Η δεκαετία του 1960 σηματοδότησε μια αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τις ελευθεριακές σοσιαλιστικές και αναρχικές ιδέες στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε στην αναζήτηση ιστορικών προσωπικοτήτων που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τα αντιεξουσιαστικά κοινωνικά κινήματα της εποχής.
Στο πλαίσιο αυτό, αρκετοί ακτιβιστές, ιδίως στον αγγλόφωνο κόσμο, έμαθαν για πρώτη φορά για τον Μαχνό και το κίνημά του. Αν και δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο της μανίας γύρω από την εικόνα του Τσε Γκεβάρα, μια δημοφιλής αφίσα ημερολογίου του Μαχνό για το 1969 τυπώθηκε από τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό (Anarchist Black Cross) του Λονδίνου.
Το πρώτο τεύχος του Δελτίου του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1968 συνέδεσε ρητά την καταγωγή της ομάδας με τους Μαχνοβίτες στο κύριο άρθρο με τίτλο "Ο ‘Μαύρος Σταυρός’ του Μαχνό".
Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς το μικρό εκτυπωμένο κείμενο της αφίσας στην εικόνα που δημοσιεύουμε, αλλά φέρει μια αφιέρωση στη Leah Feldman (στη φωτογραφία). Η Feldman ήταν Εβραία αναρχική που γεννήθηκε στην Οδησσό, εντάχθηκε στο κίνημα των Μαχνοβιστών και, ακολούθως, συμμετείχε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο πριν εγκατασταθεί τελικά στο East End του Λονδίνου. Παρέμεινε ενεργή στο αναρχικό κίνημα, συμπεριλαμβανομένου του Μαύρου Σταυρού, μέχρι το θάνατό της το 1993 σε ηλικία 94 ετών.
*Πηγή: Sean Patterson. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Το πιο ενδιαφέρον και σχεδόν άγνωστο μεταξύ των ερευνητών, αναρχικό περιοδικό στη Ρωσία είναι το "Δρόμος προς την Αναρχία" του 1920.
Στη διακήρυξη της εκδοτικής ομάδας, αναφέρεται, μεταξύ άλλων: "Η σοβιετική εξουσία είναι εξουσία, ο δημοκρατικός ρυθμιστής είναι εξουσία και για μας δεν μπορεί να υπάρξει επιλογή ανάμεσα σε δύο εξουσίες... Τώρα δεν υπάρχει ανάγκη να ανατινάξουμε γέφυρες και σιδηροδρόμους, αλλά αν η πραγματικότητα το απαιτήσει, θα τα ανατινάξουμε".
...
Την Τρίτη, 20 Μαρτίου, ο σύντροφος Roberto Cirilo Perdía πέθανε σε ηλικία 82 ετών. Από πολύ μικρός συνδέθηκε με το φοιτητική και το συνδικαλιστικό κίνημα. Έκανε περιοδεία στα βόρεια της Σάντα Φε ως δικηγόρος συμμετέχοντας στην υπόθεση υπεράσπισης των εργαζομένων. Εντάχθηκε στο αντάρτικο των Περονιστικών Ενόπλων Δυνάμεων και του Περονισμού της Βάσης (Base Peronism) ως πολιτικός τομέας της αριστεράς των δεκαετιών του '60 και του '70 στην Αργεντινή. Αργότερα, αυτές οι ομάδες συγχωνεύτηκαν στο Montoneros, μια οργάνωση που είχε εκτεταμένη ανάπτυξη όχι μόνο στο επίπεδο της ένοπλης δράσης, αλλά κυρίως στο λαϊκό κίνημα με ισχυρή επιρροή σε αυτό.
...- Όταν ο Durruti νίκησε την Damm
- Ο Νέστορας Μάχνο και ο αγροτικός αναρχισμός [Κριτική βιβλίου]
- Η Elvira Boni και ο αγώνας των αναρχικών γυναικών
- Soledad Estorach Esteri: Μια ζωή για την Κοινωνική Επανάσταση
- Η επαναστατική πρακτική του αναρχισμού στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες
- Stefan Popov (1925-2017): Από την κομμουνιστική νεολαία στο αναρχικό κίνημα
- Αγγλία: Το Lidzer Anarkhistishe Grupe στα γίντις
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
