση είναι ένα οχυρό της ελευθερίας. Πιο συγκεκριμένα, έχει χρησιμοποιηθεί ως όχημα για κάθε είδους ιδέες, συμπεριλαμβανομένων και των περιοριστικών. Εφόσον όμως, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, η εξουσία θεωρείται ότι περιορίζει τις ζωές και τις σκέψεις των ανθρώπων με τρόπους που προηγουμένως ήταν αδιανόητοι- και εφόσον έχουμε το πλεονέκτημα μιας πάντα πιο ξεκάθαρης άποψης της ιστορίας και των ανθρώπινων δυνατοτήτων: τότε είναι φυσικό να περιμένουμε να βρούμε τη σύγχρονη ποίηση να έρχεται όλο και περισσότερο σε αντιπαράθεση με το κράτος ή τα εξωτερικά του σημάδια. Αν, ωστόσο, κάποιος ρωτούσε τους σημερινούς διαφωνούντες πού...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018