Λεπτομέρειες

Your name

Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων

19 Οκτωβρίου 2013

Τριάντα χρόνια από την δολοφονία των αγωνιστών της R.A.F. Μπάαντερ, Έσλιν και Ράσπε

Φίλιππας Κυρίτσης

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Μια μικρή αναφορά στα γεγονότα της εποχής, δύο προκηρύξεις εκείνων των ημερών για τα γεγονότα και δύο σχετικές φωτογραφίες, σαν μια μικρή συμβολή στην ιστορία του αναρχικού χώρου της Ελλάδας κατά την δεκαετία του ΄70.

Πριν 30 χρόνια, την νύκτα της 17^ης προς 18^η Οκτώβρη 1977, στις φυλακές Σταμχάιμ της Δυτικής Γερμανίας δολοφονήθηκαν στα κελιά τους οι αγωνιστές της Φράξιας Κόκκινος Στρατός (R.A.F.) Αντρέας Μπάαντερ, Γκούντρουν Έσλιν και Γιαν Καρλ Ράσπε, ενώ η συγκρατούμενή τους αγωνίστρια Ίμγκριντ Μέλερ, αν και τραυματίστηκε  σοβαρά, επιβίωσε. Η δολοφονία των αγωνιστών της R.A.F. παρουσιάστηκε από την δυτικογερμανική κυβέρνηση σαν αυτοκτονία και μέχρι σήμερα αυτή παραμένει η επίσημη εκδοχή.

Η R.A.F. έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από μεγάλο μέρος των αναρχικών της Ευρώπης εκείνης της εποχής και ιδιαίτερα της Ελλάδας. Η δολοφονία της αγωνίστριας Ούλρικε Μάινχοφ στο κελί της έναν χρόνο νωρίτερα, που κι αυτή παρουσιάστηκε από το κράτος σαν αυτοκτονία, είχε συγκλονίσει όλους τους αναρχικούς της εποχής.  Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα, οι αναρχικοί και όχι μόνο, είχαν ευαισθητοποιηθεί απέναντι στον αγώνα αυτής της οργάνωσης ήδη από τον Ιούλη του 1976, όταν συνελήφθη στην Ελλάδα ο Γερμανός αγωνιστής Ρολφ Πόλε που η Δυτική Γερμανία τον καταζητούσε σαν τρομοκράτη. Τότε οι αναρχικοί της Αθήνας επιδόθηκαν σε μια υπεράνθρωπη προσπάθεια για να αποτραπεί η έκδοσή του στην Γερμανία, χωρίς να καταφέρουν τελικά να αποτρέψουν την έκδοσή του. Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι του 1976 πραγματοποίησαν μια σειρά διαμαρτυριών, τόσο στα δικαστήρια, όπου εκδικαζόταν η υπόθεση της έκδοσης, όσο και στους δρόμους της Αθήνας.  Η αστυνομία κατέστειλε αυτές τις διαμαρτυρίες με την βία. Θυμάμαι ότι κατά την διάρκεια μιας διαδήλωσης, όπου έτυχε να συμμετάσχω, η αστυνομία συνέλαβε 12 άτομα, από ένα σύνολο διαδηλωτών που δεν ξεπερνούσε τους 30. Στο κίνημα συμπαράστασης στον Πόλε είχε πρωταγωνιστήσει ο «δικός μας άγιος» σύντροφος Χρήστος Κωνσταντινίδης, τον οποίο σε κάποια φάση η αστυνομία είχε απομακρύνει από το δικαστήριο σηκωτό (υπάρχει σχετική φωτογραφία).  Ήταν φυσικό επόμενο, μετά των δολοφονία των Γερμανών αγωνιστών, να ξεσπάσουν στην Αθήνα συγκρούσεις μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας.  

Αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων ήταν όχι μόνο να συλληφθούν κάποιοι σύντροφοι και να καταδικαστούν σε βαριές ποινές, μεταξύ των οποίων ήταν και η πρώτη Ελληνίδα αναρχική που έμεινε για πολλούς μήνες στην φυλακή, η Σταυρούλα Λαγκαδινού, καθώς ο Χρήστος Κωνσταντινίδης, αλλά να συλληφθούν και να οδηγηθούν στις φυλακές μια σειρά από εκδότες αναρχικών, αντιεξουσιαστικών, μέχρι και τροτσκιστικών εντύπων, καθώς και ο αγωνιστής μουσικός Νικόλας Άσιμος. Αυτοί οδηγήθηκαν στην φυλακή με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας στα επεισόδια.  Λίγες μέρες αργότερα, σκοτώθηκε από την αστυνομία, έξω από το εργοστάσιο της AEG στον Ρέντη, ο αγωνιστής Χρήστος Κασίμης, κατά την διάρκεια μιας απόπειρας της οργάνωσής του να βάλει μια βόμβα στο γερμανικών συμφερόντων εργοστάσιο, σαν διαμαρτυρία για την δολοφονία των Γερμανών αγωνιστών. Μερικές μέρες μετά την κηδεία του Κασίμη, συνελήφθη και ο αγωνιστής συνδικαλιστής Γιάννης Σερίφης, με την κατηγορία ότι συμμετείχε στην ενέργεια και σκότωσε τον Κασίμη για να μη μιλήσει!

Ένα...

Περισσότερα …